My Cute Naughty Boy

Chapter 2: Flashbacks

"D-drake..." lalong bumilis ang agos ng luha ko. Napansin ko siyang papalapit sa direksyon namin.

"Hey, IJ" wika niya. Sa totoo lang namiss ko yung boses niya. Lalaong lukas ang buhos ng luha ko ng marinig ko yon.

Dahan dahan akong tumayo ng maramdaman ko na inalalayan ako ng tatlo. Naramdaman kong nanginginig pa ang mga tuhod ko. Umiwas ako ng tingin ng magtagpo muli ang aming mga mata. Ang sakit. Ang sakit pa din pala.

Di ko napansin na nasa harapan ko na pala siya. Napaatras ako. Di ko alam kung bakit ako natatakot, basta ayaw ko siya kausapin. Natatakot ako sa sasabihin niya, sa gagawin niya.

Aabutin na dapat niya ako para yakapin, kaso umiwas ako at tumakbo. Narinig ko pang tinawag ako nila Kael pero di na ako lumingon. Narinig ko pa si couch at mga bulungan ng mga classmates at schoolmates ko.

Tumakbo lang ako ng tumakbo hanggang makalayo. Ramdam ko yung luha ko na natutuyo dahil sa hanging sumasalubong sa akin. Lalong lumakas yung agos nung luha ko ng biglang mag flash back sa akin lahat lahat na parang movie. Masaya, man o malungkot na ala ala. Ang sakit.

~FLASHBACK~

"Happy Birtday lil girl!" masayang bati sakin nila Drake. 10 years old na ako omg. Inabutan niya ako ng regalo, parisukat ito. Sa sobrang excitemet di ko napigilang buksan. Narinig ko na lang sila Mama na tumawa. Natigilan ako ng nakita ko kung ano yon. Binuklat binuklat ko yon, nakita ko yung mga picture namain nung daycare hanggang ngayon. Para siyang diary na scrap book kasi may mga description yung bawat picture. Diary na scrap book......

OMG GINAWAN NIYA AKO NG SCRAP BOOK!! Inangat ko yung ulo ko para magtagpo yung mata namin. Nanlalaki yung mata niya mukang akala niya di ko nagustuhan. "Uhh..... sorry-"

"OMG. AAAAAAAAAAA." patalon ko siyang niyakap kaya nagulat at natigilan muna siya bago niya ako yakapin pabalik. "OMG. Ginawa mo yon!?" agad na tanong ko sa kanya ng humiwalay ako sa yakap. Tumango tango siya. "Grabe nahiya yung regalo ko sayo. Ang sipag mo naman." sabi ko na may kasamang pout. Tinawana niya lang ako. Narinig ko din yung hagikgikan nung parents namin.

Tinignan ko ulit yung mga pictures. May nakita ako doon na picture namin siguro around 4-5 years old kami. Naka costume kaming prince at princess at mag kayakap, ang cutee ko..... at syempre niya. AAAAAAAAAAAAAA

Sa lahat ng regalong natanggap ko noong araw na yon yun ang naging paburito ko. Dinagdagan ko yon ng dinag dagan hanggnag sa......

"MAAAAAAAAA!" sigaw ko kay mama mula sa taas nang kwarto ko mag thirteen na kasi ako ngayong araw at malapit na mag start yung mini celebration namin sa house. Mag papatulong sana ako kay mama ikabit yung isang pearl na hikaw ko yung dangling. Super excited ko kasi mag slesleepover daw sila dito. OMGG.

Halos andito na lahat ng pamilya ng close friends ko, specificly Kael, Rome, Kyle, at Bree. Except yung familiy nila Drake which is very wired. Every year kasi tinutulungan ni Tita Dalia si mama para mag asikaso at mag handa ng mga pag kain. Tapos si Drake naman kinukulit ako o nag pipicture kami sa mga time na yon. Kaso ngayon nalate at sila baka natraffic.

"Anak bumaba ka na magsisimula na tayo!" sigaw pa balik ni mama. Dali dali naman akong bumaba at sinalubong si mama. "Wow ang ganda naman ng anak ko!" sabay pat ni mama sa head ko.

Humagikgik ako sabay flip sa hair. Nag tawanan kami at nakarinig din ako ng kaunting hagikgik mula sa friends namain. Napansin ko na wala pa din sila drake. Muli akong humarap kay mama at nag tanong.

"Ma?" pabulong kong tawag sa kanay at nilingon naman niya ako. "Bakit wala pa po sila Drake?" medyo nanlulumo kong tanong.

Medyo naging seryoso yung mga mata ni mama at lalo akong kinabahan. "Ah kasi.. di ba sinabi ni Drake sayo?" Huh? Si Drake huli ko siyang kausap kahapon. Eh wala nama siyang sinabi sa akin about sa birthday ko.

"H-huh?" taka kong saad. "Wala naman po siyang nabangit sakin." mas lalo kong takang usad. Napatakip ako nag bibig nang may maalala ako. "M-ma..." kabado kong nilingon si mama na mukang nalulungkot na din. "Di naman natuloy yung pag a-alis nila d-diba?" kabado kong tanong naiiyak na.

"A-ano kasi anak.." di na maituloy ni mama yung sasabihin niya. Alam ko na nag ibig sabihin non.... umalis na siya.

"Sabi niya di niya daw ako iiwan! Sabi niya di daw siya aalis!" sigaw ko habang humahagulgol. Napaluhod na ako kakaiyak. "Sa-sabi niya..." di ko na matuloy yung sasabihin ko kasi lumapit na sa akin si kuya para aluhin ako. Umiyak ako ng umiyak. Nang medyo tumahan ako humiwalay ako sa yakap ni kuya at hinarap siya. "Ku-kuya? Di-diba pag nagako tinutupad, bakit di niya tindupad?!" angal ko "Sabi pa niya di daw totoo yung 'Promises are ment to be broken'!" reklamo ko habang umiiyak. "Ang daya niya! Sinungaling siya, di niya tinupad..." lalo akong humagolgol.

~END OF FLASHBACK~

Umaga na ako nagising pag katapos nung araw na yon, yung thirteenth birthday ko.. Sabi ni kuya umiyak daw ako hanggang sa makatuog na. Di na din natuloy yung sleep over. Simula nung umiyak ako pinauwi na ni mama yung mga bisita.

Ang tamlay ko nung araw na yon buti na lang at wala pasok. Pinilit lang ako nila mama kumain kaya ako nag kalaman sa tiyan. Tumulala lang daw ako buong araw halos di ko namalayan. Pag dating nang gabi tumawag si Drake dahil gusto daw ako makausap. Wala naman siyang nasabi halos ako lahat. Ang sakit. Sobra.

Ng bumalik ako sa huwisiyo napansin ko na nasa may tree fields na ako, nasa likod na part na to ng campus, hiwalay pa kasi ang main fields. Umupo ako dun sa favorite spot namin nila Ila, sa ilalim ng acacia tree. Sumandal ako dun sa katawan ng puno at lalong umiyak. Umiyak lang ako ng umiyak. Di ko siya kakausapin, ayaw ko muna. Akala ko ok na ako. Di pa pala. Akala ko pag nakita ko na ulit siya di masakit..... di ko na nga inexpect na mag kikita ulit kami, akala ko di na siya babalik.

Kakaiyak nakatulog na ako sa ilalim ng puno buti na lang at maaliwalas. Nagising na lang ako nang may yumugyog sa balikat ko. Si Ila nasa likod niya si Miku. Parehas ang naka plaster na emosyon sa kanilang mga mukha.. Pag aalala at awa.

"Ok ka lang?"

---

(1086 words)

OMG nakatapos nanaman po ako ng isa pang chapter.

Dapat kahapon pa to, kaso nakalimutan ko huhu Omg.

Nacrcringe ako ng onti sa chap kasi ang piniga ko lang yan. Ang ingay kasi ng paligid kanina, pero may idea naman na ako talaga.

Dapat mahaba pa yan kaso di ko inexpect na mahaba yung flashbacks sooo.. next chap na lang

--

Hope yu like it HAHAHAH

comment and vote as much as you want

mwah!