Stuck Between The Mafia

Chapter 1

"Hoy, Heidi! Umaga na, ano pang hinihintay mo at ayaw mo pang bumangon? First day na first day mo sa school, late ka na agad!"

Argh, who is that? Sino ba 'yang nagsesermon sa'ken simula palang ng araw? Goddamit, I'm on my beauty sleep. "Hmm, get away."

I heard a gasped from the same person who was bugging me, and I guess it's my mother. "Aba! Sino sa tingin mo ang pinapaalis mo, ha? Gusto mo bang i-cut off na ang wifi internet sa bahay para 'di ka na maka—"

"Okay, fine!" I exclaimed, shooting up straight as I groaned. Nakita ko yung ngiting tagumpay ni mama nung successfully nya akong napagising. Pst, what a pain. Kung dahil 'di lang sa wifi, wala sana akong pakealam kahit buhusan pa 'ko ni mama ng tubig ngayon. It's just that, hindi ko ma-imagine yung buhay ko without it. It's important for me and my bestfriend's communication.

Sa aming apat na magba-barkada, puro kami mga baliw. It's not new to us, we've been together for almost five years, and yeah, masyado kaming matitibay. Magkasamang tumawa, umiyak, mag-enjoy, gumala, at iba pang pwedeng gawin kasama ang tropa.

Throughout those years, palagi kaming same campus. We never seperated, as in.

Our parents knew about our friendship and was happy about it. Madalas nga kaming mag-overnight sa bahay ni Aeia, e. Malaki kasi bahay nila, parang mansion na yun. Kaya napakaingay namin tuwing nandoon kami, tamang kain lang ng homemade popcorn while watching movies.

Oh yeah, and today's another school year for us to enjoy. How could I forgot that?

"Oo, tama 'yan, Heidi. Kunin mo na towel mo at maligo na, kumakain na ng umagahan yung kapatid mo. Ang bagal-bagal mo daw." Dugtong pa ni mama, habang tuluyan na nyang nilisan ang aking silid.

I just rolled my eyes in irritation, "Damn, required ba talaga 'to? Ba't laging labag sa kalooban ko?"

[•][•][•]

"Ate, ba't ngayon ka lang? Male-late tayo n'yan dahil sa'yo e." Unang-unang sambit ng bunganga ni Haylee, younger sister ko. Wow ha, sorry naman amo.

"Pake ko ba kung male-late tayo? I don't care naman, ang isipin mo, ba't ka late?" I replied, napapatawa nalang nung nakita ko ang medyo galit nyang mukha. Grabe sis, ang taray mo.

She crossed her arms against her chest, sassily raising her brow. "Can't you atleast cooperate for a while and hurry your ass up because my room is on the fifth floor?"

Umupo ako sa upuan ng kusina at inilapag ng bahagya ang aking bag sa sahig para kumain. I picked up the spoon and fork, at inilagay ang mga piraso ng bacons sa aking plato. Hmm, I smell something good. "Ayaw ko nga, sino ka para pagmadaliin ako?"

"Heidi, ano na naman 'yan?" Biglang nagsalita si mama sa likod namin, tinatanong ako kung ano na naman ang problema. Alam na alam talaga ni mama kapag may mali sa amin ng kapatid ko.

I clicked my tounge. "Si Haydee kasi, ma. Hindi nya ako hinahayaang kumain ng payapa, kailangan nya pa talaga akong guluhin."

"Wow ha, ibang level na talaga pagsisinungaling mo, ate." Komento niya, habang binibigyan ako ng mataray na irap.

"Hay naku, bilisan n'yo na nga lang dyan at nang nakaalis na kayo. Maglilinis pa 'ko ng bahay." Sabi ni mama, making me nod in agreement and finally dug in.

Once I was finished, kinuha ko ulit ang aking bag at umalis na ng bahay kasama si Haylee, but of course, after saying goodbye to our mother.