Karol : Michael la sarılırken arkadan bir ses duydum ve sese doğru baktım bu ruggero beydi.
Ruggero :siz tanışıyormusunuz
Karol - Michael evet çok eski arkadaşız.
Ruggero : demek eski arkadaş siz şimdi hasret gidermeye devam ederseniz bu gece burda kalıcaksınız.
Karol : ne ama neden
Ruggero : istersen saat e bak
Karol : ayy evet saat 11 di en son çok geç kaldım hemen eve gidiyim ben eve gidiyorum.
Michael : karol bekle birlikte gidelim.
Karol : tamam mich ben kapıdayım
Michael : geldim hadi gidelim
Karol : tamam ama birşey sorcam
Michael : buyur tatlı kız
Karol : Ben sen öldün sandım çok ağladım ve seni çok özledim. Mich sakın beni bir kez daha bırakma (ve ağlamaya başladım)
Michael : ağlama karol herşey i anlatıcam ama gel önce bir kafeye oturalım.
Karol : tamam
(Ve kafeye girerler)
Karol : evet mich anlat bakalım.
Michael : tamam başlıyorum o bizi kaçıran adamlar hatırlıyormusun onları?
Karol : evet
Michael : işte o adamlar senin üvey babanı in adamlarıymış ve eğer senden uzak durmaz sam seni öldüreceklerini söylediler.
Karol : a - ma bu bu nasıl olur (ağlamaya başlar) (iç çekerek) zaten hayatımın içine etti daha nasıl karışır. Hıçkırarak ağlıyordu
Michael : karol bitanem sakin ol dedim ve gözyaşlarını silip anlatmaya devam ettim. Beni öldü olarak bilmen gerekiyordu üzgünüm karol çok üzgünüm seni bir daha ne olursa olsun asla bırakmayacağım. Çok özür dilerim seni bırakıp gittiğim için
Karol un ağlaması daha da arttı ben artık dayanamıyordum onun böyle ağlamasına o 3 yıl ne yaptığını anlatıyordu.
Karol : Ben her gün intihar ederek yanına gelmeye çalıştım her gece mezarına gidip ağladım.
Michael : daha fazla anlatamaması için şşşş! Dedim işaret parmağımı dudağına koyarak sonra ona sımsıkı sarıldım oda bana sarıldı ve artık 3 yıl süren hasret son bulmuştu onun o yeşil gözleri gülüşü neşesi herşeyiyle çok özlemiştim onu
Karol : 3 yıl süren o acılarım sonunda azaldı Michael ı çok özlemiştim o güzel kahve gözleri gamzeleri sarılışı artık hiç ayrılmayacağız beni düşüncelerimden ayıran bir çift el oldu saçlırımı okyaşayıp geçti geçti artık birdaha hiç ayrılmayacağız diyen Michael dı
Sabah olmuş ve yatakta yatıyordum en son kafedeydim.
Michael : karol hadi gidelim dedim ama o uyumuştu o kadar masum ve tatlı uyuyordu onu uyandırmadan kucağıma alıp arabama bindirdi ve evime götürdüm kapıyı açtım ve eve girdim karolu odama çıkarıp yatağıma yatırıp bütün gece onu uyurken izledim ve sabah oldu kalkıp kahvaltı hazırladım ve karolu çağırmaya gittim kapıyı açtım içeri girdim ve kalk hadi uykucu dedim ve gıdıklamaya başladım onu
Karol : hahaha Michael du dur yapma hahhah.
Michael : karolu gıdıklamayı bırakıp yanağına kocaman bir öpücük kondurdum sonra
Karol : Michael ben nasıl buraya geldim.
Michael sırıtarak tabiki de ben dedi
Karol :tamam ben çok açım kahvaltı hazırladın mı? Hazırladım de yoksa seni yerim
Michael : dur kız sakin beni yemene gerek yok kahvaltı hazır hadi gel
Karol : ellerini alkışlayıp çocuk gibi sevindi Michael onun bu haline gülüyordu ve kahvaltı yaptılar karol bişey hatırlamış olcak ki bir anda bağırdı
Karol :Olamaz işe geç kalıcam ayrıca senin pasquarelli şirketinde ne işin var
Michael : ben oranın ortağıyım ve evet geç kalıcaz hadi çıkalım
Karol dediki çen büyüdünde şirketlere ortak mı oldun yerim seni dedi ve gülmeye başladı bende kollarımı birleştirip hıh küstüm dedim ve gülmeye başladık
Sonra şirkete geldik ve karol ruggero nun yanına gitti.
Karol : ruggero bey in odasına gittim ve kapıyı çaldım gel dedi ve girdim
Ruggero : günaydın karol 1 saate hazır ol. Toplantı var
Karol : tamam ruggero bey dedim ve kapıya doğru yöneldim çıkmak için ama biri beni çekti ve dedi ki
