Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Eğer bana biraz daha öyle bakmaya devam edersen, kendimi tutamayacağım." Jisung, Soomin'in kırmızı yüzünü gördükçe içinde bir şeyler çırpınıyordu. "Sen beni böyle sıkıca tutarken yapabileceğim bir şey yok ama." Soomin yüzünü gizlemeye çalıştı. Şu an Jisung'un kucağındaydı ve yüzüne baktıkça kalbi göğüs kafesinden çıkarcasına atıyordu. "Bana, beni bir daha kendinden uzaklaştırmayacağına dair söz verirsen bırakırım. Yoksa bırakmaya da niyetim hiç yok, bunu bil." Soomin, gözlerini onun gözleriyle buluşturdu. Gözlerinde kaybolabilirdi belki de...
"Seni kendimden neden uzaklaştırmaya çalışayım ki? Sevdiğim kişi zaten sensin." Jisung duyduklarına karşı gülümsedi ve kızı daha da kendine çekti. Onu kalbinde saklamak istiyordu. Orada olursa her şeyin çok güzel olacağına dair olan inancı sayesinde...
Jisung bir eliyle kızın sol tarafında kalan saçlarını kulağına sıkıştırdı tekrardan. Sonra kulağına yaklaşıp fısıldadı. "Bunu onca yıldan sonra duyuyor olmak beni çok mutlu etti. O kadar mutlu oldum ki seni yiyebilirim burada." Soomin duyduklarına karşı kıkırdamaya başladı. Her şey böyle çok güzeldi.
O gün ikisi de mutluluğu birbirlerinden tattığı için huzurluydu. Ve her şeyin böyle güzel kalması için dilekte bulundular. Çünkü artık birbirlerine sahiptiler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Az önce okuduğunuz bölüm final bölümüydü:,) şu ana kadar sabırla beklediğiniz için teşekkür ederim ♡
Eğer kurgularımı okumak istiyorsanız diğer kitaplarıma da bir göz atabilirsiniz. Ayrıca yeni bir Stray Kids kitabı yazmayı düşünüyorum. Henüz Felix, Seungmin ve Minho için yazmadım. Üçünün arasımdan birine yazmayı düşünüyorum. Yazmamı istediğiniz biri varsa yoruma bırakabilirsiniz. Şimdilik görüşmek üzere:)
