Kayıp Prenses

Bölüm 6 - Gizli Aşklar .

Bölüm 6

Gizli Aşklar

" Mirkan "

" Miray'ı neden bulmalısınız ?. " gittikçe hareketleri daha da şüpe çekici olmaya başlıyor . " Prenses'i neden bulma gereksiniminde bulundunuz çocuklar ?! " bu konuyu burada halletmesi gerekiyor çünkü prensesi elinden gidebilir . Ve onu bu kadar kolay bırakmaya razı değilim . " Neden susuyorsunuz ? " bu onları daha da şüpheli yapıyor . Salaklar .

Sonunda aralarından biri konuşmayı becererek " Şey ... ımm ... biz sadece güzeller güzeli prensesimiz ile biraz daha yakın olmak istiyorduk efendim . Lütfen bizi yanlış anlamayın . " sizi daha nasıl yanlış anlaya bilirdim ki .

" Çabuk burdan gidin yoksa ... " bu tehtidim onlarda kısa süreli bir etki bırakacağını düşünmüştüm ve öylede olmuştu .

" Yoksa ... " bu ne cürret . Nasıl korkmazdı . Hemen konuşan kişiyi aradım, bulmak zor olmamıştı çünkü dik dik bana bakıyordu . " Evet sevgili Prensim, yoksa ne yaparsınız ?! " bu nasıl bir caseretti böyle . Ama böyle kolayca yıkılamazdım . Hemen bende gözlerimi ona diktim fakat gözleri çok koyudu ve buda benim daha fazla ürkmeme neden oldu .

Ama korkmuyordum . Sadece hafif bir ürkmeydi bu ve hemen geçecekti . " Yoksa okuldan atılırsınız ! Bunu istemezsiniz değil mi Büyük Evren süprüntüleri ?! " hıh . İşte bu kadar . Şimdi ürkme sırası onlarda . Kiminle uraştıklarını anlasınlar öncelikle .

" Bu konu burada bitmeyecek küçük Prens . " ne ! Bu zibidi bana mı küçük dedi . Artık bu kadar yeter .

" Şimdi görürsün sen küçük Prensi ! " dedim ve şiddetli bir yumruk indir suratına . Ama oda yılmamıştı . 1-2 dakika sonra herkes başımıza toplanmıştı . Ama biz yinede durmuyorduk . Ne o yıldı nede ben . Böylece kavga uzadıda uzadı . Kavga sırasında öğrendiğime göre Alkın'mış tartıştığım . Aman ne fark eder . Bir saat böylece geçti, neredeyse ikimizde bitmiştik ama önce o bitti . Bir aceminin bir Prense bu kadar dayanması bile olağan dışıydı zaten, birde kazanmasına müsade edemezdim . " Gördün mü ha ?! Ne oldu bay ukâla ! Yenilmeye doyamadıysan devam edelim ! " devam edelim diyordum ama benimde hiç dermanım kalmamıştık .

Ufak bir laf dalaşmasından sonra eve geri döndüm . Miray çoktan uyumuştu . Güzel Prenses'im benim uyurkan ne kadar da güzel görünüyordu . Yanına yaklaştım ve başını kucağıma koyup, saçlarını okşamaya başladım . İpek gibiydiler, tıpkı sayipleri gibi . Kulağına eğildim ve " Sen hiç merak etme güzelim . Seni onlara asla vermeyeceğim . Asla ! " fısıldıyordum ama bu onları düşününce hiddetlenmeme engel olamadı .

Vermeyeceğim diyorum ama ya sen onları seçersen ne yaparım ben, düşünemiyorum bile . Sensiz, Prenses'imsiz bir hayat ancak kabus olur bana .

Düşüncelerim arasında yavaş yavaş gözlerim kapandı . Gerisini net hatırlamıyorum .

***

" Miray "

Beni kilitledikten sonra ne kadar ağladım inanın hatırlamıyorum ama sanki gece onun sesini duyar gibi oldum . Fakat gözlerimi açamadım o kadar tatlı bir sesdiki beni tekrar rüyalar aylemine göndermeye yetmişti . Ama artık açmalıydım gözlerimi . Açar açmaz karşımda onu ve tatlı yüzünü gördüm . Demek gerçekten de gelmişti . Ama yüzüne daha dikkatli bakınca yok olmaya yüz tutmuş yaralrı gördüm . Ne olmuştu acaba ?. Yoksa kavga falan mı etmişti ?. Off ne diyorum ben böyle .Yine başladım, o senin abin kendine gel Miray . Ona aşık olamasın . Bu sadece aşırı abi sevgisi gibi birşey . Unut bu düşünceleri at kafandan .!

{ Vay ... vay ... vay Mirayı'mızda yanık çıktı . Aslında böyle bir yer aklımda hiç yoktu yazarken yazmış gitmişim XD . Olsun güzel oldu ama ya . Ama yinede o ikisini birleştirmeye hiç hevesli değilim :P . Buda benim onlara gıcıklığım olsun . Daha ben kavuşamadım hop durun bakalım orda öyle siz XD . Önce ben :D

Ve son olarak 49 Gün diye yeni bir şey başladım onda da yorumlarınız bekliyorum . :) }