Chapter 7

16 0 0
                                    

Pero anong nangyari?

Napakapanandalian lang pala ng saya.

Unang araw pa lang, nag-away na ka'gad kami.

Di ko alam kung anong pinag awayan namin.

Ang natatandaan ko nalang ay pinaiyak ko sya. Ambad ko! Sobrang bad ko!



I just saw nalang kinabukasan na ang itim itim nong eyebags nya.

I felt very sorry that time.

I'm so very sorry talaga. -.-"

Hindi pa ron natapos ang lahat.

Simula nong naging kami, andami na kagad naming pinag awayan.

On the fourth day, mala-teleserye talaga ang nangyari.

Basta basta nalang kasi sya naiwas. Ewan ko ba kung anong problema.

Hindi naman kami ganto dati e. Nakakapanibago lang talaga.

Ang snob nya! Promise. And hindi ako yong tipong ng lalaki na sobra kung manuyo.

Sorry ha. I'm born this way.

Mabilis ako magalit at pag nagalit, padalus-dalos ang mga pagdedesisyon

Nong fourth day na iyon, I walked out and make it through the rain.

Anlakas ng ulan non pero sumayi talaga ako, makalayo lang sa kanya.

Parang abno ako diga? Alam ko naman. Abno talaga ako.

Nong nakarating na ako sa kanto para sumakay, nakita ko nalang na nandon din sya. Sumunod pala sila.

Pero my ego was there. Hindi ako para makipagbati ka agad.

Pachix talaga ako. Hinihintay ko yong text nya at magsabing sorry.

But I recieved nothing. As in wala.

Nikka and Daniella convinced Kathryn pala not to text me.

They just wanted Kathryn to break up with me.

How sad? It's very.

Paunang problema palang yon ha. Tas break na kagad? Yon ba talaga ang solusyon sa lahat?

Sobrang sama sa pakiramdam ng mga nangyari. Tsss. Dapat pala hindi nalang ako nagwalk out e.

Ako na ang nagtext sa kanya but hindi naman sya nagrereply.

Don't you worry. Naiintindihan naman kita kung bat ganon ang gusto mo.

Kinabukasan, I decided not to come on school. I wanted to be absent that day.

But, naisip ko sya. Nagbago isip ko.

Hinahanap nya raw ako e.

Mabuti naman at nag-aalala sya para sa'kin.

Nong dumating akong school, wala namang mga prof. Tsss.

Nagpapraktis pala sila para don sa concert bukas.

So tambay muna saglit sa room bago kami paalsin.

I was so quiet and bitter sa unahan that time.

Para akong pinapatay nong mga tawa at ngiti ni Kathryn that time.

Why is she so happy? Dahil break na kami?

Break na ba kami!??? Wala pa namang closure ah. Tsss.

Vanessa saw me and offered her help. She convinced me to make the first move. She challenged me by saying, "If you're a true man, fix it. Ikaw ang una nyang boyfriend tas gaganyanin mo lang? Hinihintay ka lang nyan na suyuin sya. Nakakahiya naman kasi kung sya yong mauuna e sya yong babae diba?"

Against All OddsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon