"Ah İzukucuğum! Hoş geldin!"
İzuku gülümsedi.
Ama onu gerçekten tanıyan biri bunun gözlerini devirmesinden farksız olduğunu rahatlıkla anlayabilirdi.
"Biraz erken mi geldik? Kimse yok."
"Hayır aptal Denki ve Urarakalar geç kaldı. Sen her zamanki gibi dakiksin. Ve ah, Todoroki yaşlandıkça yakışıklı olmak zorunda mısın?"
Kızıl saçlı güldü. Todoroki hafif bir tebessümle karşılık verdi.
İzuku,
"Yavşak."
"Haha kimin sevgilisi." Diyip Todorokinin yanağına makas attı.
Katsuki sadece izliyordu. Oturduğu yere iyice sinmişti.
Aklından geçen tek kelime.
"Kolpa." Dan başka bir şey değildi.
İzukuyu gerçekten tanımaktan bazen hiç hoşlanmıyordu.
Aklından geçen her şeyin farkındaydı çünkü. Ama bu nedensizce onu çekiyordu.
Gecenin geri kalanı için endişeliydi.
Yapmaması gereken şeyleri her an yapabilirdi
"Kacchan, doğum günüm için bir hediyen var mı?"
