1.Bölüm

9 3 1
                                    

~Terk edilmiş kalbimde senin için sarhoş olalılm mı ?~

Kulaklık kulağımda yürüyordum Annem beni cidden terk mi etmişti ?
Geri gelecek miydi?
Ben nereye gidecektim?

Kafam bunun gibi binlerce soru ile doluydu inanabiliyor musunuz? Annem beni terk etti "Pardon bakar mısın?" Bir el kolumu kavramıştı
Buda neyin nesi şimdi?

Kolumu kavrayan elden kurtulup elin sahibinin karnına tekme attım "YUH AM*NA KOYİM" Bir dakika bir dakika salak mısın kızım sen adamın karnına niye hemen tekme atıyorsun

"Sadece adres soracaktım" al işte rezil de oldun geri zekalı. Yutkundum, "Özür dilerim " ve adamın yüzünü ilk defa görmüştüm gayet normal bir tipi vardı "Sen ağlıyor musun?" Sanırım adamda benim yüzümü görmüştü

Aptal mı bu? Hah sanırım aptal bana benziyor ...

"Adresini de sorucaksan sor sonra git!" adam yerin adını hatırlamaya çalışıyor gibiydi yüzünü inceledim teni orta ten rengi, saçları siyah ve kıvırcık, çene yapısıda hoştu ve gözlerim kollarına giderken gördüğüm şeyi algılayamadım, gözlerine baktım

"Kolundaki ne?"
"Kesik" dedi
"Gidici insanların kalıcı izleri.."diyerek cümlesini düzeltti
"Keşke öldürseydin kendini"
"Belki öldürmüşmüdür?"
"Ama yaşıyorsun"
"Her ölenin ruhu da ölmek zorundaı?
"Zorunda" dedim gözlerimi kısarak
"Zorunda..."

Gözlerimi kaçırdım daha dogrusu ikimizde gözlerimizi kaçırmıştık "bak mavi boyalı bir ev var kocaman bahçesi var ismi aklıma gelmiyor siz biliyor musunuz?"
"Gece" dedim "İsmim gece"
"Mert" elini uzattı bana tanışmak için elini görmezlikten geldim "seni eve

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 21, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ölümün melodisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin