Kendini bir battaniye gibi
Peri masallarıyla sarmalardın
Ama asıl soğuğu severdin
Mavi Sakal'ın karılarının
Cesetlerini keşfettikçe ürperirdin
Beyaz Atlı Prens ufak ayak parmaklarından
Cam ayakkabıyı geçirince
Tüylerin diken diken olmuştu
Biçilmiş kaftan
Ama okul bahçesinde, gerçek prensesler
Güz rüzgarlarında yanından süzülürdü
Zengin kızlarla arandaki
Uçurumu gördün
Ve peri masallarına
İnanmayı bıraktın
Ama hikayeler içine işlemişti
Zehir gibi derinden
Beyaz Atlı Prens gerçek olsaydı
Seni kurtarabilseydi
Her şeyin adaletsizliğinden
Kurtarılmaya ihtiyacın vardı
Ne zaman gelecekti?
Cevap, uçup giden anıların içindeki
Acımasız bir iç çekişteydi
Sana şişko dediğinde
Steve Smith'in yüzündeki alaycı ifadede
Şükran günü mutfağında
Popona pandik atan Jeff amcanın elinde
Olanları anlattığında
Babanın gözlerindeki suçlayıcı ifadede
Vücudunu, kalbini açtığın
Erkek kılığındaki her çocuktan
Canavarı prense dönüştüren sihre
Sahip olmadığını öğrendin
Hep sinir olduğun kızlarla
Çevreledin kendini
Güçlerini paylaşmayı umdun
Ve nefret ettin kendinden
Bu şekilde daha da küçüldün
Tam da ortadan kaybolabileceğini
Sandığın anda
O seni gördü
Gerçek olamayacak kadar iyi olduğunu
Özünde biliyordun
Ama ayaklarını yerden kesmesine
İzin verdin
Çünkü seni kaldırabilecek güçteki
İlk kişiydi
Şimdi onun kalesinde anlıyorsun ki
Beyaz Atlı Prens ile Mavi Sakal
Aynı kişiymiş
Ve ikisini birden sevmezsen
Mutlu sona ulaşamayacaksın
İstediğin bu değil miydi?
Sevilmeyi, baş tacı edilmeyi sen istemedin mi?
Bunu sen istemedin mi?
Bunu sen istemedin mi?
Bunu sen istemedin mi?
O halde böyle yaşayabileceğini söyle
Onu sevdiğini söyle
Teşekkür ederim de
Gerçek hariç her şeyi söyle
Ya sevgisinin karşılığını veremezsen?
You-S1B10
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Dünyası-2
PoetryDışarıya yağmur Yüreğime hasret Fikrime sen... Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden Bir bilsen... Cemal SÜREYA