Dark lifetimes

"Ik beloof het"

Ik werd wakker het was rond half 7 in de ochtend. Vandaag zou het een spannende dag worden; Ik werd vandaag gepromoot om mijn eerste zaak te behandelen. Dit was een grote kans voor mij, ik werkte al meer dan 2 jaar op het politie bureau in Colorado ik moest eerst laag beginnen en van zelf naar de top stromen. Dit was me na een lange tijd gelukt.

Ik sprong snel onder de douche ik hield ervan om zo lang mogelijk onder het stromende warme water te staan, maar was het maar zo een feest. Ik trok snel m'n kleren aan. En liep naar beneden en gaf mijn kat Sierra te eten. Het was rond 7 uur ik moest pas om half 8 de deur uit. Ik pakte mijn telefoon en checkte mijn berichten. Mijn ouders wenste me al een dag van tevoren geluk ik hield van me ouders ze supportte me al sinds het begin.

Het was rond 10 voor 8 ik pakte mijn sleutels en liep naar me auto. Het was weer zo koud ik liep bibberend naar de auto. Nu nog maar hopen dat het niet druk op de weg was.

Ik kwam aan op het bureau ik maakte snel wat koffie en wachten tot de commissaris mij riep. Zoals altijd was ik weer veelte vroeg het was pas 8 uur. Nog een half uurtje wachten. He lekker weer iets voor jouw Layla. Ik keek wat om me heen en besloot, maar te zitten; ik begroette een paar collega's. Als ik eerlijk ben ik eigenlijk super onsociaal ik had weinig vrienden. Maardat maakte me vrij weinig uit want ik was hier om te werken en geen vrienden te maken.

Na een kwartier werd ik eindelijk geroepen door mijn baas Tony Darence. Tony was een pittige man ik geef toe maar hij was echt mijn voorbeeld sinds dag 1 hij motiveerde om veder te gaan en nooit op te geven. Dat was moeilijk want mijn collega's waren nogal seksistisch volgens hen waren vrouwen niet bestemmend om rechercheur te worden ze waren te zwak te emotioneel noem maar op, maar dat hield me niet tegen ik was juist meer gemotiveerd.

Dat terzijde, ik liep naar het kantoor van Tony ik begroette hem.

"Goeiemorgen commissaris Darence" Ik klonk weer zeker veelte enthousiast. Tony keek me ook nog ook apart aan.

"Jij ook goeiemorgen Layla ik wil snel beginnen dus neem plaats"

Ik stond letterlijk te springen zo enthousiast was ik. "ow uh sorry meneer Darence" ik nam snel plaats.

" Vandaag is het een belangrijke dag ik neem aan dat je wel goed voorbereid bent rond half 11 heb je een afspraak wacht gewoon op je kantoor vanaf daar weet je als het goed is hoe je het moet aanpakken. Als je ergens vast loopt kun je me altijd op om hulp vragen aangezien dat dit je eerste zaak is, maar het blijft natuurlijk geheim elke zaak behandel "jij" niemand weet erover behalve ik. Ik weet zelf nog niet precies wat voor zaak dit is. Ik wens je geluk Layla doe je best ik meen het"

Het hele gesprek durfde ik hem niet te onderbreken. Ik moest zo aandachtelijk mogelijk luisteren. Eenmaal toen hij stopte met praten was het mijn beurt.

"ik beloof het meneer Darence ik stel u niet teleur ik heb hiervoor gewerkt ik ben er klaar voor" ik was blij dat Tony mij altijd vertrouwde en kon zien dat ik er echt alles voor mijn baan doe.

"Dat weet ik Layla je bent een van de hardste werkers die ik ken, geef nooit op en het belangrijkste geloof in jezelf"

Tony glimlachte naar me. Hij was net een vader voor me, aangezien mijn vader in Nederland woont was het moeilijk voor me, maar Tony was een vader die god mij nooit heeft gegeven.

Ik liep uit het kantoor van Tony. In de verte zag ik mijn beste vriendin April ja jongens ik had 1 vriendin. April is mijne beste vriendin sinds dag 1, omdat ik niet echt vrienden wou maken was April natuurlijk de persoon die naar mij toe kwam ze vertelde altijd over haar dag, omdat ze als politie werkten was het ook nog eens spannend. Met April verveelde ik me nooit ze was altijd zo vrolijk, maar er was iets met April dat ik al sinds dag 1 had gemerkt er was iets in haar fel blauwe ogen wat me naar liet voelen alsof ze iets zo ergs had meegemaakt dat het in haar iris was gebrand. Ik heb nooit gevraagd dat er iets mis is dat horen vrienden te doen dat weet ik, maar het is moeilijk zelf heb ik bijna geen vrienden gehad dat fijne gevoel dat je altijd bij iemand al je problemen kwijt kan helaas had April dat bij mij niet.

"Hey Layla ik wilde je even nog snel succes wensen je hebt hier hard voor gewerkt" zei ze glimlachend.

"Dankje April ik ga me best doen vanavond bel ik als ik tijd heb" Ik was zo blij dat tenminste April en Tony mij succes hadden gewenst de rest van mijn collega's helaas niet. Zo was het leven eenmaal.

Ik zei nog gedag te April en wachtte op mijn kantoor nu nog wachten ik was super nerveus allemaal gedachtes gingen rond mijn hoofd. Uit het niets werd er geklopt op de deur.

"Kom maar binnen" zei ik.

________________________________________________________________________________

Hallo readers, dit was het eerste deel van mijn boek. Sommige delen van het boek zijn niet zo vrolijk. Dit is helaas geen typische highschool of badboy boek die worden me een beetje te basic. Dit boek word steeds spannender en vormt zich uiteindelijk in een heel verhaal. Het 2e deel begint er pas iets met actie- en mystery. Dus als je benieuwd bent lees dan veder. Ik ben best snel in updaten so don't worry y'all. Byezzz!