O VE BEN [Poth]

5. Bölüm: "İnk'in aksine."

LAN ODFILGHDFKNML YB ATMAYALI 2 AY FALAN OLUYOR SŞLDGSDHJMÖ YB YAZİYİM AMK ŞDHFOPİEPRODHGOEJRKL neyse bi kitap daha yayınliycam (bir kaç bölümünü yazdığım hazırda bi kitap var ama onu düzeltmem gerek bok gibi) neyse onun dışında başka yapıcak ship mi yoktu amk malı dedirtmelik bi ship kitabı yapıcam vatana millete hayırlı uğurlu olsun sanki bu kitabım yetmiyormuş gibi ona da yb atmaya çalışıcam mükemmel :D neyse uwu medyaya ne koyacağımı bilemedim salla gitsn .P

Nightmare gergince kendi iki avucunun içini izliyordu. Neden yaptığından o da emin değildi, burada çok olumlu duygu var... Bu yüzden rahatsız olduğunu düşünüp pek kafaya takmadı. 

O sırada Goth ve Palette beraber oyun oynamaya dalmıştı. Goth her ne kadar Palette'den büyük olsa da hâlâ oyun oynuyordu çünkü oyun oynamanın yaşı yoktu ona göre. Söylenilen kelimenin son harfi ile yeni bir kelime türetiyorlardı, ondan önce de farklı farklı oyunlar oynadılar. Palette esneyip annesi Dream'in göğsüne yasladı kafasını. Goth ile kıkırdaşırken konuşuyorlardı. Dream Palette'in öğlenleri birkaç saat uyumaya alıştığı için şu an uykusunun geldiğini, onu yatırmak için hangi odaya geçebileceğini sordu Goth'a. Goth ona boş olan odalardan birini gösterdi. Beraber o odaya gittiler. Palette o sırada Dream'in kucağında uyuya kalmıştı bile. Dream onu kucağında tutarken başını okşuyordu. Goth Dream'in yanına oturdu. biraz onu izledi. Merakına engel olamayıp sorular sormaya başladı. 

"O kafandaki tacın anlamı ne?"

"Takıyorum işte"

"Neden Nightmare seninle idi? Babam ondan pek hoşlanmaz, galiba kavgalılar."

"O benim kardeşim-"

"Cidden mi? Bilmiyordum. Pek benzediğiniz söylenemez. Sen bir iskeletsin ve o- iskelet gibi ama aynı anda bataklıktan alınmış bir avuç balçık gibi görünüyor."

Dream sadece kıkırdadı ve cevap vermedi. Goth uzun süre sessizce bekledi. Aklına bir anda bir şey takıldı ve sorma ihtiyacı duydu.

"Şey Dream abla acaba İ-"

Goth sözünü tamamlayamadan Geno onları bir şeyler yemesi için çağırdı. Herkes mutfağa gidip masaya oturdu. Sessiz bir şekilde yemek yeniyordu. Sadece çatal kaşıkların tabağa değme sesleri çıkıyordu. Goth bu garip sessizliği yanlışlıkla da olsa bozmaya karar verdi ve istemeden kendi dilini ısırınca acıyla minik bir inleme çıkıverdi azından. Tüm dikkati üzerine çekti. 

"A-afedersiniz.. Hehe.."

Nightmare Goth'a baktı ve o anki acısından yayılan olumsuz enerjiden hemen beslendi. Goth'un annesi Geno Goth'a iyi olup olmadığını sorup iyi olduğundan emin olunca bu sessizlikten o da rahatsız olmaya başladı. Geno konuşmak için bir konu bulmaya çalışırken, hâlâ Palette'i evden kaçmasını sağlayacak kadar kırdığını kendine yedirmeye çalışıyordu. Nasıl olsa o sadece kızını korumak istemişti, bir kişinin daha ellerinden uçup gitmesini ve tek yapabileceği şeyin arkasından ağlamak olmasını hiç istemiyordu normal olarak. Nasıl bilebilirdi ki olayların böyle sonuçlanacağını? Tek çocuğu Goth idi ve ona zarar gelmesini- fiziksel veya ruhsal, fark etmez, zarar gelmesini hiç istemiyordu. Ne yazık ki kızının vücudunda hiçbir fiziksel yara olmaması, psikolojisinin de bedeni kadar iyi olduğuna bir işaret değildi. Neredeyse her gün ama her gün, uyanık ya da uyurken gördüğü o korkutucu kâbuslar onu içten içe yiyordu. Bundan annesine bahsetmeye çekindiği için de hep saklıyordu ondan. Tabii bir gün öğreneceğini biliyordu fakat bu gün o gün değildi.