Pretending to be a boy

chapter 36

Daegan pov.

Nandito ako sa kwarto nag papahinga wala sila mammy nasa business sana diko nalang sinabi kay mitsuki yun kita ko sa mata niya na nasaktan siya kailan pa ako naging bully nagiging aiken na ba ako litse
Pastback:
nandito parin ako naka upo di makapaniwala sa nangyayari narinig ko pang may sinasabi si aiken kay scar pero paramg blangko ang lahat gusto kong mahimatay pero nanatiling gising ang mga mata ko hindi ako makapaniwalang pinapalibutan kami ng mga patay napansin kong wala ng naf sasalita pero di feeling ko di ako makatayo "tayo na" rinig kong sabi ng isang pamilyar na boses di ko alam bakit nag init agad ang ulo ko "leave me alone" galit na sabi ko sa kanya "what" di makapaniwalang sabi niya kinuha niya ang balikat ko at pilit pinapatayo ng bigla ko siyang tinulak at tumayo  napa upo naman siya sa sahig at gulat  ng nakatingin sakin "YOUR A MONSTER DONT YOU EVER TOUCH ME" sigaw ko sa kanya at tumayo Tinignan niya ang kamay niya at tumayo "ikaw na ang iniligtas nag da drama kapa" sabi niya at pinag cross ang kamay pero tama bang pumatay siya tumalikod muna siya at nakita ko naman na tumaas ang dalawang balikat niya patungo sa mukha  "yan ang problema sayo di ko alam kong sanay kanang makakita ng mga patay dahil sa kinikilos mo parang expert ka pleasee lumayo kana wag kana sanang lalapit sakin" nag mamakaawang sabi ko sa kanya  nakita ko naman siyang yumuko at biglang humarap sakin ng seryuso "as you wish" sabi niya at naunang lumabas naiwan naman ako dito ng nakita ang mga nangkay ng lalaki lumabas na ako ng bumalik ako sa katinoan tumakbo na ako palabas nakita ko si misuki na nag lalakad pa nakita ko din si grey nakasakay kay blythe nakita ko naman na iisa lang ang sasakyan namin si liam na ang nag drive at sumakay na si izumi sa passenger seat nakita ko ding sumakay na si izumi nauna ng sumakay si aiken kasi may tama siya ng bala at sumunod naman si mitsuki boysit ano na ang gagawin ko lumilinga linga pa ako kung may sasakyan pa nakita k namang malakas na bumusina si liam kaya wala na akong nagawa kundi sumakay gusto kong mag sorry pero paano

Pastdone:

Nagising ang diwa ko ng tumunog ang cellphone ko tinignan ko naman ito at nakita ang pangalan ni aiken "yes" sabi ko at humiga "kailan ang practice sa basketball" tanong niya tama may sinabi si coach sakin na maaga kaming papractice bukas "alas 6" ang aga naman non "seriously kulang tulog ko niyan" inis na sabi niya "that is your problem" sabi ko at pinatay ko na ang tawag bumaba muna ako para makakain nakita ko naman si manang na nag lilinis "good evening po"magalang na bati ko sa kanya tumingin naman siya sakin at ngumiti "magandang gabi rin iho kumain kana may pag kain na sa mesa tapos narin akong kumain wag kang magaalala" mahabang sabi niya at hinugasan ang pantrapo niya "yes po" sabi ko at umupo na nag umpisa na akong kumain nilagyan naman ni manang ng tubig ang maiinom ko nginitian ko na lang siya ganon din siya natapos na akong kumain kaya bumalik na ako sa kwarto ko umupo muna ako bago mapag isipang maligo nasa shower na ako ng may kumatok sa pintoan ko "YES" sigaw ko "dinalhan kita ng gatas at oreo itatabi ko lang dito sa mesang nasa labas mo" sabi ni yaya siya pala "sigi po" sabi ko at bumalik sa shower siguro pag hindi nagawa ni mitsuki ang pag patay sa mga criminal siguro kami na yung naka handusay padalos dalos kasi ako hayyy tinapos ko na ang pagliligo ko at nag boxer at sando na itim na ako kinuha ko na yung gatas at oreo ko ininom ko na ito at kinain ang oreo ko bago inilagay pabalik ito humiga na ako sa kama ko at pumikit

*nandito ako sa maldilim na lugar ng biglang teka ito yung lugar kong saan huli kong nakausap si mitsuki lumilinga linga pa ako ng makita ang isang pamilyar na likod ng babae "MITSUKI" sigaw ko nakita ko kasi ang likod niya di ako pwedeng mag kamali siya yon "look im sorry sa nagawa ko" sabi ko sa kanya tumatakbo ako sa kanya pero nanatili lang siyang naka tayo "I JUST WANNA SAY SORRY LUMAPIT KA NAMAN" sigaw ko pero para siyang bingi napatigil na lang ako sa pag takbo ng unti unti siyang humarap "im a monster" mahinang sabi niya at tinignan ang kamay at hinawakan ang mukha "no no im sorry i didnt mean to say those words to you" sabi ko siguro mga 15 na hakbang maaabot ko na siya nandito lang ako sa kinatatayuan ko "im a monster" pag uulit niya sa sinabi niya at hinawakan ng mahigpit ang buhok niya gusto ko siyang puntahan pero di ko magawa "mitsuki please" sabi ko sa kanya naawa na ako sa kanya "im a monster" di maka paniwalang sabi niya at isa isang nag bagsakan ang luha niya gusto ko siyang yakapin ng mahigpit kasalanan ko to "mitsuki mitsuki please dont cry i dont want seeing your tears in front of me pleasee its all my fault" sabi ko sa kanya di parin siya tumitigil sa pag iyak "IM A MONSTER" sigaw niya at malakas na hinablot ang sariling buhok at umiyak ng umiyak gusto ko siyang lapitan pero paano pinipilit kong makagalaw pero di talaga "mitsuki stop hurting your self" mangingiyak na sabi ko nag uumpisa ng tumulo ang luha ko di ko kaya ang nakikita ko pinilit kong gumalaw nag tagumpay naman ako at tumakbo sa kanya napatigil ako sa pag takbo ng lumingon siya sa gilid at makita ang isang baril "im a monster" mahinang sabi niya at pinulot niya to lumaki ang mata ko ng itutuk niya ito sa kanyang ulo kaya dali dali akong tumakbo at hinablot sa kanya ito "pleasee sorry mitsuki its all my fault please forgive me" naiiyak na sabi ko its all my fault kong bakit nag kakaganyan siya "IM A MONSTER DONT EVER TOUCH ME" sigaw niya sakin at hinablot ang baril sa kamay ko teka binabalik niya yung sinasabi ko nung huling kita namin "please its all lie please di ko na uulitin please dont kill your self" naiiyak na sabi ko at tumulo ang mga luha ko dali dali ko naman tong pinahidan "IM A DEMON IM A MONSTER" sigaw niya at ipapaputok na sana niya ang baril ng tumingin siya sakin nakaramdam ako ng kirot na makita ang mata niyang punong puno ng luha "pl-please" di na ako makapag salita tuluyan ng tumulo ang luha ko "please lumayo kana  wag ka nang lalapit sakin" sabi niya at pinulot ang baril di ko alam bakit parang tumatak sakin ang sinabi niya "lumayo kana" sabi niya di ako makagalaw ng tutukan niya ako ng baril di ako makapag salita "mitsuki" tawag sa kanyang pangalan ng lalaki dito lumingon naman si mitsuki pero di ko makita ang mukha ng lalaki ang bibig niya lang may nunal siya banda sa gilid ng labi niya ngumiti ito ng malaki kay mitsuki "babe" mahinang tawag ni mitsuki para namang nadurog ang puso ko ng banggitin niya ang katagang iyon ang kaninang umiiyak na mitsuki napalitan ng masayang mukha tumatakbo siya papunta sa lalaki at niyakap at tumingin sakin kaya tumayo na ako "are you serious" di makapaniwalang sabi ko sa kanya ng dahan dahan kunin ng lalaki ang ulo ni mitsuki at hahalikan*
Napabalikwas ako ng bangon tumingin tingin ako sa paligid nasa kwarto ako "anong klaseng panaginip yun" inis na sabi ko at tinignan ang orasan na kanina pa maingay mabuti naman at bangungut lang yun "7:00 palang" sabi ko at inihilamos ang mukha "OH MY GOD" sigaw ko at dali daling naligo late na ako