Pretending to be a boy

chapter 41

Daegan pov.

Malapit na ang laro namin laban sa NPG dalawang araw na lang kasalukuyan kaming nandito sa court nag e exercise marami na ring pawis ang tumutulo sa katawan ko "oh my god i -i cant take it any-anymore" nag hahabol na hininga ni aiken at bumagsak ang katawan sa lupa ganun din si 70 push ups ang pinagawa samin late kasi kami "y-yeah" sang ayun ni liam at humarap sa kalangitan kaya tumigil narin ako kasi pakiramdam ko namamaga na ang kamay ko "coa-coach br-break m-muna" sabi ko at tumayo uminom muna ako ng tubig ganun din ang dalawa kasalukuyang tumatakbo na ang mga team namin sa field "your 1 hour and 57 minutes late mr. Jayson" seryusong sabi ni coach tinignan naman namin si jayson kumakain siya ng lolipop ang astig niyang tignan tumingin lang siya ng bored kay coach  nakita ko naman sa kanya si antonella  kaparehas na kaparehas sila sa paraang pag tingin niya pero imposible wala siyang nunal at hindi kulay grey ang mata niya "sorry to say pero 50 push ups" napabalik naman ako sa wisyo ng magsalita si coach na ibuka naman ni jayson ang bibig niya para mag mukhang lumulutang ang kanyang lolipop sa kanyang bibig "k" sabi niya at nag umpisang mag push ups "kayong tatlo takbo na" sabi ni coach lumakad na ako pero nasa kay jayson parin ang paningin ko "mag rereklamo ako mamaya" inis na sabi ni aiken ano na naman ang inarte arte nito "why" takang tanong ko "HINTAYIN NIYO AKO" biglang sigaw mi liam ang bagal talaga nitong pagong nato "because  its so unfair late tayo ng 20 minutes tapos  70 push ups agad tapos siya nga 1 hour and 57 minutes 50 lang" inis na sabi niya at tumakbo ng mabilis tssk isip bata talaga "wag ka ngang mag drama siguro dahil baguhan lang siya" sabi ko ng mahabol ko siya "still dapat pantay" sabi niya hayss "ehh nung na late ka nung una nating pumasok ng basketball dito tiba nga late ka ng 2 hours tapos 30 push ups lang siya nga 1 hour and 57 late 50 sa kanya sabihin mo sino ang mas lamang" sabi ko sa kanya malapit na kami kina coach "still" sabi niya humina naman ang takbo niya ng tumingin kila coach nandun na din ang mga ka team ko namamanghang tumingin sa baba tinignan ko naman ang tinitignan nila "89" rinig kong pag bibilang ni jayson kaya ganun na lang ang gulat ko wala pang nakaka abot ng 80 tapos siya mag wa 100 na  malapit na kami doon kaya binagalan ko muna ang pag takbo ko hanggan sa lumalakad na lang ako at pumunta doon "100" huling bilang niya todo pawis naman ang katawan niya napa maang nalang ako sa kanya "ngayon di ko na kailangan tumakbo" sabi niya at uminom "ye-yes" namamanghang sabi niya "your the first member of this team na naabot ang 100" sabi naman ni eitan sa kanya "woow ang galing mo naman jay jay" sabi ni mandin at lumapit sa kanya "ilang ulit ko bang sasabihin hindi yan ang pangalan ko" inis na sabi ni jayson sa kanya at isinobo ang lolipop tumingin naman siya kay aiken sa mata "tssk" sabi ni aiken at naunang pumasok sa court di parin ako makapaniwala sumunod na ako kay aiken "WAIT JAY JAY" sigaw ni mandin at tumakbo papunta kay jayson  "how did you do that baka nag skip ka lang ng number" rinig kong sabi ni liam alam kong si jayson ang tinatanong niya "anong tingin mo sakin mandaraya" seryusong sabi niya "hambog lang" pagpaparinig na sabi ni aiken ng nasa court na kami "did the monkey talk behind my back" sabi naman ni jayson " ako ba ang pinatatamaan mo" inis na sabi ni aiken at humarap kay jayson "tinamaan kaba" sabi niya at inilabas ang lolipop di naman naka pag salita si aiken naging tahimik ang lahat "ano away na naman pwede ba mag practice na tayo 2 days na lang oh laban niyo na tapos mag aaway away pa kayo sigi na start na" inis na sabi ni coach nag form naman kami "galingan mo jay jay hah" sabi ni mandin tumingin naman kaming apat sa kaniya "kalaban natin yan ehh" sabay naming sabi nag kibit balikat lang siya kaya pumwesto na kami ganun din sila "ready" sabi ni coach at itinaas ang bola nangunguna si aiken at mag kaharap sila ni jayson pumwesto na si coach kaya nag sipang kilos na kami naagaw ni aiken ang bola at at tinakbo ito at walang kahirap hirap na naishoot ngumisi naman siya kay jayson tinignan lang siya ni jayson at pumwesto naipasa sa akin ang bola ng harangan ako ni eitan kaya pinipilit kong maka wala sa kanya natakasan ko naman siya ng tumalon ako para ishoot ganun na lang ang gulat ko ng nasa harap ko si jayson lumundag din at naabot niya ang bola ang bilis niya di namin siya ka hieght pero ang bilis niya pano niya nagawang lumundag ng ganuun ka taas hanggang tenga ko lang siya mabilis niyang naiisahan ng mga ka grupo ko si aiken na ang kaharap niya ngayon kaya mag kaharap sila hinaharangan ako ni eitan na naman litse talagang tao to lumaki ang mata ko ng mabilis na umikot sa kanan si jayson at bumalik sa kaliwa at na ishoot ang bola napantay naman ang score namin ng naagaw naman ni liam ang bola at tumatakbo papunta sa aming ring at pinasa kay aiken na ishoot na man niya ito "YEAHHH" sigaw ni liam "1 POINTS NA LANG MANANALO NA TAYO" sigaw ni mandel na kay aiken na ang bola ng tumalon siya para i shoot ang bola ng tumalon din si jayson ayan na naman na itapon na ni aiken ang bola ganun na lang ang gulat ko ng masalo ni jayson "sorry" sabi niya at ngumisi imposibling ma i shoot niya to ang layo ng ring sa kaniya inihagis na niya ang bola papunta sa kanilang ring tinignan ko ang bolang lumilipad na ngayon parang slowmotion ang lahat "imposible" sabi ni liam lumaki din ang mata ko ng na shoot ito pano naagaw niya at nashoot sa iisang talon lang "YESSSS" sigaw ng mga ka grupo niya tinignan ko si jayson pero naka talikod na siya papunta kay coach pati si coach nagulat din "how" mahinang sabi ni aiken nasa tabi ko na pala to "i -idont know either" sabi ko nag sipag balikan  na ang mga ka grupo ko kaya sumunod na lang ako "i didn't know ganito ka pala ka galing mag laro ng basketball jayson" namamanghang sabi ni coach "oo nga how did you do that" sabi ni tristan ka grupo niya di parin siya nag sasalita ng uminom siya ng tubig "simple" seryusong sabi niya teka bakit lagi na lang seryuso to "how" sabay sabay nilang tanong expect sakin at kay aiken "pag hirapan mo" sabi niya at umupo na pamaang naman kami sa sagot niya well may point naman siya kailangan mo talagang pag hirapan para matuto ka "ilang beses kong pinraktis yan" sabi ni liam "3 days" sabi niya no freaking way ako nga 3 months ko ng balak matuto nun hanggang ngayon di parin nakin alam tapos siya with in 3 days thats imposible "holy cow rare lang ang may kakayahan niyan" sabi ni eitan nakikinig lang kami sa mga pinagsasabi nila "may i go now may gagawin pa ako" sabi niya at namulsang lumakad teka bakit parang may kumurbang tube sa likod niya siguro towel niya lang in case na pag pawisan siya "di pa nga pinag sasabihan na pwede ng umalis umalis na wala talagang modo" inis na sabi ni aiken at umupo at uminom "its okay so malapit na ang final gusto kong mag seryuso kayo dahil magagaling mag basketball ang mga taga NPG gusto kong mag enjoy kayo sigi na mag recess muna kayo" sabi ni coach lumabas naman kami lahat at pumuntang canteen "pano kaya nangyari yun" biglang sabi ni liam "pwede ba time out muna tayo jan kain muna pwede" inis na sabi ni aiken kaya kumain na lang kami