O büyük patlama.
İnsanlar bu büyük patlamanın gezegenlerini oluşturduğunu sanıyordu.
Lakin gerçek aslında daha farklıydı.
Evet, bu büyük patlama Dünya'yı oluşturmuştu ancak bir dünyayı da yok etmişti, benim dünyam.
Benim gezegenim.
Alpha Space KoiX.
Önceki yaşamımı tam olarak hatırlamıyordum. Patlamanın kaynağını, o gün neler olduğunu, tam olarak nasıl kurtulduğumu...
Bir ışık dalgalanması hatırlıyordum sadece, büyük bir çığlık hatırlıyordum. Bulanık gözler, buğulu ve bir daha var olmayacak yaşamlar...
Sonrasında bacağıma vuran dalga ile gözlerimi açtım, bir deniz kenarındaydım. Gezegenimden bazıları da gözlerini burada açmıştı.
Ancak hiçbirimiz kendi gezegenimizde değildik, Alpha Space KoiX değildi uyandığımız yer. Burası Dünya'ydı, insanların yaşadığı topraklardı. Ailem yoktu, yaşantım mahvolmuştu, farklıydım.
Diğerleri de bir zamanlar iyiydi, patlamadan kurtulanlar. Aralarında arkadaşlarım vardı, bu gezegenin yapıtaşlarını oturttuk belki de el birliğiyle.
Ancak benim daima bir sırrım vardı.
Sonrasında derin bir üzüntüye girerek kendimi gücümle dondurdum, yüzyıllarca belki de. Nasıl uyandım, bilmiyordum fakat uyandığımda hiçbir şey eskisi gibi değildi. Yeniden, eskisi gibi değildi.
Her uyanışım benim için bir ölümdü.
Diğerleri değişmişti. Ne olduğumuzu bilmiyordum ama onların melek olmadığını biliyordum, benim de onlardan farklı olduğumu.
Bazıları beni tanıyordu, bazıları ismimi cismimi dahi bilmiyordu. Onlar benim azılı düşmanımdı, insanlığı onlardan koruyacaktım. Ne pahasına olursa olsun.
Kendi türüme daha önce hiç rastlamadım, rastlar mıydım?
Hiç sanmıyorum.
Önceki yaşantımı öğrenmek için çabalıyordum, bunu başarmayı delicesine istiyordum. Parçaları birleştirecektim ve tamamen yalnızdım.
Tek başıma, her zaman olduğu gibi.
Ben Alina. İsmim tam olarak beni anlatıyor aslında.
Yalnız, aydınlık, parlak, güzel, asil, asalet, ışık, yüce, dürüst.
Yaz akşamlarının en güzel gecesi.
Bana Alin, Alis gibi kısaltmalarla da seslenirler. Tabii bunu öylesine tanıdıklarım yapar, hiçbiri gerçek değil çünkü bunu biliyorum.
Artık kimseye güvenemem, Dünya değişti. Dünyam değişti.
Çocukların dilinde ise adım şuydu, Pinhan Pera. Gizliden Öte, Gizlilik Ötesi.
Büyük güç büyük sorumluluk gerektirir.
Sorumluluğum belki de çok büyüktü ancak gücüm de çok büyüktü.
Düşmanlarımın üzerine düşen her bir taş ve zincir parçası gözlerimin önünden geçti, benim cinsime yakınlardı. Arkadaşlarım olabilirlerdi, bir zamanlar öyleydi.
İstediğim her şeyi başarmalıydım.
İçimdeki güç dolu ses fısıldadı,
Korku kendi cehenneminde debelensin. Benim cehennemim bambaşka.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK//Pinhan Pera
Fantasy"İsim ve açıklama derin bir düşünmeden sonra değişecektir." 🌫️🌫️