The Life of an Introvert

She is not a He

"How???," I said to myself after kong pulutin ang nahulog kong phone. This is not a coincidence, imposible namang may nakakaalam ng identity ko dahil wala naman akong pinagsabihan kahit niisa. So dahil curious ako, I play dumbed and told him na sino si Ms Nixon.

To Vin,

Huh? Who is Ms Nixon?

xx

Before pa ako masiraan ng ulo kakaisip ay pumunta na akong kitchen. " Ang bango! Nanay Ester paniguradong masarap itong luto mo!" I said while hugging her. "Thank you Nay!," I said then I kiss her cheeks. Habang kumakain, hindi pa rin nawawala sa isip ko kung sino ba talaga ang nagchat sakin. Tulad sa ibang kwento, iniisip ko kung may nahulog ba akong wallet, cellphone, notebook, bag or Diaries sa school. Pero wala naman akong maalala. "Beep... Beep... Beep..." someone's calling again and this time it is my Mommy.

"Hello Mom!" masigla kong bati sa kaniya. " I miss both of you and daddy! Nasaan na kayo? Nagluto si Nanay Ester ng favorite ko, irerecook ko nalang." dagdag ko pa. " Honey, Sab, I miss you too! Ahmmm. Honey baka next week na kami umuwi ni Daddy mo, may problem kasi sa work! Sana maintindihan mo kami baby, you know naman na we are doing this for you!" Mahabang pagpapaliwanag ni Mommy sa akin pero isa lang ang naintindihan ko. HINDI NA NAMAN SILA MAKAKAUWI 🥺 as usual dapat expected ko na iyon. Pang-ilan na ba ito? Pang-apat?

Naiintindihan ko naman sila, pero paulit-ulit ko rin na pinapaintindi sa kanila na mas kailangan ko ang love, care and guidance nila kaysa sa pera. But I can't change their mind.

"Okay lang Mommy ingat kayo riyan! I love you both!" I said then they hanged up. " Hindi na naman ba?" agad na tano ni Nanany Ester sakin. And I just give her a pale smile.

Umakyat na ako sa kwarto ko, binuksan ko ang speaker ko para magpatugtog at humiga.

--
Now playing : "Fly You To The Moon" by Justin Velasquez

I'll fly you to the moon
A place for me and you
Tell me what you wanna do
I wanna take you to the moon
Can I take you? Yeah

Bakit ngayon ang pakiramdam ko ang lungkot ng buhay ko. Tumatanda akong palungkot na palungkot ang bawat ganap sa buhay. Do I deserve this? Na parang gumigising ka nalang because you have a life but you didn't know how to live it.

I sing you this lullaby
Oh close your eyes
And listen to my heart beat yeah
Something about you girl makes me wonder
What you doin' tonight

How I wish there is someone who is willing to listen to all my problems and rants. Yung mga sakit na nararamdaman ko ay gusto kong ilabas. Kung pede lang sanang uminom at umalis kahit saglit lang. Kung sana may kapatid ako? Ano kayang pakiramdam ng may kapatid na kakulitan at kakuwentuhan. Edi sana hindi ako mag-isa ngayon.

I'll fly you to the moon
A place for me and you
Tell me what you wanna do
I wanna take you to the moon
Oh oh

I feel nothing, hindi na tumutulo nang kusa ang mga luha ko, hindi na ako nag-ooverthink or nagmumukmok. I am about to close my eyes nang biglang nagring ang phone ko. I check kung sino and again it is an unknow number, the same number noong nagtext sakin kanina. So I text him.

To: 0935*******

Who are you?
xxx

Sa other stories maybe ito na ang kanilang forever, but because I don't believe in fantasy I blocked the number. Then I sleep.

Zzzzzzz

1:00 a.m.

Unsual na magising ako ng ganitong oras pero dahil nauuhaw ako bumaba na ako at pumuntang kitchen. It's dark so I get my flashlight pero dahil wala sa cabinet ko, phone ko nalang amg ginamit ko. Bago ako pumuntang kitchen, I check my phone. 10 messages sa aking wattpad account and lahat iyon galing kay Vin, "Scary" bulong ko.
Habang umiinom ng tubig ay binabasa ko ang message niya sa akin.

Message 1
Hi 😊

Message 2
How are you?

Message 3
Can I ask questions?

Message 4
Am I disturbing you?

Message 5
Do you know what is good in evening?

Message 6
Chatting you ❣

Message 7
You are a great writer, btw.

Message 8
I've read your story, the ending is unexpected. It has a good plot twist.

Message 9
How I wish I know your real name? But thank you for sharing your stories.

Message 10
Soon

"O M G!" tumaas balahibo ko, hindi sa takot kung hindi dahil sa kilig. May isa na naman pong nakaappreciate ng aking work. Ang sarap sa feeling. At dahil nag-enjoy akong magbasa ay nagreply ako sa kaniya.

1:16
To: Vin
Thank you for appreciating my work. It means a lot, hoping you visit my other works. And btw, you make feel inspired. ❣

After ko siya ichat ay pumunta muna ako sa aking terrace.

***
When the moon and sun collide
I know there will be a masterpiece in the sky
An eclipse to stare in the night
But their lovestory is a forbidden right?

Hindi ko alam pero kapag nakikita ko ang langit, different words ang lumalabas sa aking bibig. It is like I am enchated to it's beauty. Dahil gabing gabi na, bumalik na ako sa pagkakahiga. "Hindi ako makatulog, arghhhh" sigaw ko na lamang.

"Alam ko na!" napabalikwas ako ng tayo. "Kaya pala kilala niya ako, at alam niya ang name ko sa wattpad, I thought hindi siya nageexist or baka joke lang un. Pero sa dinami-raming tao sa universiy, sino sa kanila?" tanong ko sa sarili ko. Naalala ko na kung bakit ako nakilala at kung bakit nalaman ni Vin ang name ko. It's because when I was in a High school student I wrote a poem sa likod ng pinto ng Girl's room with my code name on it.

"So ibig sabihin student lang din sya? And she is not a he!" masaya kong sabi. Atleast alam ko na ang gender niya. Ngayon aalamin ko muna kung ilan taon na siya. "Hmmm, paano kaya kita mabubuking?," nakangiting tanong ko. Sa tagal kong nag-isip napagtanto kong imposibleng maging si Pres si Vin. Dahil sa girl's room ako nagsulat at sa pinakababang part siya nakasulat.

Tama ba o mali? Sino ka ba?
Hanggang sa di ko na namalayang nakatulog na ako.

Zzzzzzz

                            EM