Hayat felsefem

Yalnızlık

Yalnızlık...
Bu kelime kendinde bir çok hissi haps etmiştir.
Hasret,ilgi,duygusuzluk,özlem,acı,hırs vb.
Eskiden çok az insan yalnız olduğunu söylerdi.
Şimdi kime sorsan 'çok yalnızım' diyor.
Çünki bunun bir cool'luk olduğunu düşünüyorlar.
Oysaki yalnızlığın ne olduğundan zerre haberleri yok.
Yalnızlık nemi?
Hemen söyliyim.
Ağladığında ,üşüdüğünde,üzgün ve ya sinirli olduğunda birine muhtaçsan yalnızsındır sen.
Aynen benim gibi.
Siz benim yalnız oturup sessizce ağladığım gecelerin sayını ,kaç kere yağmurun altında bağırarak nefretimi kusmaya çalıştığımı bilirmisiniz?
Tabi ki de hayır.
Çünki artık o kadar fazlalar ki, sayısını ben bile unuttum.
Ama sorun bu değil,sorun sizin bunu bilmek istemeyip,bana hep arkanızı dönmeniz.
Ben hiç bir zaman insanlara güvenmedim,çünki ben onlara güvenmeden önce onlar nasıl bir karaktersiz olduklarını gösterdiler.
Bunun için onlara minnetdarım.
Yanlış anlamayın istediyim bana ilgi göstermeniz değil,ne de bana acımanızı istemiyorum.
Sadece biraz anlayış.
Zaten,bana acımanız mantıksız ,çünki ben kimseye acımam.Aksine acıdan zevk alırım.Ama görünüşteki acı değil,psikolojik acılar.
Biraz sadist ruhluyum .....
İntikam almayı çok severim.
Bana olan bir yanlışınız ölümünüze sebep ola bilir.Nerede ve kim olursanız olun,sizi bulur ve bana yaptıklarınızın daha kötüsünü yaparım.
Bu yüzden bana karşı bir adım atarken ayağınızı koyduğunuz yeri doğru seçin...
............................................................................
Sizce şu an ne yapıyorum?
Kızarmış elimle uğraşıyorum .
5 dakika önce öfkeden deliye dönmüştüm.
Ve ben istemeden de olsa elimi sertçe duvara çarptım.
Sinirliyken hiç bir şey umrumda olmaz,babamı bile tanımam.
Ve beni bu hale siz getirdiniz.

Yarattığını eserle gurur duymalısınız!!!