The Wedding Guest A Niall Horan FanFic

Hoofdstuk 8

We liepen het gemeentehuis uit en stapten in de auto die klaar stond. 'Misses Horan, huh?' Lachte hij en kuste me opnieuw als we waren ingestapt. 'I can't get used to it Mister Horan. I can't believe I am married to you. A big superstar marrying me.' 'Believe it or not, you're now Misses Horan, misses Youth. And I am so happy about it.' Lachte hij zachtjes. 

Ik hoorde zachtjes zijn stem op de radio, ik dacht dat het de radio was. 

Ook een andere stem kwam ter ore. Alsof hij m'n gedachten kon: 'Yes, it is my song. This is with Maren Morris. I wrote it after our first moment together. I was just seeing blind.' Lachte hij en ik voelde zijn armen een muur rond me vormen. Ik kon niet anders dan mijn hoofd tegen zijn schouders te leggen. 

Ik bleef ernaar luisteren, terwijl hij zachtjes de tekst nog mee in mijn oor fluisterde. Echt alles klopte bijna. Na het liedje stopten we op een prachtige locatie voor de foto's, daar stond de fotograaf ook al te wachten. 

Verschillende poses en locaties later zaten we terug in de auto. De fotoshoot voelde zo normaal aan. Alle aanrakingen, alle kussen, alsof het jaren zo al is terwijl we maar net een uur of twee uur terug samen zijn en al direct getrouwd. Zo vreemd maar wel al zo gewoon. 

Hij bleef over vanalles door ratelen terwijl ik maar aan het dagdromen was. Ik voelde me wel schuldig dat ik hem tijdens het dagdromen niet echt kon antwoorden. Ik schoot wakker van mijn dagdroom als we aan de feestzaal waren. 'Here are Mister and Misses Horan.' De DJ schreeuwde het door heel de zaal. 

We begroette iedereen en zochten ons ere plaatsje tussen onze ouders. Hij zat bij mijn ouders en naast mij, en ik zat bij zijn ouders. Maura begon een heel gesprek met me te voeren. 'I'm so happy, Niall told me a lot about you even if he knew you three days. He couldn't stop talking about you. But I see you're a fantastic girl.' Lachte ze en gaf me een knuffel. 

We aten en daarna mochten we de openingsdans doen. Harry, Louis en Liam stonden op het podium. 'Our little brother Niall asked us to sing your favourite songs.' Het was een mix. Niall kreeg ook een micro aangereikt, maar een dat hij niet moest vasthouden maar dat achter z'n oor mee kon. 'You're ready little Bro?' Liam lachte. Niall knikte. De muziek startte zachtjes.

Niall begon: 

Remember the day we were giving up
When you told me I didn't give you enough
And all of your friends were saying I'd be leaving you
She's lying in bed with my t-shirt on
Just thinking how I went about it wrong
This isn't the stain of a red wine, I'm bleeding love

Het was 'Olivia' van One Direction. Deels klopte het, the day were giving up, de dag van de break up, als hij me niet genoeg gaf dat was het niet maar hij dacht dat hij niet genoeg kon geven. Zijn t-shirt had ik niet, maar ik had het wel kunnen dragen.

Nog een klein stukje begon hij nog mee te zingen:

Please believe me, don't you see
The things you mean to me?
Oh I love you, I love you
I love, I love, I love Olivia

Louis, Harry en Liam begonnen verder te zingen:

I live for you, I long for you, Olivia
I've been idolizing the light in your eyes, Olivia
I live for you, I long for you, Olivia
Don't let me go

Don't let me go 

Say what you're feeling and say it now
'Cause I got the feeling you're walking out
And time is irrelevant when I've not been seeing you
The consequences are falling now
There's something I'm having nightmares about
And these are the reasons I'm crying out to be with you

Dit was gewoon prachtig. 'I love you Niall Horan.' zei ik hem zacht en liet mijn hoofd zachtjes op zijn schouder vallen bij het traag dansen van de nummers die volgde. Ook rewrite the stars, ons liedje volgde. Ik keek hem aan en ik kon het niet laten om hem te zoenen, zo lang als ik kon. 'Wow.' Zei hij een beetje verbaasd. Hij lachte. 

Daarna volgde er ook wel leukere liedjes, en begon de dansvloer zich te mengen. De jongens begonnen dan ook te dansen in plaats van een hele tijd te zingen. Niall zette zijn micro af. Hij leidde me naar buiten. Daar stonden twee koppen chocomelk met marshmellow te wachten. Hij had een gigantisch tapijt op het gras laten leggen samen met een dekentje waar we even gezellig onder konden kruipen. Al was dat niet altijd zo evident voor mijn jurk. 

'Remember, outside at the wedding of Amy, that moment I knew you were so special.' Lachte hij. 'Then?' 'Yes, very quickly.' Hij duwde een lokje met krullen achter mijn oor. Hij nam nog een slok van zijn chocomelk. 

'I hope this is a hopefull future. Within two days we are in Ireland for our wedding in Ireland if you're okay with it. My granny couldn't be here so I can't let her miss my wedding.' zei hij als familieman. 'I understand, we're doing it for granny, I hope my dress can be that clean to marry again with you.' 'If it's not we can choose another dress for you.' zei hij.