III

488 33 0
                                    

Άνοιξα αργά τα μάτια μου με την ψυχική αυτή έκφραση να έχει καταβάλει κάθε κύτταρο μου.

Για μια στιγμή ένιωσα ένα έντονο βλέμμα να βρίσκεται πάνω μου και γύρισα ελαφρώς το κορμί μου προς τα δεξιά για να εξετάσω τον χώρο. Σχεδόν αμέσως αντίκρισα δύο γνώριμα πράσινα μάτια να καρφώνονται πάνω μου κάνοντας με για λίγο να αμφιβάλω για τον αν ήταν ένα ακόμη αποκύημα της φαντασίας μου ή όχι.

Στάθηκα όρθιος μερικά μόλις μέτρα μακριά της χωρίς να σπάσω την οπτική μας επαφή.

«Εσύ…» ψέλλισα αμυδρά ανήμπορος να βάλω σε μια τάξη το μυαλό μου.

«Πως είσαι Μάνο;» άκουσα την απαλή φωνή της μετά από δύο ολόκληρα χρόνια να μου λέει και μόλις το όνομα μου βγήκε από τα χείλη της έσφιξα δυνατά τις γροθιές μου.

«Τι γυρεύεις εδώ Έλλη;» την ρώτησα ψυχρά ύστερα από μερικές στιγμές σιγής.

«Είμαι η νέα χορεύτρια που επέλεξαν για το βράδυ» απαντάει ήρεμα προσπαθώντας να εξετάσει τις αντιδράσεις μου. Νιώθω το σώμα μου να παγώνει στο άκουσμα αυτής της δήλωσης και τα χέρια μου να ιδρώνουν μα συνεχίζω να δείχνω ατάραχος και απόμακρος απέναντι της.

«Οι σπουδές μου στην Αγγλία τελείωσαν και αποφάσισα να γυρίσω, δεν υπήρχε τίποτα που να με κρατάει εκεί πλέον» έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου και αμέσως απομακρύνθηκα περισσότερο πηγαίνοντας προς την μπάρα. Άρπαξα ένα τυχαίο ποτό που βρισκόταν ξεχασμένο εκεί και αφού σέρβιρα μια γενναία δόση στον εαυτό μου άρχισα να πίνω αγνοώντας την – πραγματικά το χρειαζόμουν.

«Ήξερα πως θέλουν να χορέψω με σένα στην σκηνή» πέταξε με ένταση μετά από λίγο και ακούμπησα το γυάλινο ποτήρι στην μπάρα ενώνοντας ύστερα ξανά το βλέμμα μου με το δικό της, χωρίς να ξέρω πως να αντιδράσω.

«Γι’ αυτό δέχτηκα» συνέχισε μπερδεύοντας και εκνευρίζοντας με ταυτόχρονα και έσφιξα το ποτήρι στο χέρι μου πίνοντας μία ακόμη μεγάλη γουλιά και περιμένοντας την επόμενη της κίνηση.

«Μάνο…» ψιθύρισε φτάνοντας στο πλάι μου.

«Συγγνώμη» είπε με απαλή φωνή προκαλώντας μου αποστροφή και έκανε να με αγγίξει. Τινάχτηκα αμέσως όρθιος αποφεύγοντας το άγγιγμα της. Δεν πρόκειται να γίνω το παιχνιδάκι της ξανά.

«Συγγνώμη» επανέλαβε πιο έντονα αυτή την φορά με την φωνή της να σπάει και ένιωσα να νεύρα μου να φτάνουν τα ύψη.

ΑργάWhere stories live. Discover now