De volgende dag zat ik echt gespannen naar mijn telefoon te kijken. Bij elk berichtje dat ik kreeg, pakte ik mijn telefoon snel op. Teleurgesteld moest ik het dan weer neerleggen, als ik zag dat hij geen bericht had gestuurd. Dit was belachelijk. Waarom deed ik als een verliefd meisje van 12? De beelden van gisteravond bleven maar door mijn hoofd heen spoken. Zijn ruwe grote handen bij mijn billen, zijn dikke lippen in mijn nek en zelfs bij mijn clit. Ik sloot mijn ogen even om het gevoel van gisteren weer te voelen. Het was hemels. Het was wel duidelijk dat hij wist hoe hij hoofd moest geven. Het leek zelfs alsof hij het leuk vond om het te doen. Dat had ik nog nooit gehad. De jongens waarmee ik voorheen seks had, deden het meer omdat ik het wou. Niet omdat zij het echt zelf wilde. Maar hoe hij het deed.. Ik voelde de tintelingen van gisteren weer naar boven komen. Toevallig zag ik zijn naam tevoorschijn komen op mijn telefoonscherm. Super blij pakte ik mijn telefoon op. 'Hey beautiful, how are you doing?' Die paar woorden maakte me zo blij. Ik wou niet gelijk reageren. Dat zou weer te blij zijn. Ik hield het niet langer vol dan drie minuten en opende Whatsapp. Hij had een quote als profielfoto. 'Live your life till the fullest. Tomorrow isn't promised.' Hmm basic, maar waar. Ik reageerde met 'Hi! I'm fine, how are you?' En legde gespannen mijn telefoon weer weg. Ik keek naar de TV maar ik kon het programma niet volgen. Uit mijn ooghoeken hield ik mijn telefoon in de gaten. Verassend genoegde stuurde hij vrij snel weer een berichtje terug. 'Mooi. Hoe heb je geslapen? 😘' 'Vreselijk, ik moest de hele tijd aan je denken!' Schreef ik voor de grap. Ik moest lachen. Stel je voor dat ik dat echt zou versturen. Opeens belde Gina. Ik drukte perongeluk op het verkeerde knopje en ik verstuurde het whatsapp bericht. 'Nee, nee, nee, nee! Omg, verwijder dit!' Zei ik hardop tegen mezelf en verwijderde het bericht zo snel mogelijk. Ik zag dat ie online was. Had ie het gelezen? Fucking hell! Ik kreeg het super heet en werd tegelijkertijd geïrriteerd. Waarom belde Gina? Het duurde even voordat hij typte en in de tussentijd belde Gina weer. Vrij geïrriteerd nam ik op. 'Hallo?' Zei ik. 'Waarom neem je, je telefoon niet op chick! Waar ben jij?' Zei ze boos. Verbaasd trok ik mijn wenkbrauwen op. 'Wat is er aan de hand?' Gaf ik als reactie. 'Heb je het niet gehoord? Jamiro is terug.' Het leek alsof de wereld om me heen even wegzakte. Ik kon niet gelijk antwoord geven. Na een paar minuten zei ze 'Ja, ik dacht al dat je zo zou reageren... Vandaar dat ik het je zelf wou vertellen.' Fluisterde ze. Mijn hartslag ging zo snel. Jamiro was weer terug? Als ik aan die naam dacht, kreeg ik gelijk rillingen. En niet de juiste rillingen die Kelan me gaf. Ik zuchtte. 'Wat moet ik doen?' Mijn humeur was gelijk helemaal verpest. 'Je hoeft niks te doen.' Zei Gina streng. 'Hij is je verleden. Je bent al verder gegaan. Je...' Ik hoorde niet eens meer de rest van wat ze zei. Ik hing op en ging gelijk in bed liggen. Ik had geen eens meer zin om te kijken als Kelan had gereageerd. Want Jamiro was weer terug en Jamiro betekende 1 ding. Problemen.
Geschrokken werd ik een paar uurtjes later wakker. Gedesoriënteerd keek ik naar de klok op mijn telefoon. Het was 6 uur. Ik zag dat ik een paar gemiste gesprekken had van Gina en Kelan had me ook een berichtje gestuurd. 'Getting cold feet? 😛' Schreef hij een halfuur geleden. Ugh, ik was letterlijk uit verdriet gaan slapen. Gelukkig had het dutje wel geholpen. Maar in de mood om af te spreken, was ik zeker niet. Ik twijfelde heel erg wat ik tegen hem moest zeggen. Ik wou hem echt graag zien. Ik voelde me anders als ik bij hem was. Ik vergat iedereen even. Maar hij zou zeker door hebben dat ik er niet bij ben met mijn hoofd. Voordat ik überhaupt kon reageren op zijn Whatsapp bericht, belde hij me opeens. 'Moet ik je stilte als een afwijzing zien?' Was het eerste wat hij zei. Ik schoot gelijk in de lach. 'Nee!' Zei ik gelijk. 'Zeker niet. Ik was in slaap gevallen...' Zei ik zachtjes. 'Hmm..' Reageerde hij. Het was even stil. 'Ik wil je wel zien hoor!' Zei ik snel. Opeens ging het door mijn hoofd heen dat ik Jamiro niet mijn leuke momenten met Kelan zou laten verpesten. Niet weer zou hij invloed hebben op mijn leven. 'Gelukkig maar! Want ik ben er namelijk al over een kwartier.' 'Wat?!' Zei ik geschrokken. Ik keek naar de klok. Fuck, het was veel later dan ik dacht. 'Ja ik moest iets ophalen voor mijn moeder bij jou in de buurt.' Ik luisterde al niet eens meer. Ik moest me snel gaan klaarmaken en een outfit uitzoeken. 'Wat gaan we eigenlijk doen? Wat moet ik aan!' Zei ik al weer helemaal in paniek. In mijn hoofd ging ik door de outfits heen die ik mee had genomen. Gelukkig nam ik altijd veel meer kleren mee dan dat ik nodig had. Maar nu was ik er wel echt blij mee. 'Trek je mooiste jurk aan. We gaan een onvergetelijke avond er van maken.' Ik moest glimlachen, maar vond het wel heel spannend. Dit was dus echt zo'n vaag antwoord, waar je niks aan hebt. Maar ik besloot snel op te hangen. Als we er een onvergetelijke avond van gingen maken, dan moest ik maar eens opschieten!
