Ne güzel işte her zamanki gibi yine yalnız kalmıştım. Artık yalnız kalmaktan bildiğim için beni onlara satmıştı hala ne kadar Topraktan korksamda ona seslendim. İçeri gelince dışarı çıkıp çıkamayacağımı sorum. Toprak " Bahçeyse evet ama bahçenin dışıysa hayır dedi. Sinirim bozulmuştu buradan kolay çıkamayacağını bende biliyordum. O anki sinirle " Tabiki de bahçe sen beni beyinsiz mi sandın ben bahçeden dışarı çıkmak isteyeceğim ve sen kabul edeceksin güldürme beni. " deyiverdim şimdi kızma sırası ondaydı. Kaşlarını çatıp " Sakın benimle bir daha böyle konuşmaya kalkışma tabi o çok sevdiğin okuma kitaplarını gözlerinin önünde yakarım. " dedi ardından odayı terk etti.
Ben de tabiki de pişman olmuştum ve cidden temiz havaya ihtiyacım vardı. Bu yüzden Toprak hazretlerimden özür dileyecektim. Aslında normalde kimseden özür dilemezdim çünkü her zaman haklı taraf ben olurdum ayrıca özür dilemenin ne kadar derin bir anlamı olduğunu bildiğim için özür dilemem benim için en zor şeylerden biriydi.
Toprağa seslendim. Çok geçmeden sinirle kapıyı açtı . Sanırım sürekli çağırana sinirlenmişti. Sinirle" Ne istiyorsun yine?" dedi umursamamaya çalışarak "şey ...şey ben özür dilerim yani öyle konuştuğum için" diyebildim umursamıştım onun sesini umursayıp korkmuştum. Toprak biraz daha sakinleşmişti sanırım. Bana dikkatlice bakın "Tamam kabul ediyorum." dedi soğuk sesiyle sanki bir duvarla konuşuyordum. Evet şimdi sıra dışarı çıkmayı istemekteydi. Elimden geldiğince sesimi tatlı çıkarmaya çalışarak" Şimdi bahçeye gidebilir miyim?" dedim. Toprağın hafif sırıttığını gördüm ama sonra eski fuvarlığına dönerek" Kabul şirinlikle beni etkilemeye çalışan Alev Hanım." Dedi ardından beni kucağına aldı. Cidden neden bendim kucakta taşınmak berbat bir şeydi tabi bana göre.
Ben bunları düşünürken bahçeye gelmiştik beni yere bırakıp birazdan geleceğin dedi ve koşarak gitti.
O gidince çimenlere yatıp derim bir iç çektim. Ne kadar buraya daha yeni gelmiş olsam da yazı , hafif meltemleri özlemiştim çünkü okulum ve akademim vardı. Bu yüzden evden çıkacak zamanım olmazdı.
Kafamı yan tarafa çevirince Toprağın elinde kutuyla geldiğini gördüm. Yanıma gelince kutuyu karnıma koydu. Merakla - ayrıca korkuyla- kutuyu açtım içinden bir sürü kitap çıktı. Kitaplar benim sevdiğim türdü yani vampir vb. konulu "Bunları sevdiğimi nereden biliyorsun" dedim o da "kaynaklarım var küçük hanım" dedi burnumu sıkıp gitti. Acaban benden ne bekliyordu o bir vampirdi benim ona bu kadar kısa süreliğine alışmam imkansız gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
vampir aşkı
Vampirenormal bir insan olduğunu düşünen Alev babası yüzünden başka bir adama satılınca kendisi hakkında öğrendiği şeyler şok olurken bir vampire aşık oldu.
