Θαλασσινή αναζωογόνηση

Πλανεύτρα θάλασσα

Σαν νιώσεις στεναχώρια

ρίξε μια ματιά στην θάλασσα

την πλανεύτρα θάλασσα

άσε τα δάκρυα σου

να κάνουν παρέα

με το αλμυρό νερό της

άσε την να σε πάρει μια αγκαλιά,

να σου σβήσει την μνήμη.

Θα στείλει ταξίδι το νου σου

με πειρατικά καράβια,

μην ανησυχείς πια για αυτόν

θα είναι στα χέρια

πολυταξιδεμένων κουρσάρων

όπως ήθελες να γίνεις και συ.

Αλμύρα... Αλάτι

από δύο ζευγάρια μάτια να τρέχει,

τα δικά σου

και του Ποσειδώνα.

Και αν εκεί στην άκρη,

στο περιγιάλι

που είσαι μόνος σου

και καθαρίζεις τον πόνο σου

με το αλμυρό νερό

έρθει κάνας χωριάτης και σε πει:

<< Δεν κλαίνε οι άντρες παλικάρι μου >>

Αποκρίσου δίνοντας του να πιει

λίγο από το νερό το θαλασσινό

και πες του ότι κλαίνε οι θεοί τις Θαλάσσης παρέα σου,

θα ήταν ρεζίλι να τους άφηνα και να φεύγα, έτσι πες του.

Σαν φύγει αυτός θαρρεί

ότι σε συνεπήρε έρωτας και θα περάσει

μα οι έρωτες δεν περνούν,

που να βλέπε τις νύμφες που σε κοιτούσαν πάνω από τον βράχο

και έβαζαν στοίχημα η μία με την άλλη

που να βλέπε τις γοργόνες

που σου χαδεύανε τα πόδια.

Αχ! Μακάρι να πλενόμασταν όλοι

με της αγάπης μας τα δάκρυα.