sʏsᴛᴇᴍ ᴇʀʀᴏʀ ₁₀₁﹕ ғᴀᴄɪɴɢ ᴅᴇsᴛɪɴʏ

Introduction

Tumigil si Pinky sa pakikipaglaan upang punasan ang mga dugong dumadaloy sa katawan niya.  "What a pain." She whispered as she wiped her wound. Bakit nga ba nagkaganito? Bakit nga ba nangyayari ang lahat ng ito? Bakit kailangan niya pang lumaban? Oo nga pala, gawa nga pala yon ng mga scientist na yon. Pero hindi, hindi niya dapat intindihin ang mga ito. Nag-focus si Pinky at hinawakan ng mahigpit ang hawak niyang espada. Ayaw niyang mamatay. Ayaw niyang matulad sa iba pa niyang kaibigan. Ayaw niyang maging steel-hearted na walang pake sa iba. Ayaw niyang maging cyborg.

Pero huli na ang lahat. nagulat siya sa biglaang pagatake ng isang kalaban. Malalim. Malalim ang sugat niya na halos umabot sa puso niya. "Ano ba yan, palpak na naman. lagi na lang." sabi ni Pinky. Pinikit na niya ang mata niya. Wala na, tapos na. Natapos na rin ang buhay niya.

A week later...

"She's awake!" Rinig kong sigaw ng isang babaeng scientist. Where I am? What happened? Who am I? 

Napansin ko ang mga wire na nakakabit sakin. Anong nangyayari? Ano ang mga ito? 

Nilapitan ako ng isang scientist.

"Uhmm... Hello? Do you remember anything about your past?"

"No." I immediately answer.

"Can you feel your heart?" Sabi nito sabay ngiti.

"No. Am i dead na?" Sagot ko habang nanginginig.

"Yes. You just died. But we transformed you into a cyborg."

Tinalikuran ko na lang siya at pinakiramdaman ang buong katawan ko. I feel better. I feel stronger than before. I can feel a different strength. But what matter is, I can't feel my heart. I can't feel my heartbeat. Oo nga pala, Cyborg na nga pala ako. And we're in an Error Era.