Poznanie historii naszych rodziców ✅

Prolog

Emma

Dzisiaj miją dwa lata odkąd rodzice zginęli w tym wypadku. Mnie i moich braci wychowują dziadkowie. Dziadkowie bardzo ciężką przeżywają śmierć rodziców trudno im się dziwić jak traci się jedyne dziecko a potem musisz je pochować. Dziadek Gabriel i babcia Emilie wiedzieli że mama i tata są Biedronką i Czarnym Kotem. Po ich śmierci mirakula trafiły do mnie i do Hugona jak narazie się nie ujawnią my przed dziadkami i światem. Właśnie jestem  w salonie i prubuję złapać mojego młodszego brata.

Ja-Louis choć tu trzeba ci zmienić pieluchę Louis proszę cię

Maluch pognał jak torpedo do swojego pokoju z zawrotną prędkością stu pięćdziesięciu kilometrów na godzinę ma mały krzepę.

Ja-nie zamierzasz mi pomuc

Hugo-sorry wczoraj ja robiłem za niańkę dzisiaj twoja kolej zresztą ja nie umiem zmienić pieluchy a ty umiesz a to że mały jest uparty nie moja wina wiesz jak on to wszystko przeżywa

Ja-wiem Hugo wiem miał rok jak zdarzył się ten głupi wypadek

Czułam jak łzy spływają mi po policzkach

Hugo-hej nie płacz siostra będzie dobrze obiecuję

Ja-jak Hugo jak nic nie jest w porządku nasi rodzice nie żyją rozumiesz a my nic z tym nie mogliśmy zrobić

Hugo-jeszcze nie wiem ale obiecuję że będzie dobrze obiecuję ci to

Ja-dziękuje Hugo

Nagle do salonu weszła babcia z Louisem na rękach

Emilie-myślałam że mieliście się nim zająć i go przewinać

Ja-uciekł mi

Emilie-nic nie szkodzi no choć Louis idziemy się przebrać

Louis-babcia

Emilie-tak kochanie babcia

Babcia przebrała Louisa po pięciu minutach maluch jak gdyby nigdy nic wbiegł do salonu i wgramolił mi się na kolana z jakimś zdjęciem

Ja-pokarz Louis co tam masz

Louis-zdjecie mamusi i tatusia

Hugo-skąd masz to zdjęcie Louis

Louis-babcia i dziadek mi dali to zdjecie

Ja-tak pamiętam to zdjęcie pamiętasz Hugo jak rodzice nam opowiadali

Hugo-tak pamiętam

Louis-a jaka to histolia

Hugo-rodzoce jak byli w moim wieku byli Biedronką i Czarnym Kotem zakochani się w sobie od pierwszego wejrzenia

Ja-tak tata mówił że mama na niego wyleciała

Louis-naplawde

Hugo-tak

Ja-mama i tata jak mieli 18 lat to się pobrali

Hugo-nidługo po tym ja przyszedłem na świat a niecały rok później pojawiła się moja mała wkurzająca siostra

Ja-ha ha bardzo śmieszne wesz

Hugo-wiem he he a dziesięć lat później pojawiły się nasz mały braciszek

Louis-ja

Ja-tak Louis ty

Emilie-co tam dzieci opowiadacie

Louis-histolie mamusi i tatusia

Emilie-aha dobrze ja idę do gabinetu dziadka za pół godziny Louis ma drzemkę położyćie go

Hugo-dobrze babcia

Emilie-dziękuje wam

Babcia wyszła z salonu a ja popatrzyła na Louisa który z lekkim uśmiechem patrzył się na zdjęcie taty i mamy po chwili widziałam że zaczyna płakać i szlocha

Ja-hej Louis nie płacz hej będzie dobrze

Louis-ja tensklie za mamusią i tatusia chcle zeby zlowu byli z nami

Hugo-bedzie dobrze Louis obiecuję wam to

Ja-spokojnie Louis będzie dobrze jakiś będzie dobrze

Uspokajałam Louisa bardzo długo mały nie mógł opanować płaczu płakać cały czas jak udało mi się go uspokoić zaniósłam go do pokoju i wruciłam do salonu

Hugo-trzeba coś z tym zrobić musimy zapowiedz temu żeby rodzice nie zginęli tylko byli z nami

Ja-wiem Hugo tylko jak jak możemy temu zapobiec jak

Hugo-nie wiem jeszcze ale coś wymyślimy

Ja-dobrze

Gabriel-chya nie myślicie żeby połączyć mirakulum biedronki i czarnego kota ci nie

Ja-dziadek

Hugo-yyyyy nie

Gabriel-wiecie że to daje moc absolutną a to jest niebezpieczne

Ja i Hugo-wiemy

Gabriel-wiem że tensknicie za rodzicami ale proszę was nie opowiadacie Louisowi ich historii dobrze mały źle to znosi wy też

Hugo-ale dziadku

Emilie-wiemy że bardzo tensknicie za rodzicami my zresztą też tak jak Sabine i Tom

Ja-dobrze przepraszam

Hugo-ja też

Ja-pójdę do swojego pokoju

Hugo-ja też

Poszłam do swojego pokoju i zaraz padłam ma swoje łóżko i zaczęłam płakać kontem oka spojrzałam na biurku leżały tam kolczyki mamy. Nie wiem co zrobić tęsknię za mamą i tatą tak jak zresztą moi bracia muszę coś wymyślić aby ten głupi wypadek nigdy nie nie zdarzył tylko jak to zrobić jak.