Proloog

169 13 1
                                    

Proloog

S C H I M

Ik wil je iets zeggen, je één ding beweren. De waarheid, maar zonder onderbouwing, zonder wetenschappelijk bewijs. Dat is moeilijk om te aanvaarden, dat weet ik wel. Misschien had ik het ook wel niet gelooft als ik in jou plaats had gestaan. Toch wil ik het je zeggen in de hoop dat je het ooit gaat geloven.

Allereerst hou ik van je, mijn kleine meisje. Ik zie je en ik weet hoeveel pijn je hebt, hoe je denkt dat er niemand van je houdt, hoe je je alleen voelt, hoe je je beschermt tegen het kwaad van anderen zonder te beseffen dat je je beschermt tegen de liefde van anderen. Ik zie je gemis, je gemis naar liefde, naar iemand die zegt 'ik hou van je'. En het doet mij pijn om dat te zien. Zoveel pijn, want hier sta ik en schreeuw ik hoeveel ik van je hou. Ik schreeuw het uit, maar je hoort me niet.

Ik zou er alles voor over hebben om je een kus te geven, een arm om je heen te slaan. Het liefst neem ik je weer op mijn schoot en wieg ik je heen en weer, maar ik zie ook wel dat je ouder geworden bent en ik weet ook dat ik je geen kus kan geven, want ik zit hier en jij zit daar. Gescheiden door een immense afstand en het probleem van vlees en bloed, heb je geleerd dat mijn hart niet meer klopt. En dat is wat alle mensen leren. Alle mensen die nog op aarde zijn. Maar geloof niet altijd wat de mensen zeggen. Wie kent mijn hart het beste? Een dokter? Een lijkschouwer?

Ik zou je één ding willen vertellen, je één ding willen zeggen. Mijn hart klopt altijd en blijft kloppen. Tot in de eeuwigheid. Voor jou. Je hoeft er niets voor te doen, niets voor te bereiken. Ik hou van je. Ik hield al van je vanaf het allereerste begin. Onvoorwaardelijke liefde werd samen met jou geboren.

Mijn hart klopt. Voor jou, mijn kleine meid, voor jou.

SCHIM - Ghost RockersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu