∞Daha Çok Erken∞

∞2∞

O olayın üstünden 2 ay geçmişti bu iki ay içinde durum daha da kötü bir hale gelmişti artık yürürken bile zorlanıyor sendeliyordum bazen ise ayağa bile kalkamıyordum ama bu halime rağmen takımım beni yanlız bırakmıyordu sıra sıra yanımda durup yardım ediyorlardı bu durum ailemi de etkilemişti onlar da benim için endişeleniyordu bu yüzden normalde evden çıkmam yasaktı ama bu gün bir istisna yapıp maç izlemeye gitmiştik  maç misugi'nin takımı ve azuma arasında idi son 10 dakika içine gitmiştik yavaşça Takeshi'ye döndüm

K - Maç bitince beni misugi ile yanlız bırak

T - peki kaptan

Bu şekilde maçın sonuna kadar bekledik sonra soyunma odasına gitik misugi'yi odanın önündeki bankta beklemeye başladim 5 dakika sonra misugi içerden çıkınca Takeshi'ye bizi yanlız bırakmasını söyledim

M - merhaba

K - merhaba

M - maçlara niye gelmiyorsun yoksa seni yenecek kadar güçlü değil miyiz

Bunu yüzüme bile bakmadan Demisti ben o an kala kalmıştım

K - hayır hayır ben sadece biraz hastayım

M - daha önce hasta olmak seni durdurmamısti ama beni de durdurmuyor

O an kendimi kötü hisetim haklı idi o bile hasta olduğu halde oynuyordum ben ise muhallebi çocuğu gibi idim zar zor ayağa kalktım

K - evet haklısın diger maça geleceğim

Yürümeye başladım ama olmuyordu hep sendeliyor düşecek gibi oluyordum misugi tam düşeceğim anda beni tutup banka oturtu

M - şapşal gelme bu kadar kötü olduğunu bilmiyordum ya bir şey olursa

K - kötüye bir şey olmaz

gülümsedim o anda Takeshi geldi ve Girik