3

528 34 54
                                    

Selam! Bu bölümde Ambar'ın anlattığı olaylar Simon orada olmadığı için diziyle biraz farklı olacak, yani sanırım. İyi okumalar.♡♡

------------------------

Ambar: Ölmek istiyorum...

Simon: Ambar

Simon: Beni çok korkuttun.

Ambar: Simon, benim için endişelenme.

Simon: Hayır, seni önemsiyorum.

Ambar: Beni önemseme.

Ambar: Kimse beni sevmiyor.

Ambar: Kimsenin umrunda değilim.

Ambar: Yalnız başıma öleceğim.

Ambar: Arkadaşlarım benden nefret ediyor.

Ambar: Aptal teyzemin tek umrunda olan tek şey derslerim ve geleceğim.

Simon: Ben seni önemsiyorum. Yalnız ölmeyeceksin.

Ambar: Hayır, anlamıyorsun. Hiç kimse beni anlamıyor. Hiç arkadaşım yok.

Ambar: Aptal Lunita geldi ve her şeyimi aldı.

Ambar: O bücürden nefret ediyorum.

Simon: Bir dakika hiçbir şey anlamıyorum. Lunita kim? Ambar lütfen en baştan anlat.

Ambar: Tamam ama sonra beni engelle, numaramı sil tamam mı?

Simon: Niyeymiş o?

Ambar: Ben etrafımdaki insanları kötüleştiriyorum.

Ambar: Ben korkuncum, ben berbat biriyim.

Simon: Ambar sakin ol ve anlat. İçindeki ışığı sana göstereceğim.

Ambar: Işık mı? Artık içimde karanlıktan başka bir şey yok.

Ambar: 7 ay önce, Lunita adında bir kız hayatıma girmeden öncesiyle başlayayım...

Ambar: Çok mutluydum. Hayatım mükemmeldi. Ünlü bir okula gidiyorum ve oradaki en popüler kızdım. Bir erkek arkadaşım vardı. Matteo... Artık adını duymak bile istemiyorum. Ayrıca çok arkadaşım vardı.

Ambar: Bir de Buenos Aires'te çok paten pisti vardır. Orada bir piste giderdim genelde. Nam-ı diğer "Pistin kraliçesi" idim.
Matteo da kraldı işte. Saçmalık...

Ambar: Herkesin dışarıdan imrenerek baktığı bir hayatım vardı kısacası.

Ambar: Lunita geldi... İlk başta küçümsedim. Çünkü berbat kayıyordu. Erkek arkadaşım sürekli onunla dalga geçiyordu. Annesi ile babası ise teyzemin çalışanlarıydı.

Ambar: Ama bir süre sonra erkek arkadaşım ile iyi anlaşmaya başladılar. Nasıl oldu anlamıyorum ama onları şakalaşırken buluyordum. Veya şarkı söylerken, paten kayarken...

Ambar: Ayrıldık Matteo ile.

Simon: Ambar, üzgünüm.

Ambar: Benim için üzülme Simon. Kötülere bir şey olmaz değil mi?

Simon: Kötü biri olduğunu düşünmüyorum.

Ambar: Lunita'yı sürekli sabote etmeye çalışıyordum. En yakın iki arkadaşım ile birlikte tabi.

Ambar: Neler yaptım kıskançlıktan... Bu sırada iyice uzaklaşıyordum diğerlerinden. Lunita pistin kraliçesi oluyordu. Matteo'nun da kraliçesiydi.

Ambar: Lunita gitgide daha ünleniyordu. Bir şey yapmam lazımdı. Yaptım da.

Ambar: Aptallık ettim. Lanet olsun! Yemin ederim bilerek olmamıştı...

Simon: Ambar, bunlar canını yakıyor. Anlatmana gerek yok.

Ambar: Hayır, başladım bir kere. Benim nasıl biri olduğumu görmelisin.

Ambar: Büyük bir parti veriliyordu pistte. Mutlu olmalıydım çünkü Lunita ve Matteo'nun araları iyi değildi. Ama en yakın arkadaşım ile pişti olmuştuk. Herkes 'Bayan Mükemmel'in  elbisesini konuşuyordu. Ve ikisi şarkı söylemeye başladılar. Öpüşeceklerdi...

Ambar: Gözüm döndü... Ondan nefret ediyordum; öpüşmelerine, sevgili olmalarına izin vermemeliydim. Sadece elektrikleri kesmek istemiştim...Yemin ederim.

Ambar: Pistte yangın çıktı. Her şey yandı. Pist elimizden gidiyordu. Ama kimse benim yaptığımı bilmiyordu, en yakın iki arkadaşım hariç kimse.

Simon: Özür dilerim, artık anlatma.

Ambar: Anlatma demen bir işe yaramıyor artık.

Ambar: Arkadaşım söyledi herkese. İşte artık nefret ediyordu herkes benden. Yaptığım berbat bir şeydi çünkü. Ama kimse Lunita'nın hayatımı elimden aldığını düşünmüyordu.

Ambar: Arkadaşlarım yanımda değil. Teyzem yanımda değil.  Büyükbabam yanımda değil. Günlerdir konuşmuyorum büyükbabam ile. Ama en azından evde bir yerde beni seven biri var diye düşünmek bile mutlu ediyor beni.

Simon: Kilometrelerce uzakta da seni seven biri var...









I'M  HERE //simbar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin