Xiao zhan တစ္ေယာက္Zhou Cheng ရဲ႕ခါးကိုဖက္ကာစက္ဘီးေပၚမွလိုက္လာသည္။
လမ္းမွာသူမ်ားေတြကလည္းအတြဲကိုယ္ဆီနဲ႔ေရွာင္က်န္႔ကေပ်ာ္ေနတုန္း
"ေရွာင္က်န္႔ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ျပတ္ၿပီ"ေျပာကာစက္ဘီးေပၚမွဆင္းသြားသည္။
ေရွာင္က်န္႔တစ္ေယာက္ဘာေျပာရမယ္မွန္းမသိ။မိုးေတြကရြာခ်လာသည္။အဲ့ဒါနဲ႔ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာမိုးဝင္ခိုၿပီးေထာင့္ကပ္ကာငိုေနသည္။ထိုအခ်ိန္လူတစ္ေယာက္ကေရွာင္က်န္႔လက္ထဲကိုပန္းစည္းေလးေပးကာထြက္သြားသည္။ေရွာင္က်န္႔ကထိုသူရဲ႕ေက်ာကိုသာေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္။ု
ပန္းစည္းေလးတြင္ေရးထားသည္။
"စိတ္မေလ်ာ့လိုက္ပါနဲ႔
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ၾကရင္
ပန္းေလးေတြပြင့္လာမွာပါ"ေရွာင္က်န္႔ေပ်ာ္ရႊင္ကာတံဆိပ္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။
"Gusu company"
ေရွာင္က်န္႔ထိုခ်ိန္မွစ၍ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ကူးစူးကုမၸဏီကိုရေအာင္ဝင္ၿပီးသူ႔ကိုပန္းစည္းေပးတဲ့လူကိုေက်းဇူးတင္မယ္ေပါ့။သူကဆရာဝန္လိုင္းနဲ႔ေဆးေက်ာင္းတက္ေနရာကေနပန္းအလွဆင္တဲ့ပညာကိုခ်က္ခ်င္းသင္ယူေနတယ္။
ေဆးေက်ာင္းလည္းတက္ရင္းပန္းအလွဆင္ပညာကိုလည္းတက္ရင္းေပါ့။သူကူးစူးကုမၸဏီကဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့သူေဌးကိုလည္းႀကိဳက္ေနတာ။သူ႔အခန္းထဲမွာဆိုဝမ္ရိေပၚပံုေတြအျပည့္ပဲ။ညညဆိုရင္လည္းဝမ္ရိေပၚပံုေတြနဲ႔စကားေျပာေနတတ္ေသးတယ္။ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕အေဖကစတိုးဆိုင္ေလးဖြင့္ထားတာဆိုေတာ့ဆင္းလည္းမဆင္းရဲဘူး ခ်မ္းလည္းမခ်မ္းသာဘူး။
ေရွာင္က်န္႔ကမုန္႔ဖိုးေလးေတြအကုန္စုၿပီးအိမ္မက္ကုမၸဏီကအိမ္မက္လက္ေကာက္ကိုဝယ္လာလိုက္တယ္။အဲ့ဒီလက္ေကာက္ကိုဝတ္ၿပီးအိပ္ရင္ဖူးစာရွင္နဲ႔အိမ္မက္ထဲမွာေတြ႕ရတယ္ဆိုလို႔ဝယ္လာတာ။ညေရာက္ေတာ့ေရွာင္က်န္႔အဲ့ဒီလက္ေကာက္ကိုပတ္ၿပီးယုန္႐ုပ္ကိုဖက္ကာအိပ္ေလေတာ့သည္။သူအိမ္မက္မက္သည္။
ရဲတိုက္ႀကီးတစ္ခု။အက်ယ္ႀကီးပဲသူရဲတိုက္ထဲကိုဝင္ၿပီးေတာ့ေလွကားမတိုင္းတက္သြားလိုက္တယ္။
ဒုတိယအထပ္မွာေရကန္ႀကီးတစ္ခုရွိတယ္။ေရကန္ရဲ႕အလယ္မွာဝမ္ရိေပၚအိပ္ေနတာ။ေရွာင္က်န္႔ေငးေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္နဂါးႀကီးကႏိုးလာတယ္။ေရွာင္က်န္႔လည္းေရကန္ရဲ႕အလယ္ကိုအျမန္သြားၿပီးဝမ္ရိေပၚကိုဆြဲလာတယ္။အဲ့အခ်ီန္မွာဝမ္ရိေပၚႏိုးလာတယ္။ရိေပၚႏိုးးလာေတာ့ညအိပ္ဝတ္စံုနဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။
အဲ့ဒါနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပးလာေတာ့ပန္းျခံထဲေရာက္လာတယ္။နဂါးႀကီးလည္းေပ်ာက္သြားုၿပီ
Wang Yibo
"မင္းငါ့ကိုကယ္တဲ့အတြက္ေက်းဇူးပဲ။မင္းႀကိဳက္တာေတာင္းပါ""ငါ...ငါမင္းကိုလိုခ်င္တာ"
"ဟမ္း""႐ုတ္တရက္ေရွာင္က်န္႔ကရိေပၚကိုနံရံတစ္ခုကိုတြန္းလိုက္ကာနမ္းမလို႔ျပင္ေနစဥ္.....တီ.....တီ.....တီ
"အားခ်ီးဘဲ။နမ္းေတာ့မယ့္ဟာကိုနာရီစုတ္ကျမည္ေနတယ္.........ေနအံုး ငါအင္တာဗ်ဴးေျဖရမွာ။ အား ဒုကၡပါဘဲ။"
ေရွာင္က်န္႔ကမန္းကတန္းထကာျပင္ဆင္လိုက္သည္။သူအင္တာဗ်ဴးသြားေျဖသည္။မေအာင္
ဒုတိယတစ္ေခါက္သြားေျဖသည္။မေအာင္။
တတိယတစ္ေခါက္လည္းမေအာင္။ေရွာင္က်န္႔၃ႏွစ္ေတာင္ႀကိဳးစားေျဖခဲ့ေသာ္လည္းမေအာင္။ဒီႏွစ္မွမေအာင္ရင္အိမ္ကေပးမေျဖေတာ့ဘူးတဲ့။
၄ေခါက္ေျမာက္သြားမေျဖခင္ညတြင္ေရွာင္က်န္႔အိမ္မက္မက္သည္။
အိမ္မက္ထဲမွာဝမ္ရိေပၚကသူ႔ကိုပန္းစည္းေလးေပးသည္။ပန္းစည္းေလးမွာပန္းကအနည္းငယ္သာပါၿပီးအသီးေတြနဲ႔ျဖည့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ေရွာင္က်န္႔ကေမးလိုက္ေတာ့
"အသီးေတြထည့္ေပးတာကက်န္းမာေစခ်င္လို႔ပါတဲ့"
အဲ့ဒါနဲ႔ေနာက္ေန႔မနက္အင္တာဗ်ဴးသြားေျဖတယ္။ဖိုင္ေလးကိုကိုင္ၿပီးကုမၸဏီခန္းထဲကိုဝင္လာေတာ့လူတစ္ေယာက္ကထိုင္ေနတာ။ေရွာင္က်န္႔ကသူ႔ကိုအင္တာဗ်ဴးမဲ့လူထင္လို႔သူခိုင္းတာအကုန္လုပ္ေပးတယ္။ဟိုလူကလည္းရယ္ေနတယ္။ခဏေနေတာ့ ကူးစူးကုမၸဏီမွာအလုပ္ရၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့ဝမ္နင္ကလာသည္။
"ေရွာင္က်န္႔ဒါအင္တာဗ်ဴးအခန္းမွမဟုတ္တာ။"
"ဟမ္း.....အဲ့ဒါဆိုသူက"
ထိုလူမွဝင္ေျပာလိုက္သည္။"က်ေနာ့္နာမည္ ရႊယ္ယမ္ပါခင္ဗ်ားက်ေနာ္လည္းအလုပ္လာေလွ်ာက္တာပါ။"
ေရွာင္က်န္႔အေတာ္ရွက္သြားသည္။
------------------------------------------------
ဒီFicေလးကိုအရင္ဆံုးၿပီးေအာင္ေရးခ်င္ေသာ္လည္းအျခားficေတြရွိေသးလို႔ပါ။-8.3.2020-
-Wang Xiao Moe-
---------------------------------------------
YOU ARE READING
က်ေနာ့္ရဲ႕ပန္းပြင့္ေလး
Romanceခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ကိုခ်စ္ေအာင္လုပ္ေနရတာေမာလာၿပီေ်ာ။ဒါေပမဲ့ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းခင္ဗ်ားပဲက်ေနာ့္ကိုျပန္ဖြင့္ေျပာရတာပဲ -Xiao zhan- ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။မင္းကိုခ်စ္တယ္။ -Wang yibo-