~KÜÇÜK VARİS~

23 8 2
                                    

Multimedya : Bellamy

Adam "Demek varis sensin..."
Amy'nin boğazındaki bıçağı ve onun ağladığını gördükçe canımdan can gider gibi oluyordu . Amy bana yalvaran gözlerle bakıyordu . Sanki bana 'kurtar lütfen beni' dermiş gibi . Merdivenlerin son adımına doğru yavaş yavaş ilerlerken
"Lütfen . Onu bırakın . Beni alın ." dediğimde koltukta oturan ve bu adamların başları olduğuna inandığım adam yalancı bir şekilde kahkaha attı .
"Jon biraz daha bastır şu bıçağı bakalım küçük varis daha ne kadar yalvarabiliyor ."dedi gülerek . Adının Jon olduğunu anladığım adam tam biraz daha baskı uygulayacakken ben
"Dur ! Dur lütfen . Yalvarırım . Ne isterseniz yaparım . Lütfen ona dokunmayın ." diye bağırırken gözlerim benden istemsiz dolmuştu ve bir gözyaşım düşmüştü bile .

Koltuktaki adam güldü .
"Tamam Jon . Bu sarışın güzel kızımızı bırakalım . Varisimiz çok yalvardı . O gelsin bu tarafa ." derken Jon Amy'nin ağzındaki bantı çekti . Amy acı ile kıvranarak bana baktı ve ana dilimiz olan Türkçeye geçerek
"Lily . Aman Tanrım . Sen salak mısın ? Adamlara ne istediklerini sormadan onu bırakın beni alın da ne demek ? Seni alacaklarsa beni de alacaklar..." diye sitemle bana kızarken Jon bıçağın tersiyle Amy'nin kafasına vurduğunda Amy yere yığıldı . Ben ise koşuyordum ki koltuktaki adam
"Yaklaşırsan daha kötüsünü yaptırırım . Başka dilde konuşmanızın cezası buda ." dediğinde ona baktım ve
"5 adamdan kaçamayacağıma göre bırakın da yarasına bakayım arkadaşımın . Sonra nereye götürmek istiyosanız götürürünüz beni ." dediğimde koltuktaki adam başını olumlu anlamda salladığında Jon ve adını bilmediğim 3 adam Amy'yi koltuğa taşıyıp geri adım attılar .

Ah benim küçük meleğim . Nasılda savunmasızdı . Nasıl da zarar vermiştiler . Ayağa kalktım ve televizyonun altındaki ilk yardım çantasını alıp yeniden Amy'nin yanında diz çöktüm . Derin kesmemiştiler . Ben yaraya batikon sürüp yarayı kapatırken adamlar dikkatle beni izliyorlardı . Koltukta oturan adam
"Kim olduğumuzu sormayacak mısın küçük varis ?" diye sordu . Size de , sizin varisinize de bişey derdim de neyse .
"Şuan umurumda değilsiniz ." dedim yarayı kapatırken . Daha sonra Amy'nin saçlarının ortasını açıp adamın vurduğu yerde bir hasar varmı diye baktım . Bir şey yoktu ama buz koymazsak şişecekmiş gibi gözüküyordu . Adamlara dönüp
"Buzdolabından bir jel buz getirir misiniz ?" dediğimde birisi buzu almaya gitti . Bende o sırada ilk yardım çantasındaki makası alıp tişörtümün uçlarından 3 parmaklık uzun bir şerit kestim . Adam buzu getirip elime verdi . Masanın üzerinde duran peçetelikten iki tane peçete alıp buzu peçeteye sardım . Amy'nin kafasına koydum ve kestiğim şeritle , süğüm atarak başına sabitledim buzu .

İşim bittiğinde adamlara döndüm .
"Evet işim bitti . Şimdii benden ne istiyorsunuz ? Neden buraya geldiniz ? Benimle ne alıp veremediğiniz var ? Bana bunları açıklayın ." dedim ve Amy'nin ayaklarının önüne oturdum . Koltuktaki adam
"Burda soruları ben sorarım küçük varis ." dedi ve ayağa kalktı .
"Jon küçük hanımı eve davet edelim." dediğinde Jon ellerimi arkamdan birleştirip bağladı ve yürüttü . Hep birlikte evden çıktık ve arabasına bindik adamın . Aklım Amy'deydi . Umarım çok telaşlanmaz . Bi tane adam gözümü de bağlayınca bağırmaya başladım .
"Aman Tanrım . Gözlerimden ne istiyorsunuz ? Böyle konuşamam sizinle . Açın gözlerimi !" diye bağırmaya başladım . Karşımda oturan adam kısık sesle
"Boşuna debelenme . Kimse açmaz gözlerini . Sadece gideceğimiz yeri bilmeni istemiyoruz ." dedi sanki bana güven vermek ister gibi . Bende
"İyide ben etrafa bakmıyorum zaten ne diye kapattınız gözümü ?" dediğimde karşımdaki adam gözümün üzerindeki çemberi biraz aşağı doğru çekti .
"Lütfen benden daha fazlasını yapmamı isteme . Yukarı bakman sana aydınlık gibi gelecektir zaten ." dediğinde anladım ki karşımdaki kişi bana kötülük gelsin istemiyordu . Başımı olumlu anlamda salladım ve yukarı baktım . Karanlığın içindeki tek aydınlıktı orası . Bi 15 dakika kadar sonra karşımdaki adam
"Bak geldik sayılır . Sana zarar vermeyeceğim ama biraz seni itip indirmem gerek . Lütfen affet beni ." dediğinde bende
"Tamam önemli değil ." dedim güven verici bi gülümsemeyle .

Ben Kimim ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin