~VAMPİR~

27 8 2
                                    

Multimedya : Rio

Evet evet doğru duydunuz . KAN . İçmek . İstiyorum . Koşarak dışarı çıktım ve kendimi ormana attım . Etrafa bakındım hızla . Ağacın bi tanesinin tepesinde bir kuş vardı . Bi an ne olduğunu anlamadan kendimi aşacın tepesinde buldum . Evet o kuşu yiyordum . Gözüm dönmüş gibiydi . Ağacın dalında oturuyordum . Ağzım kanlar içinde kalmıştı . Bi an aşağıdan bir ses geldi . Tanıdık bir ses
"Aramıza hoşgeldin Lily'ciğim . Özür dilerim ama yanımda olduğun sürece vampir olmak zorundaydın . " dedi . Vampir mi ? Yalan söylüyordu . Vampirler sadece filmlerde olur . Aşağı doğru baktım . Bu Rio'ydu . Bi an gelen özgüven patlamasıyla aşağı atladım . Ayaklarımın üzerine atlamıştım . Ve bişey söyleyeceğim ama ayaklarım kırılmamıştı .

Çıldırıcam ya bacaklarım kırılmamıştı . Kan içtim . Ve iğrenç görünebilir . Çok güzeldi . Ama bir güvercin kanıydı . Rio'nun tam karşısına geçtim .
"Bana ne oldu ? " diye sordum . Saçlarımı geri çekerek boğazımı açtım . Oradaki ısırık izini göstererek
"Bunu sen mi yaptın ? " diye sordum . Kafasını olumlu anlamda salladı . Ve ekledi
"Evet ben yaptım özür dilerim . Seni bir vampire çevirdim . Vampirin de ne olduğunu biliyorsundur herhalde . Bundan sonra kan içeceksin hep ve sonsuza dek yaşayacaksın . Ne o mutlu olmadın mı ? Sonsuza dek yaşayacaksın diyorum . " dedi .

Evet mutlu değildim . Öleceğim günü zaten sabırsızlıkla bekliyordum . Anneme kavuşacaktım . Babama kavuşacaktım . Bir ailem olacaktı . Hüzünle düşünürken Rio
"Biz de senin bir ailen olabiliriz . Amy var . Bundan sonra yanımdan ayrılamazsın . Ben varım . Vampirlerde bir gün ölür ama savaşta boğazından kesilmediğin sürece değil . Yada yanarak . " dedi . Haklıydı . O kadarını biliyordum . Hemen aklıma gelen ilk soruyu sordum .
"Beni neden vampire çevirdin ? " Rio biraz düşündü bana yaklaştı saçlarıma dokundu . Agresif bir tavırla ellerini ittim .
"Seni seviyorum . Seni hep sevdim . Abinin yadigarısın bize . " Öfff ne diyo bu mal yaa . Benim hiç abim olmadı . Ben hep tek kardeştim . Rio da mal çıktı . Ayy o benim içimi duyuyordu . Kusura bakma Riocumm .
"Önemli değil . " dedi . Evet bundan sonra içimden hiçbirşey düşünmemem gerekiyor duyuyor nasıl olsa . Peki bi soru daha
"Abi derken ? " dedim hemen . Abimin yadigarıymışım .
"Abin bizim başlarımızdandı . Sen doğmaya yakınken vampir olmuştu ve senin bi gün geleceğine emindi . " dedi .
"Nasıl yani benim bir abim var ve üstüne üstlük yaşıyor ha o da yetmeniş gibi bide benim abim vampir doğru mu anlamışım ? " deyince dudaklarını kıvırarak gülümsedi .
"Evet çok doğru anlamışsın . Ama bu aramızda kalmalı . Benden seni abine getirmemi isteme . Abin bizi tembihlemişti . 'Ne olursa olsun benim kardeşim ne kadar güzel olursa olsun sakın ona mühürlenmeyin ve sakın benim haricimde kimse onu vampir yapmasın' demişti . Yasaları çiğnedim . Ve bunu yaptığımı duydukları anda beni yakarlar . Keşke sana mühürlenmeseydim ... " dedi gözlerini yere çevirirken . Bende her zamanki gibi anlamayarak
"Mühürlenmek ne demek ? " diye sordum . Kaçamak bir bakış attı .
"Bir gün öğreneceksin . Sen eve geç Amy'i de vampir yap istersen . Aksi taktirde ben yapmak zorunda kalacağım . " dedi ve son sürat bir hızla yanımdan kayboldu . Bense koşmak yerine yürümeyi tercih ettim .

Ben bir vampirdim . Ve benim bir abim vardı . Ve kan içiyordum . Ölmeyecektim . Ve daha yeni tanıştığım biri bana mühürlenmişti ... Ve mühürlenmek ne demek onu bile bilmiyordum ...

Eve vardığımda yanıma hiçbirşey almadığım gibi anahtarımda yoktu . Kapı ziline ürkerek bastım . Amy'ye zarar vermekten korkuyordum . Hem içimdekilerle savaşıp hemde Amy'ye bişey olacak korkum birbirine karışmıştı . İçerden "Geliyorruuuum.." diye bi ses geldi . Büyük ihtimalle merdivenlerdeydi . O sırada camdaki yansımamı gördüm . Dudağımın kenarındaki kanı görünce hızla kalan kısmı yaladım ve kapı açıldı . Amy sitemle
"Ya sen nerdesin Lily ? Bi gittin gidiş o gidiş . Arkandan Rio da çıkmış siz ne işler çeviriyorsunuz..." derken beni içeri aldı ayaklarıma baktı ve
"Aman Allah'ım Lily ! Çıplak ayaklarla mı çıktın dışarı ! Ayakların kan olmuş . " diye kızdığında dönüp ayaklarıma baktım . Büyük ihtimalle ağaç dalları batmıştı . Acımıyordu ama Amy telaşlanmıştı .
"Sıkıntı yok , canım acımıyor zaten Amy ." dediğimde kızarak beni koltuğa oturtturdu ve
"2 dakikaya geliyorum bir yere kımıldama . " dedi ve koşarak yukarı çıktı .

Ben Kimim ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin