old school hiphop

YOLCU

Selam moruk ben hayalet bu piyasaya geri döndüm
Kendime getiriyordu beni bi 70lik bir iki dörtlük
Yaşamak öldürüyor ben bu meydanda tekrar tekrar öldüm
Ve beni her seferinde öldüren bi sevdiğimdi bunu görmek
İnan çok acı bu dörtlüğü yazarken içim parçalanır
Bırakmam için etrafımda kardeş dediğim akbabaların
Beklemenize gerek yok ben dönmeyeceğim bu yoldan
Belki sizin gözünüzde hainim bu yüzden bi korkak
Olsun be yine de içimi bi kaleme dökmek tercihim
Bu satırların okyanusunda kaybediyorum kendimi
Bana ne kadar aksini diretsen de sendin benim gerçeğim
Şimdi bu şarkıyı başkasının kollarında dinle sevgilim

Nakarat

Hayat inan zorlu bi yol
Bizse burda sadece piyonuz
Kuklayız bak tavandan iplerimiz sarkıyor
Selam İstanbul ben senin sokaklarında kaybolan öksüz bi yolcuyum

Yazmak ağlatır ya da harcatır bütün gençliğini
4 duvar arası serin boş odanda gözlerini
Bi noktaya kenetler ve düşünürsün nolacak
Ben hayatta en çok bana aşkım demeni özledim
Biliyorum şuan duygularım bi mısrayla kaybolacak
Teker teker silenecek belleğimdeki hatıralar
Hiç bir güçlük bu yoldan artık ayağımı kaydıramaz
Aksini söylemedim bi kez bile benim tek dostum moruk kaldırımlar
Belki ben ölürsem geriye sadece yazdıklarım kalır
Kırık bi dolma kalem bi şiir kanlı gözyaşlarım
Artarda gelen dalgalar batırdı bu filikayı
Bir adadayım sanki yalnız yanımda gölgeler bilinçaltımın yarattığı
Üstüme geliyo karanlığım nolur kapatmayın perdeleri
Yanımdan her eksildiğinizde ben bi adım sendeledim
Gelgelelim yalnızım gönlümü açacağım kimsem yok
İnan bana duyduğun kötü sözcüklerin hiçbirini ben demedim

Nakarat