old school hiphop

UMUTLAR ( BEAT PETRA BEATZ RÜYA)

Ufuğa kenetli gözlerim ve gözyaşlarım
Kendimi kandırıyo gibiyim her defa hayata yeniden başlayıp
Boşluğa düşüyorum ve artık hiç mecalim kalmadı
Dertliyim ve kızgınım da sönmüyor umutlarım
Unutmadım....asla yapılan haksızlıkları
Sence devletin bizden çaldıklarını çalmak hırsızlık mıdır?
Kızgınlık mı bu? Kelimeler aklımdan kağıda akıyodur ama nafile çünkü ben her içimi dökmek istediğimde dahada kapanıyorum
Ümit ediyorum artık aydınlık günlerin gelmesini
Bitmesini beni her gün yiyip bitiren stresimin
Belki hayat vurmamıştır kaderin son sillesini
Kahpe felek artık bok etme hayatımdan siktirip git
Bir dörtlükten daha iyi neden beni kimse anlamıyor
Gece zifiri karanlık güzel bi beat ve viski daha alası yok
Günler ben daha nasıl geçtiğini anlamadan birbirini ardalıyor
Bana bakan soğuk gözlerinizin bence hiçbir anlamı yok

NAKARAT

Bitsin artık karanlıklar ve Doğalım yeni ufuklara
Yeni bi gelecek yaratalım Ama geçmişimizi unutmadan
Bir çok acıya yer varmış ama Yer yok hayatta umutlara
Unutabilmek güzel şey de çok zor şey be unutmamak

Ama ben pes etmedim hayatın tüm tehditlerine rağmen
Herkesi karşıma alıyo gibiyim ne dostum kaldı ne de bi ailem
Her akşam yatmadan önce son bi kez bakarım saatime
Ve hayatımdan birgün daha eksildi bak halime
Harcıyorum kendimi ne param var ne pulum da
Ben farklı biri değil sadece açığa çıkmaya çalışan bir kulum
Kalbim patlayacak gibi oluyor hayatın her saniyesi nefretle dolup
Ben başaramıyorum bir de siz birlik olup hayatımın amına koyun
Her gün dahada puslanıyo hatırlayamıyorum beynimde soyut
Hatıralar var ve tuhaftır ki sadece iyi olanlar solup
Gidiyo kalbim tekliyo soluk bile alıp veremiyorum nolur
Elini uzat ve bana yardım et çünkü çok derin bu kuyu
Karanlıkta boğulmak inan daha acı verici bi şey yok
Yalnızlık en kötü işkence ne bir sima ne de bi ses yok
Kendi bilinç altımda esirim ve acı çektirmeye planlı
Ben o kadar çaresizdim ki iyi görünen her söze inandım
Kader bana öğretti anlamayı kim haklı yada kim haksız
Ben tek bi gün dahi uyuyamıyorum depresan ve ilaçsız
Nolur dinle sözlerimi yada dinlemeyeceksen git artık
Rap yazmak beni kurtarmıyo ama geçmişi unutturan da hiphoptı
Yağmur altında maziyi düşlemek ve yanan bi dal sigaram
Sıkı sıkı sarıl bi bok olucaksan elindeki gitara
Okuyup baş kaldıran ve sisteme kafa tutan bir adam
Yalnız ama istikrarlı çıkamaz kimse yoluna
Bir kadın diliyorum yıldızların altında elimi tutacak
Ne biliyim üzülüp hırslandığımda başıma dizlerine koyucağım
Saçlarımı okşayıp bana tüm olan biteni unutturacak
Derdim başka bişey değil sadece bu yalnızlığı unutmak
Sabah uyandığımda gözlerimi intihara değil güneşe açmak
Merhaba demek hayata karşılıksız kalmamak
Talihimin yerine gelmesi işlerimin girmesi yoluna
Ama bu oyundan çıkamıyorum hayat bana engel oluyo hala
Ben barış eli uzattıkça o dalıyo kalbime top tüfekle
Belki de bu yüzden bu kadar kolay geliyo bana nefret etmek
Bi tekte raple atalım konu yalnızlık
Bizim gibiler ne kadar denesede toplumda yalnızdır
Kafayı sıyırmak üzereyim ben içimde bir iç savaş var
Kurtuluş yok sadece kayıp duygu ve zaiyatlar
Öfkeni dışarı atamadığından içinde duygu birikir kalbin patlar
Yanımda olmanı istedim bi de sevgini sadece yar bi anla
Gözümden yaşlar akar ben bu son satırlarımı karalarken
Kalbimin tüm boşluklarından oluk oluk kan akarken
Yalanmış herşey mesela sevdiklerimiz yara vermez
Ama bu gerçek değil en beklemediğin anda yersin hançer
4 duvar ve bir çatı arada yalnızlıkla konuşan ben
Ve toplum aptaldır zirveye daha aptalları çıkarırken
Harbi aptal olmalıydık inanmak ve dönüşmek için düzene
Sistem bizi tek tek avlıyo moruk olsun şu an için görüşmek üzere

Nakarat×4