Тэр хараалаас хойш олон жил өнгөрсөн одоо тэр үеээс тэс ондоо болсон. Энд маш олон шилэн барилга бий болж бүх зүйл хөгжсөн. Цус сорогчид хүмүүстэй найрамдал тогтоож бид амьтны цус уудаг болж яг л энгийн хүмүүсийн адилаар энгийн амьдралаар амьдарч эхэлсэн. Өнөөдөр миний хувьд хамгийн чухал өдөр. Өнөөдөр би 118 нас хүрч байгаа. Би ээж аавтайгаа гадуур гарч тэмдэглэхээр болсон.
Ээж:өнөөдөр чиний төрсөн өдөр болохоор хүссэн зүйлээ хийгээрэй~
Би:баярлалаа ээжээ^~^
Аав:хэдүүлээ тэр ресторанд ороод хоол идий.
Би:За~
Хоолны дараа:
Би:Сайхан хооллоо.
*юу вэ тэр буланд сая хүн байсан уу?...
(*энэ од байвал манай гол дүр яриагүй бодож байгаа шүү )
<Гэнэт цагдаа ирэв>
Цагдаа:Та нар сая энэ хавиар сэжигтэй цус сорогч хараагүй биз?
Би:Хэрэг гараа юу?
Цагдаа: Сая энд хүн хазуулж үхсэн...
Би:Би харж болох уу? Зүгээрээ би тусгай албаны мөрдөгч....
<Үнэмлэхээ гаргах>(яая манай хүн аймр мундаг хүн байх нь)
Цагдаа:за би танийг хэргийн газар аваачы
Би:энэ хэргийг цус сорогч хийгээгүй байна
Цагдаа: тэгээд энгийн хүн хийсэн гэж үү энд цус сорогчийн шүдний мөр байна...
Би: үгүй ээ зүгээр л энэ хэргийг хийсэн хүн маш ухаантай юм. Хэрвээ цус сорогч байсан бол яагаад энэ хүний хоолойнд боосон мөр байгаа юм... цус сорогчид хүн боодоггүй. Энэ хүнийг боож алсан байна. Тэгээд хүзүүн дээр нь цус сорогч хазсан юм шиг мөр үлдээж.
Цагдаа: хөөх тийм байна...
Би:энэ хэргийг надад өгж болох уу? Би тэр хүнийг олохдоо л олно...
Заа энэ хэрэгтэнг та нар юу гэж бодож байна... арай богинохон болчлоо...
Ком бичээрэй
Гоё ком уншаад аймар урам ороод бас толгойд зохиолын санаа орж ирээд шууд бичлээшд
