The Slut

Παρτ 2

Γελαει ειρωνικά ενω ανοίγει ταυτόχρονα την πορτα του αυτοκινήτου, σε λιγα μόλις δευτερολεπτα βρίσκεται επανω στο κάθισμα με το μισο κεφαλι της να εχει βγει εξω απο το παράθυρο κοιτώντας τον εαυτό της στον μικρο καθρέφτη απο την μερια της πορτας της. Κρατιεμαι απο το να μην γελασω με τις διαφορες αστειες γκριματσες που παίρνει.
"Χαιρομαι που με ακουσες Σιλβια, για αλλη μια φορα" Τονιζει με ειρωνικο υφος. Ετσι ειναι η Σιλβια, δεν αφηνει να την κανει κανεις κουμάντο και αυτο ειναι ένα απο τα πολλα πραγματα που θαυμαζω σε εκείνη. Γυρνάει αγανακτισμένος τα ματια του ενω προχωραει προς την δικη του μπροστινή θέση. Εκείνη τον αγνοεί κοιτώντας μαγεμένη το χρυσό σκουλαρικι επανω στο αυτί της που ειχε αγορασει την περασμενη εβδομαδα.
" Δεν ειναι υπέροχο;" Τα ματια της μεγαλα γεματα λαμψη ενω στο κατω μερος του προσώπου της Επικρατεί ενα πανεμορφο αστραφτερό χαμογελο. Δεν μπορω να μην χαμογελασω και εγω.
"Ναι ειναι" Ακουμπαω το χερουλι της πορτας ανοίγοντας την. Εκεινη ακριβως την στιγμή συνειδητοποιώ οτι στο πισω κάθισμα κάθεται ο Matthew. Ενα απαισιο συναίσθημα εμφανίζεται για αλλη μια φορα στο στομαχι μου. Καταφέρνω να το αγνοήσω ενω καθομαι επάνω στο κάθισμα. Οι κινήσεις μου μάρτυραν το ποσο αβολα νιωθω αθελα μου. Η Σιλβια με κοιταει μεσα απο τον καθρέφτη με γουρλωμένα ματια φαινεται στο βλεμμα της οτι μολις τωρα συνειδητοποίησε και η ιδια οτι δεν θα ειμαι μονη μου στην πίσω θέση. Κανει κίνηση να βγαλει την ζωνη της για να ερθει αμέσως πίσω αλλα την σταματαω ενω την καθησύχαζω λεγοντας της χαμογελαστα πως ειμαι εντάξει, και πραγματικά εκτος απο το απαίσιο συναίσθημα στο στομαχι ημουν ενταξει. Εκεινη δεν χαμογελαει πίσω αντίθετος εξακολουθεί να με κοιταει μεσα απο τον καθρέφτη με ενα θλιμμένο βλεμμα.
Γυρναω το κεφαλι μου στο ανοιχτο παράθυρο ενω κλεινω για λιγο τα ματια μου στο απαλο ζεστο αερακι που πεφτει επανω στο προσωπο μου.
Μαζευω αμηχανα το σωμα μου λιγο πιο κοντα στην πορτα ωστε να διαβεβαιώθω οτι δεν θα υπαρξει καμια απολύτως επαφη με το δικο του σωμα. Στην διαδρομη επικρατουσε απόλυτη  ησυχια , μεχρι δηλαδη  την στιγμη  που χτυπησε το τηλεφωνο μου, που εξαιτιας αυτου αδελφος της Σιλβιας παραλίγο  να σκοτωσει μια γιαγιακα δυο σκυλους και εναν καδο.
" Τι εννοεις θα ερθει αυτη σπιτι μας;!"
Πεταγετε ο Αντριου και ο Matthew γελαει και  θεε  μου ρχεται απλα να τον βαρεσω, οχι τον Αντριου δεν δινω τσακιστη δεκαρα για το οτι λεει, τον αλλον θελω να βαρεσω!
" Αυτο που καταλαβες " Απανταει εκεινη αποφασιστικά.
Τον διακόπτω πριν παει να μιλησει.