My Virtual Boyfriend

Chapter 1 'Closer'

Samantha Kiana's P.O.V

'Kringg!! Kringg!!'

Napabalikwas ako ng bangon nang tumunog bigla ang alarm clock ko. Agad kong tiningnan ang oras. '5:01 a.m' nakasaad dito, bumangon ako at dumiretso sa banyo upang maligo....

Pagkatapos kong maligo at magbihis ay bumaba na ako para kumain. Sinalubong ako ng malamig at walang emosyong titig ni kuya. Agad akong nag-iwas ng tingin, nakaramdam ako ng kirot sa puso ko nang malamig niya akong tinitigan. Ni hindi niya manlang ako binati ng 'magandang umaga'. Nakahinga ako ng maluwag nang makaalis na siya sa kusina.

Naghain ako para sa sarili ko at umupo na para kumain. Napaisip ako kung ano ba yung pwede kong gawin bukod sa mag-aral. Boring naman kasi isa lang yung bf ko.... Oi bestfriend yan ah, wag kayong ano! Turing kasi nila sa akin eh 'Quite Nerd', eh puro mga cool girls kuno yung mga babae sa school namin. Kung meron man akong pinakamalapit na kaibigan walang iba kundi si Hussien.

Siya lang siguro yung pinakamalapit na lalake sa akin. Oo! As in pinaka! Higit pa sa kuya ko. Kahit hindi naman kayo nagtanong. Haha! Parang hindi ko nga kuya yun si Lance Kian Gomestares eh. We are like strangers to each other, even though we live in the same roof. Ni hindi niya pa nga ako nahahawakan eh. Last time na dinapuan ako ng kamay niya? Is i don't remember! Haysst. Daldal ko na baka malate na ako.

Tinapos ko na ang pagkain ko at dali-daling kinuha ang bag ko. Di ko nga alam kung pano ko nakuha agad yung bag ko eh. Basta si Author yung may gawa nito. Haha! Nag-bike na ako papunta sa school.
(A\N: Sanaol may bike!)

⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪⚫⚪

Pagkadating na pagkadating ko sa school,pinarada ko ang bike ko. Agad akong sinalubong ni Hussien at ginulo ang  buhok ko. Natawa ako ng marahan dahil sa kakulitan niya. Naku! Sayang yung pagsuklay ko! Bahagya siyang napatawa nang nag-pout ako..

Inakbayan niya na ako at inakay papunta sa room namin. Eto yung isa sa halimbawa ng mga close moments namin together. Dumating na ang lecturer namin kaya naupo kami ng maayos...

'Ayan na naman si Mr. Dimaculangan! Baka magsungit na nanaman!' Dinig kong bulong ni Amie sa alipores niya. Tsk tsk tsk! Di nila alam nakatingin na sa kanila yung lec namin!

"Can you repeat what you said to your classmate earlier Miss. Santos?'  Nakataas ang kilay na saad ng lec namin. Pfft! Parang bakla!

Tumayo si Amie at nahihiyang tumingin sa kanya.

"Sorry sir, i can't tell you" halos mangiyak-ngiyak niyang sabi.

"Hah! Ngayon ka pa nahiya! Eh kanina kung makipagbulungan ka eh dinig na dinig" nakangisi niyang sabi.

Nanlaki naman ang mga dati nang malalaking mata ni Amie. Haha! Mukhang tarsier! Bahagya akong napatawa.. Pero agad itong nawala nang humagulgol si Amie ng iyak. Tss. Napakamaiyakin.

"Sorry*hik* po s-*hik*sir!" utal niyang sabi habang nagpupunas ng luha. Dinig and tawanan sa buong silid. Hindi namin inakalang ang pinakabully sa section namin ay isa palang crybaby.

Author: Hi! Ito nga pala yung chapter 1 pagpasensyahan niyo na't napakaikli . Hehe.Isa lang po akong 6th grade student. Sorry kung maraming grammatical errors and others.  Thank you sa mga babasa at nagbabasa nitong story. Kahit na napakaboring nito. Sana po nagustohan niyo. Huwag kakalimutang pindutin ang comment icon at yung star, hehe. Lovelots! Saranghaeyo❇❤ Borahae❤❇⭐