Tengah duduk - duduk bersambil lewa , aku terima satu mesej
"Dear my sayang , jangan lah marah jangan lah muram jehh . saya bukan pergi menggatal saya cuma menunaikan hajat kawan saya yang masih belom kesampaian , saya terlalu kesian akan keadaan dia yang duduk di tepi jalan mengenang nasib nya yang tidak bergerak kerana motorsikal yang di tunggang itu rosak , saya harap awak maafkan saya kerana tidak memberitahu awal - awal keberadaan diri saya di mana"
Aku terasa amat lah kelakar dan rasa macam nak berguling - guling di atas katil ni . benda kecil jeh tapi karangan panjang lebar , takut kena marah lah tu . Lupa nak cerita , aku mempunyai seorang kawan lelaki bernama udin , nak kata kawan bukan pakwa pun bukan . Senang cakap dia macam special sikit lah . Hehe ....
'why you gonna be so rude , don't you know i'm human too ......' handphone yang berada di meja tepi ku pun berbunyi dengan selambar tanpa melihat screen aku menjawab .
"holla"
"hye , syaa ye?"
"hah , siapa ni" sambil melihat skrin handphone di tangan . alahai sejak bila dia pandai call aku ni .
"saya ni fikri lahh , awak tak ingat ?"" ya ya , saya ingat . tapi boleh tak awak call esok ? sebab saya banyak kerja yang tak siap lagi"
"ouh , sorry ganggu awak"Tanpa mendengar apa yang dikatakan fikri dia pun meletakkan handfhone nya , sebenarnya aku dah simpan no fikri ni sudah lama hingga fikri mendiam kan diri sehingga akuu bertemu dengan udin . alahai nasib , ni kalau udin tahu mamposs aku --'
Daripada aku fikir pasal benda yang remeh ni baik aku buat tak tahu . Now , udin ni dah balik ke belom ? nak call ke tak eh . haihhh biar lahh . nanti hati aku lagi geram and sakit kalau tahu dia kat luar lagi . Lebih baik aku tidor . sambil - sambil menarik selimut terdengar satu bunyi pelik di dapur ....... hah :(
![](https://img.wattpad.com/cover/27549974-288-k308828.jpg)