41.bölüm(kurtaricam seni)

208 11 17
                                    

Asiye, başı dik bi şekilde duruyodu   sinan annesinin gozlerine bakti sadece murat atildi soze

Murat:pardon hangi ev asiye

Sinan:amca sus

Murat:evlat ama

Sinan:amca dedimm

Murat:peki evlat sen bilirsin

Mirat yanlarindan uzaklasti sinan asiyenin elini tutucakti asiye kendisini geri cekti

Asiye:sakın sinan ya nasil yaparsin boyle biseyi ya

Sinan:anne ne yapayim elinde fotograflar var

Asiye:ben onu demiyorum ki

Sinan:n-ne peki

Asiye:sen bana benim sevdama ş-şerefsiz dedin ben oyle bi kadinmiyim sen anneni hicmi tanimadin sinan

Sinan:anne ben özur dilerim

Asiye:neyse benim eşyalarimi attigin gibi ben seninkileri atmam topla esyalarini  ve git

Sinan:anne yapma nereye gidicem selinde yok zaten

Asiye:banane sinan bide senle ugrasmiyim mahvettin zaten daha gidip suçsuz bi insani kocami kurtaricam ha bide bu fotograflar kimde

Sinan:a-amcamda

Asiye:iyi ben almasini bilirim

Sinan:anne yapma

Asiye:ne yapma sinan ha benim kalbim suçsuz yerde icerde bu adamin hayati neden hep bizim yuzumuzden mahvoluyo ama biliyomusun buna rağmen o beni seviyo..

Sinanin bisey demesine izin vermeden cekti gitti yada gidicek biyeri varmiydi yuvasi gitmisti ama kurtaricakti arabaya bindi surmeye basladi gözlerinin dolmasindan yolu goremez hale gelmisti arabayi durdurdu ve gozyaslarini birakti derin nefesler almaya basladi elini kalbine koydu

Asiye:a-affet beni sevgilimm sensiz ağlamicam demistim özur dilerim mustafam..hani demistin ya bunca yil ayri kaldik simdi niye ayriyiz diye o yuzden ayrilik yok sevgilim tekrar kavuşucaz aşkım kavuşucaz...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Geldiği eve bakti uzunca ilkkez mustafasiz gelmişti yavasca kapiyi açti duvarda mustafanin resmini gordü eliyle oksayip öptu

Asiye:seni çok özledim aşkım..

Yatak odasina doğru ilerledi hazirlanmis bi şekilde görünce hickiriklarini tutamadi kendisini suçluyodu elbette ama ne sucu vardi ki sadece kendisini korumak istemisti ama bi adamin ayni adam yuzunden yine hayati mahvolmustu yavasca yatağa uzandi elini mustafanin yastigina koydu

Asiye:nolursun şu kapidan çık gel sevgilim..sensiz daha nekadar dayanirim bilmiyorum..

********

Öykü ,bi eli karninda bi eliyle gozyaslarini siliyodu ama durmadan akiyodu polat sonunda dayanamadi ve


Polat:yeter be sabahtan beri basimda ağlanip duruyosun sen ağlayinca geri mi gelicek kes artik

Öyku:babam yok yine ayri kaldim ne yapayim elimden bi sey gelmiyo ve sanane ağlicam bu durumda bide seninle hiç ugrasmicam duymak istemiyosan kapi orda defol


Polat sinirle yanina geldi bilegini tutup sıkmaya başladı

Polat:çok olduğunun farkindasin demi daha iki gunluk kadin o asi mi neyse seni kurtaramaz


karmAŞIK"sevdam"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin