karmAŞIK"sevdam"

166.bölüm(olamaz)

Son 4

*n-nasıl ya...o-olamaz öyle birşey..olamaz yalvarırım yalan de...o benim oğlum olamaz..n-nasıl olur böyle birşey...*

&*&*&*

Mustafa:asiyeeeee kız sen beni okadar kıskanıyomusun

Asiyenin bakışlariyla yola bakmaya devam etti asiye burnundan soluyodu eve geldiklerinde kapıyı sertçe açıp sertçe kapatti derin'i de alıp eve girdi mustafa da giricekti kapı kapanmasaydı tabi burnunu tutarak cebinden anahtar çıkarıp kapıyı açtı asiye odaya geçmiş derini yatírmış üzerini değiştiriyodu mustafa belinden sarıldı asiye bianda kendisini geri çekti

Asiye:çekil,sinirliyim

Mustafa:aşkım ama

Asiye:susarmısın git yat uyu

Mustafa:sen peki

Asiye:uykum yok

Mustafa:benimde yok..yanında otursam

Asiye:iyi

Saçlarini bağlayip balkona çıktı hafiften rüzgar esiyodu mustafa arkasindan bakti biraz gülümsedi..yavaşca yanina oturdu tam bişey dicekti ki asiye dudaklarina kapandi kalkip kucağına oturdu hizla öperken söyledikleri mustafanin gülûmsemesine yetmişti

Asiye:çok kıskanıyorum seni..çok..sadece benimsin sen,bana aitsin aşkım herşeyimsin

Mustafa kollarini beline dolayıp iyice yerleşmesini sağladı asiye nefes nefese çekilip gözlerine baktı yûzünü okşamaya başladı

Asiye:bu gözlerine başkası baktığında...korkuyorum...kokunu birisi  duyucak diye..korkuyorum...benim gözümden seni anlıcaklar diye..korkuyorum...kalbine dokunucaklar diye..korkuyorum...ben seni kaybetmekten deli gibi korkuyorum...

Mustafa başini kaldirip gözlerine bakti

Mustafa:seni istiyorum..seni çok istiyorum

Konuşmasina izin vermeden ellerini yanaklarina koyup dudaklarina yapıştı hızla birbirlerini öperken mustafa asiyenin tişörtünü fırlatıp attı tabi asiyede çoktan çıkarmişti mustafanin gömleğini kendisini bastirinca mustafa inlemişti asiye ise gülümseyerek başini boynuna gömdü mustafanin elleri ise üstlerindeki çamaşırları eksiltmekle meşguldu ve işte hareket etmeye başladi asiye başını geriye atıp inlemişti

Asiye:s-sen ahhh s-sadece b-benimsin ahhhhh

*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*

Selin:hayatim bak burda bi kutu var önemli birşey olabilir mii

Serkan:bakiyim bi

Selinin elinden kutuyu alip yavasca oturdu açtığinda bir sürü mektup gördü .

Serkan:bunlar ne ki acaba

Selin:bak bi

Serkan tek tek okudu son okuduğu mektup elinden düştü selin yavaşca alip okudu

Selin:hihh

Serkan bianda kucagindaki kutuyu firlatip ayağa kalkti

Serkan:n-nasıl yani lan nasılll!! Selin..yalan bu dimi yalandır nolur yalandır de

*&*&*&*&*&*&*&*&

Asiye:seninle öyle huzurluyum ki bu saatten sonra ne olursa olsun bırakamam seni

Mustafa:bırakma zaten hatunum niye bırakiyosun ya.

Asiye:tamaaaam ama aciktim açken birakabilirim azicik

Mustafa:pis seniiii sen üzerini giyin bende hazirliyim

Asiye:yaaa of yaaa

Muztafa gulumseyerek saçlarindan öpüp kalkti  üzerine şort ve siyah tişört giyip odadan çikti asiye tam geri yaticakken derin'in ağlamasiyla yataktan kalkti

Asiye:hihh aşkım günaydin anneeem

*&*&*&*&

Serkan:y-yok yalandir yalan

Oturdugu yerden hizla kalkti

Selin:aşkım nereye

Serkan:oraya...

Selin:t-tamam

Evden hizla çikip arabasina bindi elindeki mektupla gelince ani frenle durdurdu arabayi hizla çaldi kapiyi mustafa açmisti kapiyi kaşlar çatildi hemen serkan ise öylece mustafaya bakiyodu içeri girdi sonra

Mustafa:yavaş babanin evi mi lan

Serkan babanın evi mi deyince bianda mustafaya bakti

Serkan:galiba

Asiye:ne var niye geldin sana uzak dur demedimmi

Serkan:hani annemi tanimiyodun

Asiye:tanımıyorum zaten

Serkan:benim annem hayat..

Mustafa:ee yani.

Serkan:bi zamanlar sevgilin olan hayat,birlikte olduğun hayat

Asiye:n-nası

Serkan elleri titreyerek asiyeye uzatti mektubu asiye alip okumaya başladi sonunda ise mektup kayip gitti ellerinden

Asiye:y-yalan bu..

Mustafa:asiyem ne oldu ki

Asiye bianda mustafaya bakti herşeyden farkliydi ama mustafa yutkunup yerdeki mektubu aldı eline okuduklariyla öylece kalmişti  serkan'a bakti

Mustafa:h-hayır yalan bu hayatin oyunudur bişeydir nerde o yine nerden bu halimizi izleyip gülüyor

Serkan sertce mustafanin yakasina yapıştı

Serkan:benim annem öldü!!! A-ama s-sevdiginin adını sayıklayarak s-sevdigi ise babam sandığım sefa tuzcu değil mustafa kaleli'ymiş

Yavaşca ellerini çekti gözlerinden akan yaşlarla bakti mustafaya.

Serkan:sen benim babam değilsin dimi..

166.bolum sonu..

Vuhhhuuuuuuuu yorumlarinizi cidden merak ediyorum