Bölüm 1

13 2 0
                                    


            Sahilin kenarında oturmuş ailem dediğim arkadas çevreme bakıyordum . Bugun onlarla son günumuzdu . Cunku yarın babamin isi sebebiyle izmirden istanbula taşınıyorduk. kötü değil mi  en yakin arkadaşlarınızdan ayrılmak . 8 kişilik olan grubumuz yarin dağılıyordu ebediyen birdaha birlesmemek üzere . 

              Arkamdan "Dicle dalmışsın" diye söyleyen Emreye döndüm . grubumuzun en yakışıklı en belalisi ama bir o kadarda kırılgan olan birisiydi emre .  Tabiki bana aşıktı ama ben istemediğimden dolayi arkadaşmısız gibi davranmıştık . Yarın gideceğime en cok üzülen kişiydi . Hatta duyduğuma gore Ağlamışti da ama ben onunla anlaşmıştım . Surekli görüşceğimiz adina . Uuzn bir sessizlikten sonra "evet sey ayrilcaz ya oyuzden kafam karışık" diye karşılık verdim . Emrede gülümseyerek yanıma oturdu ve elindeki bardagi bana uzatti . Ardından da bardağı işaret ederek "icki değil merak etme " diye güldü. A size söylemeliyim ben ickiyi ağzıma suren bir kız değilim yani hoslanmam sarhos ediyor insani ne de olsa. Emreye gülümseyerek elindeki bardağı alarak bir yudum içtim. Cok harika bir sekilde son yaz günümüzde son kez arkadaşlarimla beraber bu ictigim spritein asidiyle kendimden her zamn olduğu gibi geçmiştim.

           Sonra gülerek Emreye döndüm ve "grubumuzun ilk gününu hatırlıyor musun cok güzeldi . Elimizde renkli balonlarimiz havaya atmıştık ilk gunun anısına bugunde birazdan yapcaz bunu ama bana bir soz vermeni istiyorum bu grubun ben yokken dağılmasina izin vermeyeceksin "dedim .

           Emre  denize dogru bakarak" senin icin herseyi yapicagimi biliyorsun dimi Dicle ama genede sana soz veriyorum " deyince kafamla onayladim. Emrenin bu sozunden sonra yanimiza Ela Meryem Yaren Zeynep ellerinde renkli balonlarla yanımızda belirdi . Meryem icindeki üzüntüyu saklamaya çalışarak " hadi gelin hepimiz sizi bekliyoruz gençler " dedi . Bizde oturduğumuz yerden kalkarak kızlarla beraber oglanlarin yanina geçtik .

            Ahmet Serkan Samet biz gelince ayaga kalktilar ve yuvarlak oluşturduk . Ahmet soze baslauarak "aramızdan grubun en neseli kızını kaybediyor olsakta asla ve asla dagilmayacagiz . Aramizda ister 1.000 kilometre olsun ister 0 biz dagilmayacagımızı söyledik." Sonrada eline adligi balonlari herkese verdi . (: Bu arada çocuksu olduğunu sanmayın bu bizim geleneğimiz :) Ardindan isaretiyle dilediğimiz dileklerle balonlari bu simsiyah gökyüzüne bıraktık . 

         Balonlarin gozden kaybolması vedalasmamiz kizlarla beraber ağlamamiz ve oradan ayrilmamiz hiç birsekilde unutmayacağım bir zamandi . Sizlere anlatmak isterdim fakat benim icin cok duygusaldi ozur dilerim :)

         Eve gecip  Uzerimi değiştirdikten sonra son kez valizlerimi kontrol ettim . Hersey tamamdi . Sadece içimde tuhaf bir his vardı. Doğdugum yerden ilk kez il dışına çıkacaktım. Ve orada kalacaktım. Aslında bunda kötü birsey yoktu sadece yakin bulduğun cevremden uzaklasmak kötüydü. Sırt üstü yatağa uzandim ve saatin 1 ucagin kalkmasina 6 saat olmasina ragmen daha da cok is olsada kendimi gerekli buldugum uykunun kollarina bıraktım .

Yazabildigim kadardi bunlar unutmuştum ve hemen yazmak için yazdım . Umuyorum birileri okur ve nasip,olursa hergün yeni bolum atacağım bu tatil boyunca :)

Son Dolunay : Son UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin