Sweet Chaos

3.

Αγνωστος: Συγγνωμη απο το νοσοκομειο τηλεφωνω. Ειστε η Βερονικα Στιλ;

Βι:Η ιδια εγινε κατι;

Αγν:Ναι, συγγνωμη για την ενοχληση αλλα φοβαμαι πωςοι γονεις σου επαθαν ενα ατύχημα και..

Δεν προλαβα να ακουσω κατι αλλο γιατι το κινητο μου,μου επεσε απο τα χερια και με το ζορυ εβλεπα και ακουγα τον Χαρρυ να με ρωταει τι εγινε και δυο χερια να με πιανουν και μετα εγιναν ολα μαυρα..

.....

[Μετα απο 2 ωρες.]

Ξυπνησα σε ενα ασπρο κρεβατι και μυριζε νοσοκομειο.. Κοιταξα γυρω μου και ειχε ενα παραθυρο και αλλα 2 κρεβατια τα οποια ηταν αδεια..

Βρε λες;

Ο Χαρρυ μπαινει μεσα και έρχεται διπλα μου ενω με κοιταει με ανήσυχο βλέμμα..

Χ:Εισαι καλα; με ρωταει και καθεται στο κρεβατι διπλα μου..

Εγω: ναι, μη μου πεις οτι ειμαι στο νοσοκομειο;

Χ:Ναι, σε πηραν οι γιατροι και σου ειπαν κατι και λιποθυμησες.. Αλλα τωρα που εισαι καλυτερα θελω να σου πω κατι σοβαρο..

"Τι εγινεεε;" του λεωω με ενα ανησυχο βλεμμα.. "Εε κοιτα, οι γονεις σου ειχαν εν.." και δνε μπορεσε να συνεχισει αλλο ετσι τον πιεσα "εναα τι Χαρρυ πες μου ειναι καλαα;" του λεω ενω τα ματια μου ηδη βουρκωνουν.. "ενα ατυχημα" λεει και κοιταει λιγο κατω και μετα εμενα.. "τιι;;; που..που είναι;" λεω ενω δεν περιμενω καν απαντηση εχω ηδη παει να βρω καποιον γιατρο να μου πει που ειναι οι γονεις μου, ετσι σταματαω εναν γιατρο και τον ρωταω..

"Συγγνωμη, καναμε οτι μπορουσαμε αλλα δεν τα καταφεραν... μου λεει ο γιατρος και αρχιζω να κλαιω περισσοτερο ενω τα γόνατα μου λυγίζουν και παω να πεσω κατι αλλα ο Χαρρυ με πιανει και με αφηνει σε μια καρεκλα και καθομαι στην αγκαλια του..

"Οχι,οχι,οχι σε παρακαλω μαμα μπαμπα" μην με αφηνετε μονη μου.. οχιιι. Δυστυχως, αρχισα να κλαιω περισσοτερο και μερικα ατομα με κοιτουσαν με λυπη. Δεν θελω να με λυπουνται.. δεν-ειμαι-για-λυπηση.

Ο Σταιλς ερχεται διπλα μου γιατι λογικα ο βλακας ο Χαρρυ του ειπε και με πηρε αγκαλια.. "θα τα καταφέρουμε οι δυο μας Βι, εχουμε ο ενας τον αλλον" μου λεει και εγω συμφωνω ενω τον αγκαλιαζω πιο σφιχτα..

3 μερες αργοτερα..

"Εισαι καλυτερα;" ρωταει η Λιζ ενω καθεται κοντα μου. "Ναι" της απανταω με ενα πειστικο χαμογελο και με αγκαλιαζει.
"Εισαι ετοιμη;" ρωταει και νευω ενω φευγουμε απο το δωματιο μου..