hoofdstuk 9

414 12 0
                                    

Pov. Justin
Oké, dit was niet de bedoeling. Is dit de maffia? Ze zouden zo snel toch niet komen? Ik zie Hannah naast mij ook schrikken net zoals alle andere kinderen. "De maffia komt ons halen!" roept iemand in paniek.

Oké, wacht even. Er word geschoten en ze denken gelijk dat het de maffia is die geschoten heeft? Dat is echt de grootste onzin die ik ooit heb gehoord. Maar goed, we moeten verder.

De deuren worden open geduwd en ik zie veel onbekende mannen binnenkomen, oké nu is het zeker. Ze zijn niet van de maffia, anders zou ik ze wel kennen. En ik ken ze niet, nog nooit gezien zelfs.

Ik grijp onopvallend naar mijn telefoon waar ik Rick (de baas) bel. Hij neemt gelijk op en ik zet hem op luidspreker, hij vraagt wat er is. Maar het enige wat ik zeg, of nou ja fluister is;" Er zijn hier onbekende mannen, ze hebben pistolen met kogels. Ze hebben al geschoten, maar niemand is gewond. Wat moet ik doen?"

"Het eerste wat je moet doen is rustig blijven. Wij komen er zo snel mogelijk aan, dan kunnen wij jullie waarschijnlijk ook gelijk meenemen. Ik hoop dan dat ze zien wie de maffia nou werkelijk is. Maar nu praten we niet meer en neem ik op. Tot zo." hij fluistert nu ook en hij hangt op.

Ik zucht en doe mijn telefoon weer in mijn broekzak, om weer op te letten naar wat er gebeurt. "Oké, ik wil de meiden aan die kant hebben." een jongen die waarschijnlijk de is neemt het woord en wijst naar zijn rechterkant.

"En ik wil dat de jongens aan die tafels gaan zitten en er niet mee bemoeien." gaat hij verder en hij wijst naar de tafels aan de linkerkant. Iedereen doet wat hun zeggen, maar ik zot al aan den tafel aan de linkerkant. Hannah loopt naar de rechterkant, en ik weet 1 ding zeker. Ze gaat tegenstribbelen, ze gaat een grote mond hebben. Maar dan word je juist gekozen. Ik hoop dat ze maffia snel komt.

Pov. Hannah
Ik sta aan de rechterkant van de kamer in een rij. Ik weet wat er gebeurt, ze gaan mensen ontvoeren. Maar bij mij gaat dat niet gebeuren, ik ga niet ontvoerd worden. Ik ga er voor zorgen dat ik hier blijf, ook al wil ik dat helemaal niet. Hier blijven is beter dan ontvoerd worden.

Een man die loopt de meiden langs, en een paar mannen volgen hem. Als hij eenmaal bij mij staat kijk ik hem boos aan. "Nou schatje, niet gelijk zo boos kijken. Hoe kan jij nou hier op school zitten? Je doet toch niks verkeerd?" vraagt hij aan mij.

Ik antwoord niet maar blijf hem boos aankijken. Hij word ook boos en slaat mij hard tegen mijn wang aan. Mijn hoofd draait mee en je hoort de klap gewoon, zo hard was die. Als ik mijn hoofd terug draai kijk ik hem woedend aan. Ik knijp mijn handen fijn, wat niet helpt.

Ik sla hem in zijn gezicht, zodat hij afgeleid raakt en trap hem dan in zijn ballen. Hij krimpt ineen en zakt naar beneden. Dit geeft mij de gelegenheid om weg te rennen. Maar Justin toe, maar als ik langs Sem ren word ik bij me middel gepakt en op een schoot getrokken.

Dat van Sem blijkt te zijn, ik probeer weer op te staan. Maar het lukt niet want hij heeft zijn armen strak om mijn middel geslagen. En hoe meer ik beweeg hoe strakker zijn armen rond mijn middel gaan.

De man die de baas is komt naar mij toe gelopen als de deur open gaat.

Haaallllllooooo
Weer een hoofdstukje.
Ik hool er zo snel mogelijk weer 1 te plaatsen, maar weet niet wanneer.
Like and comment wat jullie er tot nu toe van vinden en wat beter kan.
Spelfouten mag ook altijd gezegd worden.
Later xx

The Badass GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu