#13

296 8 2
                                    

Pov. Sem
Al een paar mensen hebben gezegt wat de maffia bij hun hebben gedaan en n u is het mijn beurt. "Wat de maffia bij mij heeft gedaan is heel erg en ik vind het vervelend over te praten." Dat is een leugen, ik wil iedereen laten weten wat ze bij mij hebben gedaan  "Ik liep samen met mijn zusje 's avonds over straat omdat ik mijn zusje had opgehaald van Veerle, het meisje waar ze mee speelde. Het was al donker en ik hield haar hand vast. Plots staan er 2 mensen voor mij die mijn zusje van mij af pakken en mij half bewusteloos slaan. Toen ik op de grond lag hebben ze mijn zusje opgepakt en in een busje gestopt en voordat ze wegreden heeft een man tegen mij gezegt: 'Als je vader ons de volgende keer dubbel betaald krijg je je zusje terug.' Maar mijn vader boeide het niet, hij vond het fijn. Hij legde uit wat hij had gedaan en toen kwam ik erachter dat de mensen die mijn zusje hadden ontvoerd van de maffia kwamen. Toen heb ik gezworen dat ik wraak zou nemen."

Ik kijk naar Hannah om te zien of mijn mooie verhaal iets bij haar heeft gedaan maar ik kan niks vinden. Hoe kan dit? Hoe kan ze niet denken dat de maffia slecht is door al deze verhalen. Dan gaat haar mond open en begint ze te praten. "Ja de maffia doen slechte dingen in jullie ogen. Maar ze zijn niet slecht. Ze-" verder komt ze niet door een hand wat voor haar mond word geplaatst door mij en ik begin te praten.  "Hoe lang duurt het nog voordat je je gaat inzien dat ze slecht zijn? Hoelang duurt het voordat je ziet hoe veel pijn ze anderen doen? Ik heb mijn zusje NOOIT meer kunnen zien daardoor. Wat is jou probleem!" Ik schreeuw het bijna uit.

Ze rukt mijn hand van haar mond en zegt: "Wat mijn probleem is? Wat is jouw probleem? Je kan zeggen wat je wilt maar het verandert niks. De maffia is mijn thuis en dat zal nooit veranderen, wat jullie ook zeggen." Ik zucht geïrriteerd en laat het even zitten. Zo worden er nog vele anderen verhalen gezegd maar Hannah blijft stil. Na deze les hebben we pauze.

pov. Hannah

Eindelijk is de les voorbij, de hele les praatten ze over de maffia, over hoe slecht ze waren en dat soort dingen. Ik luisterde helemaal niet maar deed alsof ik wel luisterde. Maar goed, nu hebben we pauze. Samen met Finn loop ik naar de kantine/ eetzaal en ga aan een tafel zitten in de hoek. De kantine stroomt langzaam vol en er komen mensen langs en voor ons zitten. "Hallo ik ben Jane." zegt een meisje en ik stel me ook voor. "Ik ben Gabe." zegt een jongen de voor me zit. Dan stelt nog een andere jongen zich voor als Kai. Zo start er een heel gesprek en dan vraagt Jane aan mij: "Jij zat toch bij de maffia?" Ik knik en ze vraagt verder: "Al heel mijn leven kreeg ik te horen dat ze slecht zijn maar ik geloof het niet. Zijn jullie echt slecht?" Ik zucht en zeg: "Nee, ik ben niet slecht. De maffia is ook niet slecht, dat denken mensen alleen maar door andere maffia's. Wij willen mensen helpen niet slecht doen." "Ik geloof je, dat is bij mij ook zo. Ik zat, nou ja eigenlijk nog steeds, bij de spionnenacademie zonder dat mijn ouders het wisten. Maar toen ze erachter kwamen hebben ze me hierheen gestuurd." zegt Jane. "Ja ik ook, ik ben een spion maar ben hier heen gestuurd door mijn broer omdat hij bang was en dacht dat als ik hier ben ik het spion zijn vergeet." zegt Gabe. Zo zie je maar, er zijn genoeg mensen die hetzelfde meemaken als mij.

eindelijk weer een hoofdstukje, ik hoop dat jullie het leuk vinden. byee

The Badass GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu