be the light of my night //jungkook

5.

Ayaklarım beni ona doğru götürüyordu ben ise ne yapacağımı düşünüyordum ya bana ters cevap verirse açıkçası korkuyordum…

Yanına sessizce oturdum ve şunlar çıkabildi ağzımdan.

"Hey,sen iyi misin?"

"İyiyim."

"Üzgün olan insanlar ağlarlar senin gibi."

"Mutlu olanlar da ağlar ama."

Dedi ve bana döndü.

"Evet ama senin gibi gözlerinde korku olan insanlar üzgünlükten ve hayal kırıklığından ağlar."

"Lanet olsun,evet mutsuzum çünkü ALDATILDIM!"

Sona doğru sesi yükselmişti ve öğrencilerin çoğu buraya bakıyordu

"Min seo ile olman hataydı."

"Sen min seo'yu nereden biliyorsun"

"Iıı…şey jungkook."

"Peki,adımı nereden biliyorsun"

"Adını okulda duymuştum ve onla sevgilini olduğunuda burda duydum"

"Burda sevgili gibi hiç davranmadık"

"Ama duydum işte"

"Peki."

"Üzülme jungkook,hepsi geçecek bir gün aynısı ona da olacak,bir atasözü şöyle der;gün gelir devran döner."

"Ben hiç duymadım."

"Çünkü türkçe bir atasözü,türk arkadaşım söylemişti."

"Anladım,aslında bu söz hoşuma gitti"

Diyip gülümsedi,olamaz kalbim…

"Artık ağlamıyorsun bu da benim hoşuma gitti"

İkimizde güldük,o çok güzel gülüyordu onun cazibesine kapılıyordum.

Bunları düşünürken aklıma tenefüssün şimdiye bitmesi gerektiğini ve bahçede öğrenci olmadığını fark ettim.

"Jungkook zil çalmış!"

"Ben girmeyeceğim."

"Ya kalk yok yazılırız"

"12. Sınıfa gelmişim yok yazılsam ne olcak "

"Tamam ben gidiyorum"

Dedim ve okulun kapısına doğru yürümeye başladım,gözümden bir yaş düşerek merdivenleri çıktım
Çok mutluydum onunla zaman geçirmek harika bir duyguydu o muazzamdı onu seviyordum hemde kimsenin sevmediği kadar!