Hey devil// F.W

4.

Obudziłam się leżąc na łóżku w moim pokoju. Co się stało? Przed chwilą byłam w szkole i..
-Hej, w końcu wstałaś- odezwał się do mnie spokojny głos.
Wiem bardzo dobrze do kogo należy.
-Finn? Co ty tu robisz? I co się stało?
-Pamiętasz tą laske ze szkoły która cię pchnęła na kaloryfer? Zaraz później chciała cię uderzyć w twarz ale ci pomogłem. Później zabrałem cię tutaj, ponieważ zemdlałaś. Jak się czujesz?- opowiedział mi całą historię dotykając lekko mojego policzka.
Zdecydowanie stwierdzam, że uwielbiam jego dotyk. Bardzo.
-Dziękuję- wyszeptałam.
-Za co?- zapytał zdziwiony.
-Za to, że jesteś Finn..
Chłopak odpowiedział mi lekkim uśmiechem. Jest taki słodki.. Leżałam tak jeszcze 10 min i rozmawialiśmy o jakiś głupotach.
-Ile tu leżę?- zadałam chłopakowi pytanie.
-Jakoś 3 godziny? Yhm chyba. Tak mi się wydaje- odpowiedział krótko.
-I tyle ze mną wytrzymałeś!?- zapytałam wytrzeszczając oczy.
-Oczywiście. Słodko wyglądasz jak śpisz- uśmiechnął się z wyższością.
-Dziękuję- odpowiedziałam jak zwykle się rumieniąc.

Postanowiłam wstać w końcu z łóżka bo nie było sensu tyle leżeć i nic nie robić. Podnosząc się trochę zakręciło mi się w głowie ale nie zwracałam na to uwagi. Przejdzie. Zbiegłam na dół bo byłam cholernie głodna, a Finn za mną.
-Na pewno już się dobrze czujesz?- zapytał.
-Jasne- odpowiedziałam posyłając mu lekki uśmiech.
-To.. co oglądamy?!- rzucił się na kanapę włączając netflixa.
Na początku patrzyłam na niego zaskoczona, a później zaczęłam się śmiać. Chłopak czuł się tutaj dosłownie jak w domu i nie wyglądało na to żeby żartował.
-Wybierz co chcesz Finnie- na te słowa Wolfhard spojrzał na mnie z radością.
Czy on lubi jak mówię do niego Finnie?
-Dobra- odpowiedzial krótko.
-No co tam wybrałeś?- zapytałam rzucając się z wcześniej przygotowanym popcornem i naleśnikami które miałam zjeść już dawno.
-Prawda czy wyzwanie bo nie chce mi się szukać jakiś wyszukanych horrorów, a większość romansideł to gówno.
I tu trafił w mój punkt. Nie oglądałam za dużo horrorów dlatego cholernie bałam się większości. Już wiedziałam co będę robić przez większość filmu...

~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leżałam wtulona w chłopaka i od czasu do czasu chowałam głowę za jego plecy. Najwyraźniej był z siebie zadowolony, bo co chwilę śmiał się z niewiadomych powodów. Usłyszałam dźwięk powiadomienia.

Mama: Tak spokojnie, chcę ci tylko powiedzieć, że wracam za tydzień ponieważ szef wysłał mnie daleko poza miasto na ważne spotkanie. Pieniądze zostawiłam ci na komodzie w kuchni jakbyś nie widziała, nie rób imprez i nie zapraszaj ŻADNYCH chłopaków, buziaki😘

No i świetnie mam wolną chatę. Czekałam na to od roku aww.
Dałam do przeczytania wiadomość Finnowi na co ten zaczął się głośno śmiać.
- Żadnych chłopaków..? Mhmmmmm- mówił zbliżając się do mnie.
Nasze twarze były 2 cm od siebie. Czułam jego oddech na mojej twarzy, który mnie uspokajał. Czy Finna Wolfharda pojebało? Nagle nasze usta połączyły się w lekkim pocałunku. Na początku był on lekki, delikatny a z jakimś czasem zaczął się pogłębiać i stał się tylko pełen porządania. Gdy się od siebie oderwaliśmy byłam zdziwiona. Bardzo zdziwiona.
-Jesteś piękna- powiedział cicho i ponownie połączył nasze usta.
Tym razem pocałunek był krótki ale równie niesamowity. Czy ja właśnie zakochałam się w Finnie Wolfhardzie..? Nie wiem tego, ale wiem jedno. Ten chłopak mnie zauroczył - kocham jego dotyk, uwielbiam spędzać z nim czas.. Jak o nim myśle moje nogi stają się jak z waty. Wprowadza mnie w taki dziwny stan nieważkości którego rzadko doświadczam. I właśnie zdałam sobie z czegoś sprawę. Ten stan.. ostanio czułam go gdy TY odeszłeś. O kurwa.

Jest i kolejny rodzialik❤️ Pewnie każdy z was zastanawia się kim jest rzekomy „TY". O tym dowiecie się już w następnych rozdzialikach. Coraz więcej przybywa czytających tej książki z czego bardzooo się cieszę!

Do następnego, buziaki❣️