Quarantine|TaeGi

X

minyoongi
Son sözlerimdir bu dünyaya. Eğer ölürsem boğulmak isterim kokunda sevgilim... Şayet eğer ölmezsem bırakmak istemem ellerini. O halde kaldırıyorum bir şarap sonsuz aşkımıza.
Twitter güncellemesi.

Hayatta bir çok şans vardır ama denilene göre karşılıklı gerçek ve saf aşkı bulmak en büyük şanlardan biridir ama Tanrı her zaman adaletlidir.
Gerçek aşk varsa önünde mutlaka engel bulunurdu. Tarihe bakarsak eğer;Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin, Rome ve Juliet...

Belki diye düşündü beyaz tenli olan. TaeGi de ölümsüz olur bu aşklar gibi.

Belki dedi biz ölünce konuşur herkes bizi.

Elleri titriyordu. Sokağın bir başında sevgilisi bir başında kendisi vardı.

Tarih 9 Mart 2027'yi saatler ise 18.00'ı gösteriyordu.

Ne acı diye düşündü Yoongi. Hem gün doğumunu hem de gün batımını görmeye yetecek ömrümüz olmayacak son kez...

Koşmaya başladılar.
Artık yaklaşmışlardı birbirlerine. Öyle ki Taehyung görebiliyordu Yoongi'in gözaltı morluklarını gözlerindeki aşkı.

"Y-Yoongi." demişti Taehyung ve burnundan 1 damla koyu renkli bir kan aşağıya kuru toprağa süzülmüştü.

Gözlerini kaldırıp Yoongi'ye baktı. Uzaklaşmaya çalıştı ama onu sarmalayan iki beyaz ve cılız el sahibine doğru yaklaştırdı onu.

"Dudakların...Düşündüğümden de güzelmiş." dedi Yoongi.

"Tanrım burnun kanıyor Yoongi."

"İronik. Doğum günümle ölüm günüm aynı olacak..." dedi gülerek Yoongi.

"Doğum günün kutlu olsun sevgilim." Taehyung biraz duraksadı.

"Hediyemi vermeden önce bana bir masal anlatır mısın?"

"Uzanalım çimlere." dedi Yoongi.

"Kokunu içime çekmek için neden olmasın."
.
.
.

"...Söz verdiler. İkinci yaşamlarında bir daha görüşeceklerdi. Tutuştular el ele. Atladılar uçurumdan."

Sulu gözleriyle kızgın bir bakış attı Taehyung Yoongi'ye.

"Bunlar bize benziyordu. Sadece birinin adı Jesus birinin adı Jiklet. Çok kötüsün Yoong."

"Eğer ölürsek ki öleceğiz söz veriyorum sana. Diğer dünyada bulacağım seni bir daha.."

"Ben de söz veriyorum."

Yan yana uzandılar. Sarıldılar konuşup güldüler. Hatta kırmızı şarap bile yudumladılar.

2 saatleri kalmıştı artık. Nefesleri yavaşlamaya kalpleri düzensiz atmaya başlamıştı.

"Yoongi. Hediyeme geçelim artık."

Taehyung ayağıya zor da olsa kalktı. Ve giydiği bornozu bir kerede çıkardı. Saat 20.00 olmuştu. Ay ışığında parlıyordu bedeni.

Yoongi şehvetle baktı parlayan bedene.

"2 saatimiz var Yoongi. Seninle olmadan ölemem. İşlediğimiz son günah yaptığımız son eylem sevişmek olsun."
.
.
.
Nefes almaları iyice zorlaşmışken dakikalarla yarışıyorlardı.

"Seni çok seviyorum. Ne olursa olsun hayatımın en iyi 5 ayını geçirdim seninle."

"Seni seviyorum."

Deyip huzurlu bir gülüşle sevdiğinin çıplak bedenine sarılarak sonsuza dek elveda demişti dünyaya.

Yoongi'nin gözünden yaşlar akmıştı hemen ardından.

İyice kokusunu içine çekip sarılmıştı o-

Karanlık... Zifiri karanlık...
.
.
.
Okuduysanız teşekkür ederim 🤗
İlk kez bir kitabımı mutsuz sonla bitirdim.
Lütfen sövmeyin bana.