Chapter 3
"Oh my, it's Chaos' turn, guys!" umirit si Basha dahil ngumisi na agad si Chaos nang tumapat sakanya ang baso.
"Truth or dare?" tanong ni Chaos kay Lauren na kinakabahan na.
Kinakabahan din ako sa totoo lang. Chaos is Chaos. His name say it all. Buti na lang talaga at hindi sa akin tumapat ang bote! Nakakatakot kaya sya!
"Easy on her, bro. She's still a girl," ngumisi din si Ethan. Narinig ko naman ang mahinang mura ni Cliff na nasa aking tabi.
"Uhh...truth?" kinakabahang sagot ni Lauren. Mas lumaki ang ngisi ni Chaos saka nilagay ang labi ng bote sa kanyang baba at cool na cool na tinutok ito kay Lauren.
"You have a secret bad blood with November, right?"
Lahat kami ay hindi nakaimik at natigil dahil sa tanong ni Chaos. Tumawa pa ito nang malakas.
"Oh, c'mon! Don't get this shit slip, guys! We all know na kaya hindi tayo makabalik balik sa dati ay dahil sa kinikimkim na galit ni Lau kay Nov!" he exclaimed then laugh again like a crazy man.
Umiling ako at pinagmasdan si Chaos.
Kagaya ng pangalan nya, magulo din ang pagkatao nyan. Sa lahat ay iyan ang pinakatahimik at misteryoso. Tulad ngayon, akala mo ay walang pake sa amin pero alam pala nya ang nangyayare sa aming samahan.
He's gwapo and everything. With his grey-white hair in a messy, and his face to die for. Wala lang nagtatangkang lumapit bukod sa amin dahil takot sakanya ang mga ito. His family's known for their weapon business and assassin.
Lahat ng mga kasama ko ay galing sa kakaibang uri ng business ang pamilya. Bukod lang yata sa akin na ang business ng pamilya ay publishing. Kaya siguro minahal ko na rin ang pagsusulat.
Gusto ko sanang mag Mass communication, ang kaso ay gusto ni mommy na mag Med tech ako kaya iyon ang kinuha kong kurso. Masaya na rin naman dahil sa loob ng dalawang taon ko sa kolehiyo ay marami akong natutuklasan, saka nagagawa ko pa rin namang magsulat kahit hindi ang gusto kong kurso ang pinapasukan ko.
"So, ano nga?" nabalik ako sa kasalukuyan nang muling magsalita si Chaos. Si Lauren naman ay sinulyapan ako bago si Cliff na nakaakbay sa akin.
"I do."
"And why? Because you like Cliff?" matalim na tanong uli ni Chaos sa parang nagpapalpitate na si Lauren.
"You can only ask me one question—"
"But you can answer that without considering the game. You can consider our friendship," putol uli ni Chaos.
"Chaos, can we stop it?" pigil ko na dito.
"I do like Cliff. I hate the fact that Cliff is so into her!" galit na sigaw ni Lauren.
I sighed saka inalis ang akbay sa akin ni Cliff.
"I saw you two last Saturday at the grocery. You two are sweet. So what's the point of all these? Can't you be contented that he's all yours because I honestly don't have a plan on him," pagsali ko na talaga sa usapan para matapos na itong feud sa amin.
I'm just so sick of this!
Ano? Buong school year nalang ba kaming magpapakiramdaman at plastikan?
"Look, Lauren. If that's the reason why you're mad at me then stop it. I want you as my friend and I'm clearing everything right now that I and Cliff are friends only," tumayo ako mula sa pagkakabilog namin sa salas ng kanilang dorm.
"You, guys, know that I'm treating you as my family. Sana kayo rin," huli kong sabi saka sila iniwan doon na mga gulat sa nangyayare.
I just don't get them. As in ayos lang sakanila na masira ang friendship namin dahil sa pagiging makasarili nila?!
