Ne Babam mı ?

13 1 0
                                    

Gözlerimi açtığımda bu günün akışı nasıl gerçekleşeceğini idrak edememiştim. Günlük rutin hayatımın son bulacağını alışkanlıklar arkadaşlar ve daha nicelerini kaybedeceğimi. Lafı uzatmanın fazla bir önemi yok.
Okul tercihlerimin açıklanacağı gün bugündü, elime telefonu aldığım gibi içimi garip bir buhram kapladı, nitekim sezgilerim beni şaşırtmadı. Kazandığın daha doğrusu kaybettiğim yeri araştırdığımda tercih listemde burası olmadığından okadar emindimki.
Bu işte bir terslik var burası küçük bir kasaba!kafelerin olmadığı, mahalle adabının sürdüğü, okul olduğuna şaşkınlıkla anlam bulamıyorum.
Bu şaşkınlık çokta uzun sürmeden
gözlerimin aralandığını hissettim ve oda arkadaşımın sesini ince bir şekilde duymaya başladım. Anlıcanız gibi bunların hepsi sadece bir rüyadan ibaretti. İşte benim hikayem tamda burdan sonra başlıyor . :)
........
Uykusunu hiçbir zaman alamıyan gözleri şişmiş biri vardı tamda karşımda. Tabikide aynaya bakıyordum. Elime ilk gelen şeyleri üstüme geçirerek okulun yoluna koyuldum. Etraf her zamanki rutinliğinde ve sıkıcılığından asla ödün vermiyor ısrarla yüzüme sertçe vuran rüzgar aralanmıyordu.
Neyseki okula çok bir mesafe kalmamıştı. Bahçeye girdiğimde ilk işim bir sigara yakmak oldu. Evet yanlız takılan bir tiptim. Kimseye ihtiyacım yoktu.
İstediğimi yapıyor kafama ne eserse o an itibariyle yürürlüğe giriyordu. Çekilmez bir maratonun başlamasının sevinci ile sırayla derslere girip çıkmak kulağa pekte eğlenceli gelmiyor sanırım. Neyseki umduğumdan hızlı geçen günün ardından kendimi yatağa atabilecektim. Tam bu duyguları aklımdan geçirirken elimi cebime attım telefonumu ararken bulduğum kartvizit beni oldukça şaşırttı. Buda neyin nesiydi ? Nereden gelmiş olabilirdiki ?
Kartvizitin üstünde sadece bir numara yazılıydı ve altına kırmızı bir kalemle düzgün bir çizgi çekilmişti. Saçmaladığımı düşünebilirsiniz ama cidden merak insana ummadığı şeyler yaptırabiliyor. Numarayı
telefonumda çevirirken içimi garip bir buhram kapladı bu duygu bana bir yerden tanıdık geliyordu. Rüyamda yaşadığımın aynısıydı bu garip his. Nerden tanıdık geldiğini şimdi daha iyi anladım. Numarayı çevirdim ve yavaşça telefonu
kulağıma yerleştirdim.
'Alo' diye gelen tok ve kirli bir ses vardı telefonun karşı tarafında. İlk olarak gelen sese bir müddet çevap veremedim. En sonunda cesaretimi toplayıp kartvizitten bahsettim. Bahsi geçer geçmez 'Sen osun partideki çocuk' tüylerim tabiri gerekirse diken diken olmuştu bu da neydi, kimdi ve neyden bahsediyordu?

2 hafta önce :

Okulumuzun düzenlediği gereksiz bir parti mi var ?
'Ben almıyim' diye karşılık verdim çokta yakın olmayan arkadaşıma. Evet o Murat . Murat garip bir çocuktu okulda herkesle arası iyi ve aşırı sosyalist birisiydi. Bana her zaman yakınlık gösteriyor ve yanlızlığıma bir son vermemi içtenlikle dile getirirdi. Ama benim buna ihtiyacım yokki ben böyle gayet iyiyim. Aşırı ısrarlarından dolayı partiye gitmeyi kabul ettim. Aslında tek nedenim bu değil tabikide. Orada insanların soytarılıklarını izlemek bana eğlence çıkarabilir ve bir nebze oldun bu sıkıcı buhramdan çıkabilirdim. Tabi hiç birşeyden habersiz bu kabul edişin başıma nasıl dertler açacağını bilmiyordum.
Bizi partiye götürmek amacıyla ayarlanan otobüsü görünce kalıcı bir şok geçirdim. Buda neydi böyle derme çatma ayaktan zor duran bir vasıta tabi vasıta bile denmez neyse mızmızlanmayı bırakıp varacağımız yere gitmek üzere arabay bindim. Boş koltuk arayan gözlerim bir yer kestirip oturmama yardımcı oldu. O çokta sevmediğim arkadaşım yanıma gelip 'Sanırım şeytanın bacağını bugün kırıyoruz' diyerek yüzümde şaşkın bir ifade bırakmama sebep oldu .
Kaza yapmadan varabilmiştik en azından. Geldiğimiz yer hiçte fena değildi ışıklar ve çalan şarkılar biraz motive olmama olanak sağladı. Tek başıma bir köşeye geçmiş etrafı izliyor biraz da olsun eğleniyordum.
Buradaki insanlaradan biraz farklıydım. Kıyafet olarak siyahtan başka renk bilmem. Yırtık bir kot siyah bir swet ve siyah bir ayakkabı tamda açıkladığım gibi #Siyah . Bir anda ortamda gereksiz bir gerginlik oldu.
İçeriye güneş gözlüklü bir adam girip ismimi bağırmaya başladı herkez garip bir şekilde bana bakarken usulca kalktım ve ne istediklerini sormaya yeltenirken arka kapıyı işeret etti esrarengiz adam. Arka kapıya doğru ilerledim üstümde
garip bir gerginlik vardı gerim gerim gerilmiştim. Aksine adamın tavırları çok rahattı ve bana bir sigara uzattu 'İçmezmisin?' dedi. Bir sigara alıp konuşmaya devam ettim. 'Benden ne istiyor olabilirsin?' diye bir soru yönelttim.
Küçümser bir tavırla korkmamam gerektiğini söyledi ve ardından ekledi 'Senin babanı tanıyorum' bu çok kafamı karıştırmıştı çünki benim babam ben 3 yaşındayken ortadan kaybolmuştu hayatımın geri kalanında onu bir daha hiç görmemiştim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 19, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PİUVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin