Bambaşka

Hayır Baba Ölmüş Olamazsın

Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda elimde bir sıcaklık hissettim. Barış olmalıydı. Bir anda olanlar aklıma geldi hızla sıçradım.

"- Barış, ba...babam nerede?"

Hiç konuşmadan öylece suratıma bakıyordu. Öyle derin duygular hissediyordum ki canım yanıyordu. O beni nasıl bırakabilir, annem gibi nasıl?

"-Neden Barış neden babam neden bab..."

Barış kolumdan tuttuğu gibi sımsıkı sarılmıştı. Barış'ın kollarından sıyrılıp hızla doğruldum,

"-Beni babama götür."

"-Gize.." Sözünü tamamlamasına izin vermeden,

"-Son kez." Başını sallayarak yanıma yaklaştı.

"-Burada kal." Dedikten sonra odadan çıktı.

Ben artık nefes alamıyordum hayatım bir anda tepetaklak olmuştu. Çok mutluyduk biz neden böyle olmuştu içim öyle sesliydiki kendime hakim olamıyordum. Yere oturup ağlamaya devam ettim biraz olsun acımı dindirmeye çalışırken daha da kötü oluyordu her şey.

-BARIŞ TAN-

Mustafa abinin trafik kazası geçirdiğini öğrendiğimde ne yapacağımı şaşırmıştım telefonla konuşurken Gizem her şeyi duymuştu. Oracıkta bayıldı onu kucakladığım gibi odasına götürdüm ve doktora haber verdim. Kafam allak bullaktı Gizem buna nasıl dayanacaktı. İlk işim Mustafa abinin en yakın arkadaşı olan Sinan abiyi arayıp durumu anlatmak oldu. Daha sonra hemen Mustafa abinin kaldırıldığı hastahaneye gitmek için yola koyuldum. Yol boyunca gözyaşlarımı tutamamıştım. Hastahaneye vardığımda kendimi zar zor içeri attım. Resepsiyona sorduğumda yolu gösterdi. Fakat gidemiyordum, kalbim sıkışıyordu. Adımlarımı atmakta güçlük çekiyordum. En sonunda ulaşmıstım. Kapının önünde duvara yaslanmış başını ellerinin arasına almış Sinan abiyi görünce adımlarımı hızlandırmıştım. Yanına yaklaştıgımda kafasını kaldırıp yüzüme baktı gözleri kıpkırmızıydı ne de olsa en sevdiği dostuydu. Göz yaşlarımı silip,

"-Gizem, Mustafa abiyi görmek istiyor." Dedim. Yutkunarak,

"-Tamam git getir Gizem'i kim bilir ne halde..." daha fazla konuşamayacağını anlayınca susmayı tercih etmişti. Kafamı yavaşça sallayıp kapıya yönelmiştim gaza yüklenerek kısa sürede Gizem'in yanına gelmiştim. Koşar hızla yukarı çıktım ve odaya girdim. Odaya girdiğimde Gizem'in yerde boylu boyunca yattığını gördüm gözünden yaşlar dökülüyordu.

-GİZEM'DEN-

Düşündüğüm tek şey babamdı yerde hareketsiz bir şekilde tavanı izliyordum. Barış'ın beni kucaklamasıyla geldiğini fark etmiştim. Aniden fırlayarak kendimi yere fırlattım. Bir an gözüm kararmıştı başıma oldukça ağır bir ağrı saplanmıştı.

"-Barış, beni babama götür." Dediğimde beni kucaklayarak ayağa kaldırmıştı,

"-Gideceğiz tamam mı? sadece kalk ve güçlü olmaya çalış baban olsa böyle isterdi güçlü kalmanı isterdi." Omuzlarımdan tutarak,

"-Hadi." Dedi. Barış tan güç alarak yürüyordum. Barış'ın yardımıyla arka koltuğa oturmuştum yol boyunca öylece dışarıyı seyretmiştim. Hastaneye vardığımızda babamı son görüşüm olacağını düşünerek aniden kapıyı açıp kendimi dışarı attım. İçeriye her yaklaştığımız adımda kalbim sıkışıyordu. Bir an duraksadım kalbimi tuttum nefes almakta güçlük çekiyordum. Hayır şimdi olmaz babamı görmem gerek diye fısıldadım kendime Barış tan destek alarak adımlarımı hızlandırmıştım. İçeriye girmiştik. Kapının önünde duran Sinan abinin bakışları bana doğru döndüğünü fark ettim hızla yanıma yaklaşıp sıkıca sarılmıştı o sarıldıkça ağlamamda o kadar çok artıyordu. Sinan abinin kollarından sıyrılıp,

"-Bab..babam burada mı?" Sesim bile acıydı. O sırada hızla uzaklaşan Sinan abi çok geçmeden bir görevliyle yanımıza gelmişti. Artık babamı görecektim Barış ta benimle gelmek istemişti. İstemediğimi söyleyip görevliyle birlikte yavaşça içeri girdim. Dolu dolu olan gözlerimden bir bir yaşlar süzülüyordu. Kalbim sıkışmaya devam ediyordu. Görevli dolapların birinden bir sedye çekti ve babam, babamdı, görevli beyaz örtüyü yavaşça kaldırdı. Babam dı sahiden babamdı kendime inandıramıyordum. Hayır diyordum ama orada yatan babamdı bembeyaz olmuş yüzüne dokundum yere çömelerek onu izledim gözyaşlarım durmuyordu. Güçlükle ayağa kalktım başımı göğsüne bastırarak,

"-Hayır baba ölmüş olamazsın. Kalacaksın biliyorum, kızım diyeceksin yine, baba ne olur gitmeeee."