nasty little candy
🍬
"ဂ်ီမင္း ခ်ကြာ"
ဘယ္ႏွစ္ခြက္ေျမာက္မွန္းမသိေတာ့တာေတာင္ ဆက္ေသာက္ဖို႔ ေျပာေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ထယ္ေယာင္း။ သူကလည္း အခုထိ ရီေဝေဝျဖစ္ရံုဘဲမလို႔ လူမွန္းမသိမူးေအာင္ ေသာက္ေနမိတာ။
အနက္ေရာင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုမွ ဒူးနဲ႔ေပါင္မွာ ၿဖဲထားတာမလို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ attention ေတြက သူ႔ဆီမွာ။ မီးေရာင္စံုေတြၾကားက လႈပ္ရွားေနတဲ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီေန႔ညေတာ့ သူ႔ကို ရေအာင္ဖမ္းမယ္ဆိုတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔။
"ဂ်ီမင္း ေဟ်ာင့္ ဟိုးးမွာ ေတာ္ေတာ္လန္းတဲ့ဘဲႀကီးကြ မင္းကိုၾကည့္ေနတယ္"
"ၾကည့္တာမ်ားကြာ"
"မဟုတ္ဘူး....မင္းဆြဲဖမ္းတာကို ခံခ်င္ေနတဲ့႐ုပ္ႀကီးကြ" (ေသပါဘီဟယ္)
ထယ္ေယာင္းေျပာတဲ့ ေနရာကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူထင္ထားသလို အသက္ႀကီးႀကီးမဟုတ္ဘဲ ႐ိုး႐ိုး လူငယ္ဒီဇိုင္းဘဲ ဝတ္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါဘဲ။ သူနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားေတာ့ ေခါင္းအစေျခအဆံုး ၾကည့္ၿပီး ခနဲ႔တဲ့တဲ့ ျပံဳးသြားတာမလို႔ သူမခံခ်င္ျဖစ္သြားရသည္။
"ၾကည့္ေန"
"ဝိုးးးး ပက္ခ္ဂ်ီမင္းးး"
အေသအေက် hype ေပးတဲ့ ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္ သူ႔နားကို တစ္လွမ္းခ်င္းဘဲ သြားလိုက္တယ္။ ထယ္ေယာင္းေျပာသလိုဘဲ။ အနားေရာက္တာနဲ႔ 'ကိုယ္ တစ္ခြက္ဝယ္တိုက္ပါရေစ' ဆိုၿပီး ေျပာလာတာ မလို႔ သူ ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္သည္။ သူ႔ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ေတာင့္တင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ အားငယ္သြားရေသးသည္။ သူလည္း workout လုပ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီဘဲႀကီးကေတာ့ ေၾကာက္စရာဘဲ။
"မင္းက ဒါမ်ိဳးေတြဘဲ ဝတ္တတ္တာလား"
ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ေဖာ္ထားတဲ့ သူ႔ေဘာင္းဘီကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလာတာမလို႔ သူ ေလွာင္ရယ္ ပစ္လိုက္သည္။
