Eve geldiğimde ruh gibiydim
Annecik : naptınız teyzende
Zeynep: ...
Annecik: zeynep sana diyorum senin kafan yine nerelerde
Zeynep: he yok yok buradayım napalım oturduk felan öyle.
Annemi bile duymamıştım hep onu düşündüğüm için yatağama yatıp hemen uyumak istedim yoksa deli gibi gözüküyordum zor olsada 2 saatin sonunda uyumuşum.
Sabah
Abicik: zeynep uyan hadi kahvaltıya gitcez teyzeme
Zeynep: off git başımdan ben gelicem siz gidin
Abicik: hayır kalkıyorsun bak su getirip başından aşşağa dökerim
Zeynep: sana uyuzum ya of bi haftasonuda karışma bana
Abicik: zeynep!
Bu sinir bozucu konuşmadan sonra bisüre daha yatakta durduktan sonra kalktım herkes hazırlanmıştı bende hemen üstümünaşımı giyip aşşağa indim sonra teyzeme geldik kahvaltı hazırdı hemen gülşahla gezmek için süslenip çıktık.
Yürürken baktım oydu o gün gördüğüm çocuk hırkasından tanımıştım mavi hırkasından hemen gülşaha söylemek istedim
Zeynep: Gülşah şu çocuğu tanıyormusun?
Gülşah: hangisi canım
Zeynep: şu mavi hırkalı
Gülşah:he pek tanımam sadece ismini bilirim.
Zeynep birden sırıttı ismini en azından bilecekti bi umut belirdi aklında
Gülşah: neden sordun bakim .dd
Zeynep:geçen size geldiğimde onu görmüştüm bilmiyorum ama ozamandan beri onu düşünüyorum
Gülşah: yani hoşlandın
Zeynep: hoşlanmak gibi değil çok farklı biliyorum ben buzamana kadar nekadar erkek varsa kabul etmedim istemedim ama bu kez işte
Gülşah: vayy desene sen abayı yaktın
Zeynep: gülşahh! İsmi ne
Gülşah: samet samet kaya
Zeynep : güzel ismi varmış :)))
Gülşah: he çok güzel evet evet :D
Öyle sohbet ede ede yolu yarılamışlar axis alışveriş merkezine geldik mağazaları felan dolaştık sonra yukarda yemek yedik sinemaya gittik gittik ama izlerken aklımın bi tarafı sametteydi.
Akşam geç saat olmuştu babam gelip bizi aldı gülşahı eve bırakıp bizde eve gittik.
