Kandemir: Bahadır oğlum hadi eve gidelim artık bizimkileri boş bıraktık
Bahadır: tamam baba gidelimde bi arayalım bakalım ne yapıyorlarmış.
Kandemir: ara bakalım
-
Araç hurdaya dönmüştür.Arabanın tavanı içine çökmüştür neredeyse hareket edemeyecek kadar.Karlos yavaş yavaş gözlerini açar elini kafasına götürür başı çok ağrıyordur birden kendine gelir etrafa bakar.Ferdi direksiyona başını çarpmış baygın yatıyordur. Derya yerde öylece uzanmıştır.Peki Yaren
-
Kandemir: noldu bahadır açmıyolarmı
Bahadır: baba hepsinin telefonuda kapalı
Kandemir: allah allah ne çeviriyolar bunlar acaba yine
Bahadır: baba ben tırsmaya başladım hadi eve gidelim artık
Kandemir: tamam tamam gidelim hadi
-
Karlos Yaren’e doğru zar zor yaklaşır Yaren’in kolu aracın parçalarının altında kalmış baygın yatıyordur.Ferdi yavaş yavaş gözlerini açar
Ferdi: Karlos ,Derya,Yaren iyimisiniz
Karlos: (bağırarak)kuzen Yaren ve Derya uyanmıyooo
Ferdi: telefon, telefonlarımız nerde
Karlos: bilmiyorum oğlum bişeyler yapmamız lazım
Ferdi araçtan dışarıya çımaya çalışır ama yapamaz.ön koltuktan arka koltuğa yavaşça geçer Derya’nın yanına gider uyandırmaya çalışır
Karlos: kuzen Yaren hiç iyi değil Ferdi bişeyler yappp(bağırarak)
Ferdi: (kafasını ellerinin arasına alarak ) bilmiyorum olum bilmiyorum deliricem kapılar açılmıyor telefonlar yok!!!
-
Kandemir ve bahadır evlerine gelirler
Kandemir: Yaren ,Deryaa diyerek içeriye seslenir
Bahadır: baba noluyo nerde bunlar benim aklıma kötü şeyler geliyor ya
Kandemir: sakin ol gel bi Şehribanlara soralım onlar biliyodur belki
Kandemir ve Bahadır Şehribanlara giderler
Şehriban: oo hoşgeldiniz efendim buyrun
Kandemir: yok biz hiç girmeyelim biz bir şey sormak için gelmiştik
Şahriban: buyrun Kandemir bey
Kandemir: bizim çocuklara ulaşamıyorum evdede yoklar siz biliyomusunuz nerdeler
Şahriban : valla sabah bi bağrış çağırış duydum sizin ordan tam çıktım bi baktım araba yürüdü gitti
Bahadır: bağırış çağırışmı baba , baba ben korkuyorum
